معماران معاصر ایران, اتووود - بزرگترین سایت معماری
ثبت نام عضو جدید ایمیل آدرس: رمز عبور : رمز عبور را فراموش کردم

به جامعترین سامانه ارتباطی و اطلاع رسانی معماران معاصر ایران خوش آمدید خانه |  ثبت نام |  تماس با ما |  درباره ما |  قوانین سایت |  راهنما |  تبلیغات




موضوعـات مــعـماری
معماری و دیگر حوزه های فکر   - 1706
20 بنا که هرگز ساخته نشد   - 17
منظر شهری   - 1591
پداگوژی انتقادی   - 17
طراحي داخلي   - 1166
کارگاهْ مسابقه قوام الدین شیرازی   - 16
نظریه معماری   - 1131
شهرهای در حرکت   - 15
سازه های شهری   - 1080
مسابقه مرکز اجتماعی شهر صدرا   - 15
تکنولوژی ساخت   - 1072
معماری بایومورفیک   - 15
معماری حوزه عمومی   - 1062
سینما ـ طراحی صحنه ـ معماری   - 15
مرزهای معماری   - 1047
رابرت ونتوری در بیست و پنج روایت   - 15
نگاه نو به سكونت   - 915
اینستالیشن های شهری   - 14
المان شهری   - 868
ویلا ساوا ـ لوکوربوزیه   - 14
نظریه شهری   - 835
معماری و غذا   - 13
معماری و سیاست   - 802
فیلم پارازیت ساخته بونگْ جونْ هو   - 13
معماری مدرن   - 776
معماری و دشت   - 12
معماری پایدار   - 744
معماری خاورمیانه   - 11
کلان سازه   - 731
ده کتاب که هر معمار باید بخواند   - 11
روح مکان   - 670
معماری خوانی   - 10
آینده گرایی   - 660
ده پروژه کمتر شناخته شده لوکوربوزیه متقدم   - 10
معماری منظر   - 628
کنگو کوما ـ استادیوم ملی توکیو   - 10
برنامه ریزی شهری و منطقه ایی   - 624
کلیسای رونشان ـ لوکوربوزیه   - 10
آرمان شهرگرایی   - 587
بی ینال ونیز   - 10
طراحی صنعتی   - 575
درس گفتارهای اتووود   - 10
معماری تندیس گون   - 570
معماری و انسان شناسی   - 10
توسعه پایدار   - 566
فمینیسم   - 9
معماری شمایل گون   - 556
معماری و فضای زیرساخت های نرم   - 9
منتقدان معماری   - 556
اتوره سوتساس به روایت آلیس راستورن   - 9
نوسازی و بهسازی بافت های شهری   - 545
مسابقه دانشجویی اتووود ـ دوردوم. مسابقه دوم   - 9
معماریِ توسعه   - 517
ده زن برتر تاریخ معماری مدرن   - 9
باز زنده سازی   - 494
لیوینگ آرکیتکچر   - 9
هنر مدرنیستی   - 437
معماری تخت جمشید   - 8
معماری یادمانی   - 390
معماری بلوک شرق ـ جهان در حال محو شدن   - 8
طراحی نئولیبرال   - 387
شارلوت پریاند به روایت آلیس راستورن   - 8
معماری سبز   - 385
مسابقه دانشجویی اتووود ـ دوردوم. مسابقه اول   - 8
تغییرات اقلیمی   - 371
تز 1400   - 8
معماری ارزان   - 363
معماری آمریکای جنوبی   - 8
تراشه های کانسپچوال   - 359
معماری و جنگ   - 7
معماری پست مدرن   - 352
طراحی و ضایعات به روای آلیس راستورن   - 7
معماری محدود   - 333
ردلف شیندلر به روایت الیس راستورن   - 7
بنای محدود   - 323
گونتا اشتلزل به روایت آلیس راستورن   - 7
گرمایش زمین   - 317
مینت د سیلوا به روایت آلیس راستورن   - 7
معماری محلی   - 308
جنبش "جانِ سیاهان مهم است" و مسئله‌ی طراحی به روایت آلیس راستورن   - 7
اتووود کلاسیک   - 304
ریچارد نویترا به روایت آلیس راستورن   - 7
محوطه سازی   - 295
طراحی در زمانه بحران به روایت آلیس راستورن   - 7
معماری تجربی   - 285
کارلو اسکارپا به روایت آلیس راستورن   - 7
بدنه سازی شهری   - 277
عبور از مرحله جنینی   - 7
کتابخانه ی اتووود   - 276
معماری مصر   - 7
اقتصادِ فضا   - 274
منبع شناسی اتووود   - 7
معماری انتقادی   - 272
پاویون ایران ـ بی ینال ونیز 2016   - 7
معماری ـ سینما   - 268
رقابت مجتمع چندعملکردی شهید کاظمی قم   - 7
زنان و معماری   - 250
آلوار و آینو آلتو به روایت آلیس راستورن   - 7
فضای منفی   - 247
هشت کوتاه نوشته در مورد پوپولیسم   - 7
عکاسی   - 241
طراحی و پناهجویان   - 7
مسکن حومه شهری   - 237
آیلین گری به روایت آلیس راستورن   - 7
معماری های تک   - 235
باوهاوس به روایت آلیس راستورن   - 7
هنر انتزاعی   - 229
لوسی رای به روایت آلیس راستورن   - 7
گرافیک   - 215
مارسل بروئر به روایت آلیس راستورن   - 7
مسکن عمومی   - 209
چارلز رنه مکینتاش به روایت آلیس راستورن   - 7
