آرت نوو سرشار از محتوا است، حتی دیدگاه های سیاسیْ اخلاقی دارد؛ این جنبش، انقلابی در قلمرو هنرها بود که نیروی ان دیدگاهی یوتوپیایی در مورد سلیقه و سیاست اندام وار ارگانیک بود، خاصیتی که جنبش را جایی میان ویلیام موریس و گروه باوهاوس می نشاند. با این حال در آرت نوو ویژگی ای به چشم می خورد که حاکی از نگاه فارغ از تعهد و غیرجدی و فردی زیبایی گرایانه است . . . بنابراین حساسیت کمپی چیزی است که نسبت به معنای دوگانه ای که می توان چیزها را بر طبق ان ها درک کرد نگران است. اما منظور همان تقسیم بندی آشکار بین معنای تحت اللفظی و معنای نمادین نیست، تفاوت میان فهم شی به مثابه چیزی دارای معناست و شی به معنای تصنع محض . . . صنعتکاری که به سبک ارت نوو چراغی می سازد و ماری دور ان حلقه می کند، نه قصد شوخی دارد و نه می خواهد با نمک باشد. او با تمام وجود می گوید:"این جا را ببین! شرق!" . . . مجموعه یادداشت های مرتبط با فرهنگ کمپ به قلم سوزان سانتاگ را می توانید اینجا از نظر بگذرانید.