پروژه شیپ Sheep یا گوسفند در نیویورک، امتدادی است بر علاقه ما به فیگورهای حیوانی، تعاملات دوسویه، تعریف کردن پروژه در برشِ ارتفاعی و البته علاقه ای عظیم تر به اسکلت. در این پروژه ساختار طرح تلاشش را بر تولید یک زیستْ گاه چندگانه موکد ساخته و مجموعه ای از واحدْ ارگانْ های مجزا را درون یک ساختار اسکلتی جای داده است. طنین طرح نهایی، محصول سبک و سیاقی است که بر مدار ان واحدها یا ارگان های این ساختار در فرایندی برامده از کیفیت های متنوعی همچون گریز، تعویق، نزدیک شدن و حمایت با قالب کلی برقرار می کنند. استقرار توده ی مرتفع ساختمان روی پاهایش، از یک سو، محصول چگونگی نشستن ساختمان بر یک پارکینگِ وضع موجود است و از سوی دیگر، تبیینی است که ما از خانه های حیوانات در ذهن داشتیم؛ رویکردی که ریشه در معنای پیلوتی و ایده " سَبُکْ نشینی روی زمین" دارد؛ نوعی از استقرار که بر اساس لمسِ حداقلی زمین تعریف شده است.دیالکتیک همیشگی میان ارتفاعْ گیری و زمینْ کاوی ـ تضاد میان تمایل به غار بودن و خانه درختی بودن ـ یک پرابلماتیک پایدار در تمام اثار هر معمار است.
پروژه شیپ. مایکل سورکین استودیو