طراحی مبلمان   - 208
باکمینستر فولر به روایت آلیس راستورن   - 7
معماری و فاجعه   - 199
طراحی در بازی و تاج و تخت به روایت آلیس راستورن   - 7
معماری فضای داخلی   - 185
سائول باس به روایت آلیس راستورن   - 7
معماری و رسانه   - 180
میس ون در روهه به روایت آلیس راستورن   - 7
مسکن روستایی   - 178
معماری و عکاسی به روایت آلیس راستورن   - 7
پروژه های دانشجویی از سراسر جهان   - 178
طراحی روی بام به روایت آلیس راستورن   - 7
معماری ژاپن   - 174
صد و بیست و یک تعریف معماری   - 6
معماری ایران   - 169
پنج پروژه لوکوربوزیه متاخر که هیچگاه ساخته نشدند   - 6
ترسیمات معماری   - 166
فرایند تکامل معماری مدرن هند   - 6
هنر گفت و گو   - 165
مسابقه ویلا 1400   - 6
بلندمرتبه ها   - 138
ورنر پنتون به روایت آلیس رستورن   - 6
اتووود ـ ایران معاصر   - 123
ده پرسش از دو معمار   - 6
معماری کوچک مقیاس   - 106
جنتریفیکیشن   - 6
ویرانه ها   - 104
معماری استرالیا   - 5
مدرنیته؛ از نو   - 98
زنان، آشپزخانه، مقاومت   - 5
معماری چین   - 97
گزارش فرانسویِ وس اندرسون   - 5
معماری آسیا   - 93
تناقض هاوپیچیدگی ها:تئوریهای پیچیدگیِ ونتوری وجیکوبز   - 5
معماری اروپا   - 91
اکنی استودیو   - 5
معماری مذهبی   - 90
کتاب هایی در باب یوتوپیا   - 5
معماری فاشیستی   - 89
رادایکالیسم ایتالیایی در سیزده روایت   - 5
معماران و چالش انتخاب معماری   - 87
شهرسازی کوچک مقیاس   - 5
معماری جنگلی   - 84
چهار یادداشت برای علی اکبر صارمی   - 4
اکسپو   - 83
اتومبیل در چهار روایت کوتاه از بری ریچاردز   - 4
ویروس کرونا و معماری   - 80
بلوپرینت   - 4
فیلوکیتکت   - 79
اتووودْ آبزرور   - 4
معماری و هنر انقلابی   - 79
شهر ژنریک و نامکان ها   - 4
گفت و گو با مرگ   - 79
اکسپوی دبی. 2020   - 4
معماری پراجکتیو   - 78
چالش های اخلاقی ریاضت ورزی در معماری به روایت پیر ویتوریو آئورلی   - 4
جهان علمیْ تخیلی   - 74
چگونه یوتوپیا در روسیه انقلابی مدفون شد   - 4
معماری هند   - 70
فرایند خلاقیت چهار پیشگام معماری مدرن   - 4
معماری دیجیتال   - 68
همه ما سایبورگ هستیم   - 4
پالپ نیوز ِ اتووود   - 68
فرهنگ کمپ به روایت سوزان سانتاگ   - 4
بحران آب   - 65
اختلال های تشخیصی معماران مدرن   - 4
مدارس معماری   - 65
معمای حبابی   - 4
معماری و نقاشی   - 61
معماری پساصنعتی   - 4
پداگوژی   - 60
معماری آفریقا   - 3
زاغه نشینی   - 57
اتووودْ باکسْ آفیس   - 3
معماری و روانشناسی   - 57
مدرنیسم هیپی   - 3
طراحی مُد   - 56
معماری مدارس   - 3
معماری کانستراکتیویستی   - 54
داریوش شایگان و هنر ایرانی   - 3
معماری و هوش مصنوعی   - 53
بازپس گیری حریم خصوصی مان به روایت آنا وینر   - 3
معماری و رنگ   - 53
ژان بودریار؛ شفافیت، ابتذال و آلودگی رابطه   - 3
معماری و ادبیات   - 52
فیلم پدر ساخته ی فلوریان زلر   - 3
آنتروپوسین   - 52
شش پروژه شاخص معماری پست مدرن   - 3
معماری بیابانی   - 50
اندیشیدن از مجرای پاسخ های کووید 19 با فوکو   - 3
معماری و آب   - 50
باشگاه مشت زنی   - 3
معماری اوایل قرن بیستم روسیه   - 47
رقابت آسمانخراش ایوُلو 2016   - 3
هنر روسیه   - 45
آینده کجاست؟ روایتی از رولینگ استون   - 3
طراحی در وضعیت پندمیک به روایت آلیس راستورن   - 45
لویی کان به روایت آلیس راستورن   - 2
باهاوس   - 44
اسمیتسن‌ ـ رابین هود گاردنز   - 2
جنبش متابولیسم   - 44
کودتایی که در مورد ان صحبت نمی کنیم   - 2
معماری و گیم   - 40
تعییرات زیست محیطی ـ انقلاب یا انهدام   - 2
معماری و سلامت   - 37
یوتوپیاهای سیاره ای . نیکیتا داوان با آنجلا دیویس و گایاتری اسپیواک   - 2
درگذشت زاها حدید   - 35
جودیت باتلر مارا به تغییر شکل خشم مان فرا می خواند؛ گفت و گویی با ماشا گِسِن   - 2
معمارْستاره ها به روايت اتووود   - 34
برج سیگرام چگونه جهانی شد؟   - 2
طراحی پارامتریک   - 34
زیستْ ریاضت و همبستگی در فضای اضطراری   - 2
اکسپو شانگهای 2010   - 33
فیس بوک، گوگل و عصر تاریک سرمایه داری نظارتی   - 2
معماری آمریکا   - 33
