کلمنتس گریتل، هنرمند دیجیتال آلمانی تبار، مدلهای معماری مصنوعی سه بعدی را برای مجموعه ی خود به نام "یک شهر آینده از گذشته" طراحی کرده است. مجموعه ای که هنرمند در آن آرمان شهر های قرن بیستمی را انعکاس داده و کاوش می کند. چشم انداز های اجتماعی انقلابی در میانه های این قرن و آپارتمان های بزرگ مقیاس، باعث شدند تا این هنرمند بیش از پیش مجذوب چنین ساختار هایی شود. در این پروژه، گریتل سعی دارد این تصور را ایجاد کند که چطور یک کلانشهر بی رحم و آینده نگر پیر می شود و منظره ای بی انتها و ساخته شده به دست انسان، که تنها از سیمان و آسفالت تشکیل شده است، چگونه به نظر خواهد رسید. بشر از این معماری مجسمه گون چه تاثیری خواهد دید؟ آیا چنین شهری می تواند در تولید جامعه ای عملکردی موفق باشد یا به طور خودکار عاملی بر اختلال عملکرد اجتماعی خواهد شد؟ارائه ای واقع گرایانه و متناسب با عکاسی معماری در 1960، یک خوشبینی منحصر به فرد و ناگسستنی را ایجاد می کند که در مقایسه با روحِ زمانه ی خود رادیکال است. گریتل میگوید: "این انتخاب که آثار سیاه و سفید باشند، به این سبب صورت گرفته است تا این اطمینان ایجاد شود که قالب پذیری معماری بروتالیستی به واقعی ترین شکل آن نمایش داده خواهد شد."
NO#2
NO#3
NO#4
NO#5