مینت دی سیلوا، معمار سریلانکایی در یکم فوریه ی 1918 در کندی که در آن زمان مستعمره ی انگلستان در سیلون بود به دنیا آمد. پدرش، جورج، سیاستمداری برجسته و مادرش، اگنس، یکی از پیشگامان حق رأی جهانی بود. دی سیلوا قبل از بازگشت به سیلون در 1929، در انگلستان تحصیل کرد. او باهوش و بلندپرواز بود و غالب فعالیت های خود را به حوزه ی مطالعه ی معماری اختصاص داد؛ هرچند دیر زمانی طول نکشید که دریافت انجام این کار برای زنان در سیلون غیرممکن است. دی سیلوا نهایتا در 1938 به هند نقل مکان کرد و به عنوان کارآموز برای تمرین معماری بمبئی در میستیا باهدور مشغول شد. او بعد از تحصیل در آکادمی معماری و دانشکده ی هنر Sir Jamsetjee Jeejebhoy دست به شروع حرفه ای چالش برانگیز زد. سیلوا با ترکیب اصول طراحی مدرنیستی و صنایع دستی محلی، مواد و فنونِ ساخت و ساز برای انعکاس آب و هوا و فرهنگ کشور های آسیایی نیمه مستعمره - مانند سریلانکای قرن بیستم- تبدیل به پیشگام ژانر جدید مدنیستم گرمسیری شد. او اولین زنی بود که با وجود مشکلات متعدد، شیوه ی معماری خاص خود را دریافت.