شهرهای پیشاصنعتی   - 2
معماری مجازی   - 31
رابرت نوزیک، یوتوپیا و دولت حداقلی   - 2
اکسپو میلان 2015   - 28
فیلم های اتووود   - 2
پاویون های سرپنتین   - 28
سایبرفمینیسم   - 2
معماری پس از یازدهم سپتامبر   - 25
معماری و کودک   - 2
معماری؛ خیر مشترک و امید اجتماعی   - 24
سایبورگ   - 2
معماری و کوه   - 23
سایبرنتیک   - 1
طراحی جزییات   - 23
نمایش های مد پرادا   - 1
معماری و آسمان   - 21
ان اف تی   - 1
جشن نامه اتووود   - 21
متاورس   - 1
زاها حدید از نگاه معماران ایرانی   - 21
فیلمْگفتارهای معماری و پداگوژی معماری   - 1
زنانِ معمارِ ایرانی و سقف شیشه ای در نوزده روایت   - 20
تابْ آوری دفاتر نوپای معماری   - 1
معماری ـ موسیقی   - 19
پیتر آیزنمن و خانه شماره یک به روایت روبرت سومول   - 1
شانزده کتاب برای ورود به جهان اِی آی و عصر آنتروپوسین   - 19
ده پرسش از هشت معمار   - 1
سینما به ترتیب الفبا به روایت هاوارد سوبر   - 18
چهل نکته در باب هایدگرْخوانی   - 1
فرهنگ نفت   - 18
شهرْخوانی با اتووود   - 1
پردیس ویترا   - 18

طــراحــــــــــــــان
آر ای ایکس   - 3
زیگموند فروید   - 19
آراتا ایسوزاکی   - 16
ژان بودریار   - 11
آرشیگرام   - 8
ژان نوول   - 22
آرکی زوم   - 6
ژاک دریدا   - 19
آلبرت پوپ   - 4
ژاک لوگوف   - 4
آلدو روسی   - 15
ژیل دلوز   - 34
آلفرد هیچکاک   - 5
سائول باس   - 7
آلوار آلتو   - 19
ساسکیا ساسن   - 9
آلوارو سیزا   - 9
سالوادور دالی   - 2
آن تینگ   - 4
سانا   - 5
آنتونی گائودی   - 28
سانتیاگو کالاتراوا   - 14
آنتونی وایدلر   - 5
سدریک پرایس   - 3
آنتونیو نگری   - 6
سو فوجیموتو   - 18
آنسامبل استودیو   - 2
سوپراستودیو   - 9
آنیش کاپور   - 8
سورِ فِهْن   - 6
آی وِی وِی   - 34
سوزان سانتاگ   - 10
آی/ تری   - 2
شاشونا زوبوف   - 4
اُ ام اِی   - 59
شیبیک و کریستوف   - 2
اتوره سوتساس   - 8
شیگرو بان   - 34
ادریان لابوت هرناندز   - 5
عبدالعزیز فرمانفرمایان   - 4
ادوارد برتینسکی   - 1
فدریکو بابینا   - 30
ادوارد سعید   - 17
فرانک گهری   - 50
ادوارد سوجا   - 10
فرانک لوید رایت   - 45
ادواردو سوتو دی مُرِ   - 18
فرای اوتو   - 10
ادولف لوس   - 9
فردا کولاتان   - 2
ارو سارینن   - 30
فردریک جیمسون   - 4
اریک اوون موس   - 14
فرشید موسوی   - 3
اریک هابسبام   - 2
فمیهیکو ماکی   - 4
استن آلن   - 4
فیلیپ جنسن   - 7
استیون هال   - 32
گابریل کوکو شنل   - 2
اسلاوی ژیژک   - 18
گایاتری چاکراوارتی اسپیواک   - 7
اسنوهتا   - 7
گرگ لین   - 7
اسوالد متیوز اونگرز   - 7
گونتا اشتلزل   - 1
اسوتلانا بویم   - 5
لئوپلد بانچینی   - 2
اسکار نیمایر   - 38
لئون کریر   - 2
اف او اِی   - 9
لبس وودز   - 26
ال لیسیتسکی   - 5
لوئیس باراگان   - 2
الیس راستورن   - 112
لوئیس مامفورد   - 1
اِم اِی دی   - 25
لودویگ لئو   - 3
ام وی آر دی وی   - 74
لودویگ میس ون دروهه   - 29
اماندا لِــوِت   - 4
لودویگ هیلبرزیمر   - 4
اورهان پاموک   - 4
لودویگ هیلبرزیمر   - 1
اویلر وو   - 9
لوسی رای   - 15
ایلین گری   - 9
لویی کان   - 39
ایوان لئونیدوف   - 4
لوییجی مورتی   - 1
بئاتریس کُلُمینا   - 10
لوییس بورژوا   - 8
بال کریشنادوشی   - 4
لُکُربُزیه   - 153
باک مینستر فولر   - 13
لیام یانگ   - 4
برنارد چومی   - 36
لینا بو باردی   - 4
برنارد خوری   - 2
مارتین هایدگر   - 32
برنو زوی   - 7
مارسل بروئر   - 7
بنیامین برتون   - 8
مارشال برمن   - 16
بوگرتمن   - 1
مانفردو تافوری   - 16
بی یارکه اینگلس   - 69
مانوئل کاستلز   - 3
پائولو سولری   - 4
ماکسیمیلیانو فوکسِس   - 10
پائولو فریره   - 2
مایکل سورکین   - 4
پاتریک شوماخر   - 3
مایکل گریوز   - 6
پال گلدبرگر   - 1
محمدرضا مقتدر   - 4
پرویز تناولی   - 2
مخزن فکر شهر   - 1
پری اندرسون   - 3
مـَــس استودیو   - 3
پل ویریلیو   - 28
معماران آر سی آر   - 5
پیتر آیزنمن   - 59
معماران مورفسس   - 16
پیتر برنس   - 5
موریس مرلوپنتی   - 2
پیتر زُمتُر   - 69
موشه سفدی   - 12
پیتر کوک   - 10
میشل سر   - 3
پیر بوردیو   - 5
