پنجره عقبی "rear window" فیلمی سینمایی به کارگردانی آلفرد هیچکاک، محصول سال 1945 است که صحنه آغازین آن بی­ درنگ ما را با خود به یک اکتشاف ذهنی و عینی در درون فیلم می­ برد. تیتراژهایی که از پس پرده­ پنجره­ آپارتمان­ ها نشان داده می­ شود، تقلیدی از صحنه نمایش یک تئاتر است که به آرامی حیاط آن سوی خود را نیز به روی صحنه می­ برد. درواقع این تیتراژها، دیدگاه ما را نسبت به فضای داخل آپارتمان و رابطه ما با وقایع درون حیاط را نیز به عنوان تماشاگرانی که از دور به نظاره نشسته­ اند، تایید می­ کنند.    

با پخش صحنه آغازین فیلم، ابتدا وارد حیاط می­ شویم و در نهایت دوربین روی جفری که با یک پای شکسته در آپارتمانی مسکونی محصور شده است، متوقف می­ گردد و ما به سرعت به رویدادهای هیجان­ انگیزی که در زندگی او به عنوان یک عکاس رخ می­ دهد، پی می ­بریم. از طرفی در می ­یابیم که دیدگاه مشترکی با جفری داریم و در طی مدت زمانی کوتاه، رابطه نزدیکی با او برقرار می­ کنیم. ما همچنین از ناامیدی و کسالت او به دلیل محدودیتش آگاهیم. از این رو چنین محدودیتی منجر به تقویت رابطه ما با او می­ گردد. به عبارتی ما نیز محدود به دیدگاه واحدی هستیم که قبلا مشخص شده است. 

جفری برای سرگرمی خود، از طریق پنجره باز مقابلش به تماشای همسایگان خود می نشیند. و عکس ­هایی را نیز به صورت پی در پی بر مبنای محتوای عکس ­های قبلی می گیرد. به طور مثال، علاوه بر مشاهده حیاط از طریق لنز دوربین جفری، می ­توانیم در سه دقیقه اول فیلم، ماهیت ذهنی داستان را نیز تعیین کنیم. به محض شکل­ گیری این رابطه ذهنی، پرستار برای رسیدگی کردن به جفری وارد آپارتمان می شود. او ما را با اولین شکست عینی مواجه می ­کند، زیرا که او این وجه از اخلاق جفری را که به صورت دزدکی به همسایگانش نگاه می­ کند، زیر سوال می ­برد. درواقع چنین شکستی، الگویی را بر مبنای یک سری از نگرش ­های عینی ارائه می ­دهد که بعدا توسط لیزا و کارآگاه دنبال می­ شوند. الگویی که نه تنها به زیر سوال بردن اصول اخلاقی حاکم بر این شرایط می ­انجامد بلکه منجر به بررسی سلامت روانی و صحت ادعاهای جفری، مبنی بر اینکه توروالد همسر خود را به قتل رسانده است نیز می ­گردد. 

از آنجا که هر نگرش عینی بر میزان شک و تردید ما می ­افزاید، سعی می­ کنیم برای رسیدن به دیدگاهی مشترک و رویکرد ذهنی ماندگار، به شناخت اطلاعاتی در زمینه ناهماهنگی از طریق آزمون و تجربه برسیم. از این رو چون جفری با همان شک و تردیدها اشتراکاتی دارد، این مسئله می­ تواند رابطه ما با او را بیشتر تقویت نماید.

تقویت این پیوند و درک اهمیت ارتباط با جفری، برای دیدن و تحلیل نمودن فیلم مهم و کلیدی است زیرا باعث می­ گردد به درون ذهن او نفوذ کنیم و به افکار و عقاید او پی ببریم. از طرفی این نظرات، درونمایه فیلم را تشکیل می ­دهند و به صورت فیزیکی در معماری حیاط و بناهای اطراف آن نمایان می­ شوند.

