یکی از لذت های بازدید از بنای موزه ی موقت نئوس که توسط دیوید چیپرفیلد مرمت شده، قدم زدن تا طبقات بالا و تجربه ی سیستم های پشتیبانی تکنیکی بام طراحی شده توسط فردریش استولر است. استولز دانشجوی معمار بزرگ نئوکلاسیک، کارل فردریش شینکل، به عنوان طراح ده ها کلیسا، موزه و سایر ساختمان های عمومی در اواخر دهه ی نوزدهم، از یک زندگی پربار برخوردار بود. از جمله وسواس های وی مهندسی سازه بود. او مصمم بود تا آخرین نوآوری های موجود در این زمینه را آزمایش کند. استولز برای بررسی دقیق مواد و فنون ساختمانی، بازدید های مکرری از آهن آلات و کارخانه ها انجام داد. همچنین یک سفر ویژه تحقیقاتی به انگلیس برای تجارت فلزات در بیرمنگام به عمل آورد. استولز بیشترین اشتیاق خود را برای مهندسی در طراحی و ساخت موزه ی نئوس به کار برد. این موزه در 1855 در یک مکان مناسب از جزیره ی موزه افتتاح شد و مجموعه آثار مصری و پیش از تاریخ را در خود جای داد. او خطوط ریلی را در تمام طبقات نصب کرد تا مصالح ساختمانی با قطار تحویل داده شود و نهایتا با آسانسور بخار به طبقات فوقانی برود. استیلز علاقه ی خاص خود را به تیر های سقف و خرپا ها را با طراحی آنها به سبکی کاملا متفاوت برای تقویت طاق ها در طبقات بالا به کار گرفت. چیپرپیلد و تیمش این سازه را با دقت و زحمت ترمیم کردند، بنابراین ما می توانیم امروز از دیدن آزمایشات استولر در مهندسی سقف لذت ببریم.