میشل فوکو   - 59
پییر ویتوریو آئورلی   - 14
نائومی کلاین   - 5
تئودور آدورنو   - 7
نورمن فاستر   - 36
تادو اندو   - 13
نیکلای مارکوف   - 1
تام مین   - 13
هانا آرنت   - 10
تام ویسکامب   - 10
هانری لفور   - 24
تاکامیتسو آزوما   - 3
هانی رشید   - 5
توماس پیکتی   - 5
هرزوگ دی مورن   - 31
توماس هیترویک   - 31
هرنان دیاز آلنسو   - 18
تیتوس بورکهارت   - 2
هنری ژیرو   - 3
تیموتی مورتُن   - 2
هنریک وایدولد   - 1
تیو ایتو   - 25
هنس هولین   - 5
جاشوا پرینس ـ رامس   - 2
هوشنگ سیحون   - 14
جان برجر   - 2
هومی بابا   - 2
جان هیداک   - 7
واسیلی کاندینسکی   - 2
جف منن   - 2
والتر بنیامین   - 30
جفری کیپنس   - 3
والتر گروپیوس   - 18
جورجو آگامبن   - 8
ورنر پنتون   - 5
جوزپه ترانی   - 2
ولادیمیر تاتلین   - 13
جولیا کریستوا   - 2
ولف پریکس   - 1
جونیا ایشیگامی   - 7
ونگ شو   - 8
جیمز استرلینگ   - 1
ویتو آکنچی   - 12
جین جیکوبز   - 2
ویوین وست وود   - 6
چارلز جنکس   - 7
ک. مایکل هیز   - 2
چارلز رنه مکینتاش   - 7
کارلو اسکارپا   - 13
چارلز کوریا   - 15
کازو شینوهارا   - 2
چاینا میه ویل   - 4
کازیو سجیما   - 2
حسن فتحی   - 6
کالین روو   - 1
حسین امانت   - 3
کامران دیبا   - 13
خورخه لوئیس بورخس   - 2
کامرون سینکلر   - 11
داریوش آشوری   - 1
کریستفر الکساندر   - 2
داریوش شایگان   - 13
کریستین نوربرگ ـ شولتز   - 15
دانیل لیبسکیند   - 24
کریم رشید   - 5
دنیس اسکات براون   - 10
کلر استرلینگ   - 2
دورته مندروپ   - 3
کلود پَره   - 3
دیلرـ اِسکـُـفیدیو+رِنفرو   - 23
کنت فرمپتن   - 14
دیوید رُی   - 2
کنزو تانگه   - 10
دیوید گیسن   - 2
کنستانتین ملنیکف   - 3
دیوید هاروی   - 25
کنگو کوما   - 47
رابرت نوزیک   - 2
کوپ هیمِلبِلا   - 23
رابرت ونتوری   - 31
کورنلیوس کاستوریادیس   - 3
رُدولف شیندلر   - 7
کوین لینچ   - 7
رضا دانشمیر   - 5
کیانوری کیکوتاکه   - 1
رم کولهاس   - 119
کیتیو آرتم لئونیدویچ   - 1
رنزو پیانو   - 34
کیشو کـُـروکاوا   - 8
ریچارد مِیر   - 8
یان گِل   - 9
ریچارد نویترا   - 7
یو ان استودیو   - 32
ریموند آبراهام   - 1
یورگن هابرماس   - 15
رینر بنهام   - 2
یورن اوتزن   - 1
رینهولد مارتین   - 5
یونا فریدمن   - 5
ریکاردو بوفیل   - 7
یوهانی پالاسما   - 12
زاها حدید   - 196

کـاربـــــــری هـا
مسکونی   -877
گالری   -95
زیرساخت های شهری   -477
هتل   -84
فرهنگی   -383
ورزشی   -68
پاویون   -303
حمل و نقل عمومی   -39
موزه   -273
بیمارستان و داروخانه و کلینیک   -38
اداری ـ خدماتی   -255
ویلا   -27
تفریحی   -192
مجموعه های مسکونی   -8
مسکونی ـ تجاری   -173
زاغه نشینی   -6
اموزشی   -158
سرویس بهداشتی عمومی   -5
صنعتی   -114
عناصر یادمانی شهری   -5
معماری مذهبی   -108
تجاری   -3
حامی اتووود
مقـــــــــــالات
    دیوید هاروی و شهر در قامت فهمی انسانْ تولید
        آرش بصیرت "سردبیر اتووود"
    پهنه ی معلق تهران؛ شاه عبدالعظیم یا شهر ری
        علی رنجی پور
    دیوید هاروی و شهرســــــــــــــــــــــــــــــــــازی آلترناتیو
        آرش بصیرت "سردبیر اتووود"
    هنر گفت و گو ـ جان بریسندن و اد لوییس با دیوید هاروی
        آرش بصیرت "سردبیر اتووود"
چنـــــد پــــروژه
مجموعه مسکونی شاه پریان
طراح : علیرضا امتیاز "مدیر اتووود"
منزل شخصی دکتر دلیر - خیابان ولیعصر کوچه 8
طراح : محمود امیدبخش
مجموعه ي تجاري و پاركينگ طبقاتي شقايق
طراح : امين حشمتی
خانه شعر ، پايان نامه معماري كارشناسي ارشد
طراح : م معيت
گذرگاه همیابی
طراح : محمود امیدبخش
کاریــــــــــــابی
   کاریابی
   لیست درخواست ها ی قبلی شما
   لیست کاندیدها به تفکیک استان
   لیست فرصت های کاری به تفکیک استان
وبـــــلـاگ هـــــا
آرشیتکت نمونه
مدیر : مسعود زمانیها
معماری به مثابه ساخت-سجاد نازی
مدیر : سجاد نازی
فتوت نامه معماران
مدیر : اخوان الصفا
مجله معماری Architecture Foolad City
مدیر : مسعود پریوز
معــــرفی کتــــــاب
رهیافت پدیدارشناسی در اندیشه پیتر زومتور
نویسنده :  .