یکی از موضوعات و نظرات غالب در طول فیلم، مسئله ازدواج است. جفری نیز با ازدواج مخالف است و تا حدودی نیز به نظر می­ رسد تمایلی به ازدواج با لیزا ندارد و سعی دارد با بهانه­ هایی از قبیل" او خیلی عالی است" از این قضیه سر باز زند. بعدا صریحا بیان می ­کند که نمی ­خواهد زمانی که وارد خانه­ می­ شود با یک همسر غرغرو آزاردهنده مواجه شود درواقع به همسر توروالدِ فروشنده، در آپارتمان مقابل حیاط اشاره می­ کند. این موضوعات حاکی از آن است که با مشاهده آپارتمان­ های روبرو می­ توان علاوه بر نحوه زندگی جفری به دریچه ­ای از افکارش نیز پی برد. با استفاده از این تئوری، مشاهده رابطه معمارانه میان آپارتمان­ های مختلف و مستاجرین آن­ها و همچنین چگونگی نگاه جفری به زندگی، در پیوند با این روابط می ­تواند جالب و جذب­ کننده باشد. 

همان­طور که در طرح، قابل مشاهده است، در دو آپارتمانی که دقیقا مقابل جفری قرار دارند، یک رقصند با موهای بلوند زیبا و خانواده توروالد، همان زوجی که زندگی تلخ­شان با مرگ یکی از آن­ها به پایان می ­رسد، سکونت دارند. هر دو آپارتمان میزان شیفتگی جفری به زندگی مجردی را نشان ­می­ دهند. زیرا رقصنده، آزادی را در عدم ارتباط با یک زن نشان می ­دهد و خانواده توروالد نیز نمایانگر همه مواردی است که جفری در زندگی زناشویی از آنان می ­ترسد. در واقع دائما در طول فیلم حضور دارند و به جفری یادآوری می­ شوند. تنها در یک صحنه بسته می­ توانیم دیدگاه متضادی را به دست آوریم. از این رو این مسئله در هر دو آپارتمان مقابل جفری منعکس شده است، زیرا توروالد و همسرش دیگر در آنجا نیستند و نامزد آن رقصنده نیز در انتهای فیلم به آپارتمان محبوبش باز می­ گردد. 

علت عدم تعهد جفری، ترس او از پایان دادن به تنهایی است. و به لحاظ معماری نیز از دو طریق منعکس شده است. اولین مورد مربوط به زون- بندی است و آپارتمان نزدیک به جفری متعلق به زوجی می باشد که به تازگی ازدواج نموده ­اند. این زوج تنها کسانی هستند که پرده ­های خود را پایین آورده اند و از دید جفری نشان­ دهنده روابط میان زوجین است؛ البته نظر او چندان هم با قاطعیت بیان نشده است. مورد دوم همانطور که در مقطع نشان داده شده، مربوط به سطوح است. از میان 5 آپارتمان موجود، ساکنین 4 عدد از آن­ها به همراه  جفری در طبقه اول سکونت دارند. و تنها خانم لونلی هارتز، زن پیر و تنهایی که هنگام خواب گریه می­ کند و همزمان به فکر خودکشی است، در طبقه همکف آپارتمان اقامت دارد. بنابراین، او در تمام طول فیلم مورد توجه قرار گرفته است. خانم لونلی هارتز نشان می­ دهد که زندگی جفری با ترک لیزا، چگونه می­ تواند باشد. در واقع او نشان­ دهنده ترس جفری از تنها بودن است. حتی اگر خانم لونلی هارتز در طبقه­ ای پایین­ تر از خانواده توروالد قرار گیرد؛ مطالب بسیاری در ارتباط با اینکه جفری چه احساسی نسبت به لیزا دارد، بازگو می­ گردد. بار دیگر، صحنه پایانی فیلم، چشم­ انداز متضادی را ایجاد می ­کند؛ چشم­ اندازی که در نهایت مسئله مربوط به مرگ در آن برطرف شد و جفری و لیزا با خوشحالی در کنار هم قرار گرفتند.