انتشارات : علم معمار

حامی اتووود
 رسانه ی تخصصی معماری و شهرسازی میم زون
معماری؛ خیر مشترک و امید اجتماعی ـ شهريار قرايي
اتووود سرویس خبر:   تيم اتووود
1397/04/04
مـنـــــــبـع : اتووود
تعداد بازدید : 2912

در عصري كه جهاني شدن با متزلزل كردن هويت‌ها و نسبي‌گرايي از يكسو و تكثير بيشمار از سويي ديگر ، سمبل‌هاي انساني را به اندازه‌اي از درون تهي نموده‌ كه ديگر مجالي براي باز نويسي آنها نمانده و نظام سلطه بارقه‌هاي اميد به اتوپيا و انديشه آزادی را محو ساخته است پرداختن به واژه خير عمومي و رابطه مخاطب با فضاي معماري و ارتقاء سطح كيفي با توجه به گستردگي و تاثير متقابل روابط موجود اين عصر امري بس دشوار و طاقت‌فرسا است. با نظر‌ به ميدان‌هاي گوناگون فعال در اين حوزه در شرايطي كه ساختارهاي شكل دهنده زندگي انساني، قابل تفكيك از مفاهيم و ساختارهايي كه به كمك آنها مي‌انديشيم نيستند، خوانش خطي مسئله امري يكسويه و ناممكن است. لذا ضرورت ايجاب مي‌كند با نگاهي انتقادي بحث حوزه‌هاي مختلفي از "چگونگي مواجهه با مديوم معماري" و "اتمسفر ساختار معاصر" و مخاطب را در بر گرفته و برايند مفصل بندي انجام گرفته اين ميدان‌ها به جهت‌گيري جستار مذكور بينجامد.

جدا از سابقه تاريخی موضوع، زماني كه صحبت از خير جمعي به‌ميان مي‌آيد در برخورد نخست بار مثبتي از معنا در ذهن تداعی می‌گردد فعاليت يا عملي كه پيشرفت و سود اكثريت اجتماع در آن نهفته است. نفع عمومي از طريق فردي و يا از جانب قدرت در جامعه امكان پذير مي‌گردد. از منظر فردي در بيشتر موارد اين كنش امري مثبت است، مانند نوشتاري كه به ارتقاء فرهنگ و ادب ياری مي‌رساند و يا بسياري ديگر از شکل‌ها و روش‌هايی كه به تحقق اين كُنش مي‌انجامد. بحث اين مقاله حول محور دوم و رابطه‌‌ي خير عمومي با قدرت شكل مي‌گيرد. 
خير عمومي، رويكرد دولت‌ها را در پيوند با جامعه نشان مي‌دهد و بدين‌سان فعاليت‌ها و برنامه‌ريزي‌هاي كوتاه مدت و بلند مدتي كه براي پيشبرد اهداف خود اتخاذ مي‌كنند را در بر مي‌گيرد. اما اين واژه به‌ظاهر مثبت از زماني مسئله‌دار مي‌گردد كه بگوييم چه معياري براي سنجش اين خير وجود دارد و چه كسي بايد آنرا تعيين ‌نمايد. در ساختار متداول قدرت، خير عمومي به‌صورت قانون تجلي مي‌كند و جدا از نكات مثبتي كه مي‌توان براي قانون متصور بود طرح پرسش‌هايي از اين دست، روي ديگر سكه قانون را نمايان مي‌سازد و به هويدا نمودن شكاف‌هاي ساختاري و درون ماندگار آن مي‌انجامد. براي حصول اين مهم بايد به وضعيت اضطراري قانون يعني لحظه تعليق تمامي قانون‌ها و تاسيس آن بازگرديم. قانون در بدو پيدايش، براي حمايت از كليه افراد جامعه و با در نظرگرفتن اصل برابري همگاني تاسيس می‌گردد و با سركوب اوليه به وضع بايدها و نبايدها مي‌پردازد. در شرايطي قانون خود را مرجع حمايت عمومي معرفی می‌نمايد که ماهيت خود را از سرکوبی آغازين کسب می‌کند و اين لحظه‌ي آغاز پارادوكس درونی آن است. در اين مورد خاص، قانون با برتري دادن اكثريت به اقليت، آنها را از حقوق قانونی خود تحت عناويني نظير خير جمعي محروم و در نتيجه رسالت ذاتي خود را نفي مي‌نمايد لذا در بهترين وضعيت، به ابزاري در دست قدرت بدل مي‌گردد كه با آن توده را با اكثريت هم مسير نمايد كه براي اين رويكرد پيامدهاي مثبت و منفي مختلفی می توان متصور بود. اين نکته می‌تواند اعتبار قانون‌ را به حالت تعليق در آورد و از سويی به ‌واژه خير عمومی نگاهی توام با شک ببخشد.
هر عصري شيوه‌های خاصی براي انديشيدن به ماهيت و آفرينش هنري اتخاذ مي‌نمايد در اين ميان روابطی زاده می‌گردد که چگونگی مفصل‌بندی آنها به نگرش و جهت‌گيري‌های ما سمت و سو داده و به پرسش‌هاي مطرح گرديده با توجه به ملزومات آن عصر پاسخ می‌دهد. معماری نيز مانند ساير پديده‌ها، در چنين بستری متولد و شروع به زيست مي‌كند. يکی از دغدغه‌هاي بنيادی مطرح گرديده در اين باب، مقوله آفرينش امر تازه در معماريست و رابطه‌ای که ميان امر نو و جامعه پيشامد میگردد. فارق از احساس تعلق، رفاه و آرامش و ساير موارد مطرح شده در روان‌شناسي محيط، معماري ابزاري براي بيان افكار، مروج انديشه و بازتابي از "روح جمعي زمانه" خود است. شايد بتوان معماري معاصر را به ماشيني تشبيه نمود كه بر لبه‌ي باريكِ‌ كوهي بلند در حركت است. اين حركت مستلزم عملكرد منظم بعد تئوريك و توليد در كنار هم و همچنين قرابت و بهره‌گيری از حوزه‌هاي گوناگون هنرهاي تجسمي و انديشه در اتمسفر امروز است. تبيين اين امر معماري را به كنشي فعال، انتقادي و وامدار رسانه‌هاي مختلف بدل مي‌نمايد. پيتر آيزنمن نمود چنين مواجهه‌ای است. در اواخر دهه 80 ميلادي او مي‌كوشد شيوه‌ای در معماري پديد آورد مبتني بر ساختاري هندسي فارق از متن و معنا كه براي حصول آن از تئوري زباني نوام چامسكي در ارتباط با مولد و دگرديسگر و همچنين شبكه شطرنجي مركاتر بهره مي‌جويد و يا در جايي ديگر دانيل ليبسكيند در طراحي موزه يهود، دست آورد‌هاي جوزف بويز در هنر كانسپچوال را در رسانه‌ای ديگر مورد استفاده قرار می‌دهد.
نكته مهم ديگر در حوزه تئوريك جدا از نوآوري، ايجاد يك فضاي تركيبي بينابيني از استتيك تئوري و تئوري اجتماعي است. توازني بين نظريه‌اي كه به مسائل كلي مي‌نگرد و نظريه‌اي كه به امر خاص و مكان‌مند توجه دارد. اين توازن، مرزی دشوار و باريک است که مي‌تواند سبب پيوند لبه پيشرو معماری با جامعه عمومی گردد. در صورتي كه اين توازن محقق نگردد با شيوه‌اي از معماري‌ روبرو مي‌گرديم كه تنها بر ديسيپلين و پيشرفت درون نظامي معماري تمركز دارد و با رد تمام زاويه نگاه‌هاي موجود، تنها بر اصول خود پا‌فشاري مي‌نمايد و از سويي ديگر عدم پيوند ميان تئوري و توليد در بهترين حالت، يا منجر به فعاليتي تئوريك به‌واسطه يك‌سري ايده مجردِ در خلاء مي‌گردد و يا با اخته كردن معماري آنرا تنها به توليد ساختمان تقليل مي‌دهد. عامل دوم پذيرش اين حركت، مخاطبان هستند كه ميزان استقبال و درك آنها به معماري حيات مي‌بخشد بلوغ جمعي افراد جامعه و ارتباطي كه بين معماري و فضاي انساني شكل مي‌گيرد در قبول يك ايده پيشرو غير‌قابل انكار است و آنچه بستر چنين ارتباطي را  فراهم مي‌سازد آموزش و تامل است. بالا بردن اين دو سطح، به ايجاد پايه‌هاي فرهنگي و زيست توام با دغدغه فكري مخاطب مي‌انجامد و در چنين فضايي فرم و ايده جديد هستي‌شناسي خود را مي‌يابد و رابطه متقابل ميان جامعه با انديشه‌ها و نگرش‌هاي جديد شكل مي‌گيرد. فقدان چنين پيوندي خواسته يا ناخواسته به دموكراتيزه شدن فرهنگي مي‌انجامد كه سطحي شدگي و ابتذال را در پي دارد. در چنين فضايي رسانه‌هاي گوناگون- رسانه به‌معناي عام-  با هراس از افت تعداد مخاطب‌هاي خود، به تقليل سطح كيفي توليدات پرداخته و در نتيجه با از دست دادن مخاطبان خاص، در جهت عكس مسير پيشرفت شروع به فعاليت مي‌كنند كه اين امر فضا را براي زيست و سنتز ايده‌هاي جديد باير مي‌سازد. اما آيا براستي هر عملي در اين راستا كنش فرهنگي را پيامد دارد؟ در مقاله‌اي تئودور آدرنو فرهنگ را تنها تا جايي‌که با نظام سلطه و سرکوب همراه نشود و بر‌خلاف زندگی هر روزه پيش رود فرهنگ می‌دانند، اما آن زماني که با نظام سلطه و سرکوب همراه شود ديگر فرهنگ تلقي نمي‌گردد بلکه صنعت فرهنگ است. صنعت فرهنگي باعث باز‌توليد انسان‌هايي با قالب‌هاي مورد نياز سرمايه مي‌گردد و آنان را به استفاده از محصولاتي وا مي‌دارد كه از قبل پيش‌بيني و نياز‌سنجي گرديده است از اين رو كاركرد اصلي صنعت فرهنگي را مي‌توان از ميان برداشتن هرگونه مخالفت با نظام سرمايه‌داري دانست.
ادراكات انساني تجربه ما را از فضا شكل مي‌دهند و حقايق را مي‌سازند. گرچه حقيقت يك افق كلي دارد ولي هميشه در شرايطي خاص رخ مي‌دهد. امر‌ كُلي محصول تجربه‌‌اي خاص است و در اين ميان امر‌جزئي هميشه قرباني بدست آوردن يك كليت انتزاعي مي‌گردد و پرسپشن‌هاي انساني نيز براي برساختن يك معنا نابود مي‌گردند. در تجربه‌هاي انساني، زمان و مكان به‌گونه‌اي در هم بافته و گره خورده‌اند که تميز آنها از يكديگر امكان پذير نبوده و تجربه هر يك منوط به حضور ديگري است. دوفرن در پديدارشناسي خاص خود اين خوانش را دو پاره مي‌نمايد. او از زمان‌مند سازي مكان و مكان‌مند سازي زمان صحبت مي‌نمايد كه اين در‌آميختگي مي‌تواند ما را به درک وجه ديگري از هستي شناسي اثر هنري رهنمون ‌سازد. اما براي ميل به حقيقت بايد به تجربه‌اي مكان‌مند كه در كليتي به‌نام زمان رخ مي‌دهد بازگرديم انتخابي بين امر كلي و امر خاص. در حقيقت با دو پارادايم روبرو هستيم پارادايمي كه در آن زمان چار‌چوب كلي آنرا شكل مي‌دهد و به بستر ديالكتيك امر كلي و جزئي بدل مي‌گردد و پارادايمي كه مكان بستر اصلي است و ديالكتيك در دل آن رخ مي‌دهد. با رجوع به تاريخ حالت نخست در فاصله نيمه قرن نوزدهم تا نيمه قرن بيست رخ مي‌دهد، جرياني غالب كه با ارجحيت گذاشتن به جنبه‌هاي كلي و اتخاذ موضع‌گيري راديكال، به مسئله دولت نمي‌پرداخت. اما سيستمي كه فضاي معاصر را در بر مي‌گيرد درست نقطه عكس پارادايم نخست است. بازگشت به مكان در شرايطي كه مكان ديگر قطبي در برابر زمان نيست. ساختار معاصر بر چنين تجربه‌اي استوار است كلي شدن مكان نام ديگر تجربه‌اي است كه امروزه آنرا تحت عنوان جهاني شدن مي‌شناسيم. در حقيقت اين سرمايه است كه با كليت آفرينی جهاني مي‌گردد و از اين طريق كليه اقسام فضا چه مكان‌مند و چه مجازي از سوي سرمايه اشغال مي‌گردد و در راستاي توليد سرمايه فعاليت مي‌نمايد. اين نگاه مكان را عرصه كليت‌ساز نشان مي‌دهد و از سويي ديگر در كنار اين رويكرد توجه به امر خاص و جزئي در ارتباط با مكان نيز مشاهده مي‌گردد. سرمايه‌داري با تمركز بر خرده فرهنگ‌ها، با برجسته‌كردن موقعيت هاي مكاني به توليد جذابيت ديداري مي‌پردازد و آنان را به ابزاري براي توليد سرمايه بدل مي‌كند. جدا از وجوه مخرب اين سيستم، سرمايه‌داري در سطحي ديگر شيوه‌اي از رفاه و همزيستي را براي انسان معاصر به‌ ارمغان مي‌آورد كه هم سو با ميل اوست و اين در هم‌ تنيدگي موضع‌گيري‌هاي انتقادي و استراتژي‌هاي مقاومت را براي فعاليت‌هاي روشنفكرانه و رهايي‌بخش كم‌رنگ و دشوار مي‌نمايد. اين در شرايطي است كه حتي عمق انتقادات نيز از روح سرمايه داري فاصله نمي‌گيرد وقتي كه سرمايه‌داري، انباشت براي انباشت، توليد براي توليد و اشتغال به ثروت را هدف قرار داده است.‌ در فضايي كه سرمايه با اسارت زندگی و بدن به توليد سود مي‌پردازد انباشت نيروی کار تنها از طريق خشونت بی‌حد و حصر امکان‌پذير خواهد بود. بنابراين در هنر و معماري اين عصر واژه آوانگارد رنگ باخته و كاركرد خود را از دست مي‌دهد زيرا وجه توليد سرمايه‌داري براي بقاء به انقلاب تكنولوژيكي و نوآوري‌هاي علمي محتاج است. از اين رو ديگر پيشرو بودن، كنش و موضع‌گيري انتقاديِ عمل روشنفكرانه شمرده نمي‌شود و واژه آوانگارد از معنا تهي مي‌گردد . وجه توليد سرمايه مي‌تواند جهان را بپيمايد مفهوم فضا و مكان را از طريق پاره‌اي روابط دگرگون سازد فاصله را از بين ببرد و با نزديك نمودن انسان‌ها به‌هم، شكل‌هاي جديدي از فاصله را پديد آورد. در سطح كلي سرمايه با حل‌نمودن تجربه‌هاي خاص و از بين بردن تمامي تفاوت‌ها، كليتي يكپارچه و هموژن را پديد آورده است. اگر در مدرنيسم تاريخي فرم، ساختاري هموژن مي‌گيرد ولي در عصر معاصر اين امر در سطح ديگري اتفاق مي‌افتد. تكثير و كلاژِ پاره‌‌هايي از سبك‌هاي گذشته در قالب‌هايي جديد، ساختاري هتروژن  مي‌سازد و اين نوع مكان‌مندي و برجسته كردن تفاوت‌ها با پوششي تحت عناويني نظير هويت‌سازي و ...، به ابزاري براي جذب سرمايه بدل مي‌گردد. در نگاه نخست از منظر فرمي، ساختارهاي هموژن و هتروژن دو نقطه مقابل هم تلقي مي‌گردند ولي بايد به اين نكته توجه داشت كه قياس فرمي معماري مدرن با معاصر خوانشي مدرنيستي و تصوير محور است و لذا مبناي مناسبي براي مقايسه نيست بلكه اتفاق مهم رخ داده در اين خصوص، تغيير نگاه سرمايه‌داري متاخر است. به بياني ديگر، ساختار هتروژن معاصر، قطب مخالفي در برابر هموژن نيست ليكن اتفاقي است كه در داخل ساختار هموژن معاصر و براي حفظ و بقاء آن رخ مي‌دهد. بازگشت به امر خاص در شرايطي كه مكان از قبل كلي شده خواسته يا ناخواسته نوعي رجعت به شكل‌هايي از فاشيسم است. بدان معنا كه تلقي و استفاده قدرت از سنت در اتمسفر كليت‌ساز مدرنيته، نوعي استفاده‌ي ايدئولوژيك است. مفهوم سنتي كه از دل تجربه مدرنيته زاده مي‌گردد، معنايي امروزي و كليشه‌وار به‌خود ‌گرفته و به چند آيكن و تصوير تقليل پيدا مي‌كند و در حقيقت اين مواجهه، امري جدا از سنت گذشته و واكنشي به مدرنيته است كه راه حل مسائل و تناقضات مدرنيسم را در گذشته جستجو مي‌نمايد. در چنين مواردي، خير عمومي، سطح آشكار سيستمي نهان است و همانند درپوشي براي توجيه نظام سرمايه‌داري عمل مي‌نمايد و قابليت آن‌را دارد كه در هر لحظه، با انتخاب‌هايي نادرست، ايدئولوژيك و به‌دور از تامل، در جهت عكس چشم‌انداز مورد نظر عمل نمايد كه به دموكراتيزه شدن فرهنگي منتهي مي‌گردد. در ساختار چنين جوامعي، خير‌عمومي با گزينش‌هاي اشتباه و شتاب‌زده به معضل‌هاي عمومي بدل ‌گرديده و نفع‌ فردي جاي نفع همگاني را مي‌گيرد. در حقيقت با يك ژست براي منفعت فردي به‌واسطه استفاده ابزاري از واژه نفع عمومي روبرو هستيم كه به‌دنبال چهره‌سازي در بازه‌ي زماني محدود است. لذا بر روي ايده‌هاي جديد، تاملي صورت نپذيرفته و جوانب و عواقب آن در حوزه هاي گوناگون سنجيده نمي‌گردد و به فعاليت‌ها و مكان‌هايي بدل مي‌شوند كه بار منفي تاثيرات آنها چه از لحاظ مالي و چه فرهنگي و اجتماعي تا مدت‌ها بر دوش جامعه سنگيني مي‌كند و از جايي كه اين فعل، رويكرد قالب قدرت است سبب نهادينه شدن فساد و فعاليت‌هاي خلاف جهت خير عمومي در لايه‌هاي پايين‌تر اين جوامع مي‌گردد.
زندگي فرم را مي‌سازد و فرم دريچه‌اي براي مواجهه انسان با جهان است و معماري، ابزار چنين مواجهه‌اي است. اين نگاه، رسالت معماري را به عنوان عملي از جنس تامل، چندين برابر مي‌كند. در وضعيتي كه سرمايه‌داري با نگاهي ابزاري به انسان مي‌نگرد انديشيدن به فضاي طبيعي و انساني و رابطه آنها با هم، برتري قائل نبودن بين انسان‌ها و تن ندادن به نظام سلطه و تلاش براي زنده نگاه داشتن ادراكات و تجربيات بشري، پايه‌هاي مقاومت و كنش انتقادي و خير عمومي معماري معاصر را شكل مي‌دهد. انديشه‌اي كه بارقه‌هاي آن در آثار معماراني نظير الخاندرو آراونا، پيتر زومتور و بسياري ديگر مشاهده مي‌گردد. امروزه سرمايه‌داري متاخر، با آميزش فرهنگ و سرگرمي در هم، فرهنگ توده منحطي را پديد آورده كه مصرف‌كنندگان صنعت فرهنگي هستند و از اين منظر در سطحي كلي‌تر، خير‌عمومي واژه‌اي فريبنده براي توجيه ساختار و سوق دادن توده به مصراف‌گرايي بيشتر است. سرمايه، انسان‌ها را تبديل به ماشين‌‌هايي براي كار مي‌كند و در اين ميان تجربيات آنها را محدود و بي‌ارزش مي‌سازد و امكان هرگونه قوه خيال و كنش رهايي بخش را در آنها منفعل مي‌نمايد. اتمسفري معاصر قابليت توليد اسطوره‌هاي اين قرن را در خود دارا است انسان‌هايي از جنس آسمان، با استراتژي‌هاي رهايي‌بخش براي مقاومت و كوشندگي روشنفكرانه.           

I Like America and America Likes Me. 1974. Joseph Beuys


Cy Twombly. Apollo and the Artist .1975


Peter Zumthor . Sauda, Norway. 2016




حامی اتووود
نظـــــــر اعضــــــــا
هنوز نظری برای این خبر ثبت نشده است.

ثبــــــــت نظـــــــر

  
جهت ارسال نظر باید وارد سیستم شوید. / عضو جدید
ایـمـــیـل :  
رمز عبـور :  

تراشه های کانسپچوال ـ ک. مایکل هـِـیـْز و تحلیل مفاهیم پایه ای مقاله پساکارکردگرایی از پیتر آیزنمن
شهر فرهنگي گاليسيا از پيتر آيزنمن ؛ زمين شناختي ِ منقوش در معماري
اتووود كلاسيك ـ موزه كاستل وكيو ـ كارلو اسكارپا
اتووود کلاسیک ـ خانه شماره VI ـ پیتر آیزنمن
تراشه های کانسپچوال ـ پیتر آیزنمن و پاتریک شوماخر؛ جست و جوی متخاصم و ایدئولوژیک برای زبان کامل
درباره معماران معاصر ایران :
این گروه در سال 1386 با هدف ایجاد پل ارتباطی بین معماران ایرانی معاصر گرد هم آمد.با شروع کار این وب سایت معماران متقاضی در محیطی ساده وکارآمد به تبادل پروژه ها ومقــــالات خود خواهند پرداخت ودر فضای فروم به بحث وگفتگو می پردازند.
خانه | ورود | ثبت نام | درباره ما | تماس با ما | قوانین سایت | راهنما | تبلیغات
© کلیه حقوق این وب سایت متعلق به گروه معماران معاصر می باشد.
Developed by Tryon Software Group