"تحریم کردن (blackball)، روی سیاه (black look)، پسر سیاه (black boy)، چشم سیاه (black eye)، جمعه ی سیاه (black friday)، دست‌ْسیاه (blackhand)، قلب سیاه (black heart)، بلک‌جک (blackjack)، جادوی سیاه (black magic)، باج گیری (blackmail)، بازار سیاه (black market)، ماریای سیاه (black maria)، علامت سیاه (black mark)، سمبوی کوچک سیاه (little black sambo). دروغ های مصلحتی (white lies)." این، نوشته ی روی یک تبلیغ، به طراحی امت آر. مک‌بین جونیور در سال 1968 برای ترویج تبلیغاتِ وینس کولرز، اولین کمپانی تبلیغاتی آفریقایی آمریکایی در ایالات متحده بود؛ که به تازگی به سِمت مدیر بخش نوآوری آن نائل گشته بود. سه کلمه در بخش انتهایی تبلیغ، پاسخی ظریف به دروغ های مصلحتی منتقل می‌کرد ـ سیاه زیبا است.  

در حالی که اموری داگلاس و تیم طراحی حزب پلنگ سیاه، مشغول توسعه ی زبان بصری جدید و خیره کننده ی در زمینه ی گرافیک کنش‌گری برای جنبش پلنگ سیاه بودند، مک‌بین با ارائه ی تصویری پویا و ماهرانه از زندگی آفریقایی آمریکایی، با پیام نهانِ "سیاه زیبا است"، همین کار را در بستر فرهنگ مصرف گرایی انجام می‌داد. هر دو استراتژی به شکلی درخشان برنامه ریزی و اجرا شده و به شدت موفقیت آمیز بودند.

مک‌بین، زاده ی شیکاگو در سال 1935، در آکادمی آمریکایی هنر و موسسه ی طراحی IIT در رشته ی هنر تبلیغاتی تحصیل نمود و سپس به مدت یک سال در کولرز مشغول به کار بود. او پیش از پیوستن به جی. والتر تامپسون، یکی از بزرگ ترین آژانس های تبلیغاتی جهان و کار بعنوان یک مشاور هنری، برای کمپانی های ناشر موسیقی به طراحی می پرداخت. مک‌بین در کمپانی جی. والتر تامپسون بر روی پروژه های خبرساز خود، از جمله عرضه ی فورد موستانگ در سال 1946 کار کرد، اما به نقش خود در جنبش حقوق مدنی نیز متعهد بود.

او برای کار در کمپین هایی که بر هم وطنان آفریقایی آمریکایی وی تمرکز داشتند، در سال 1968 به کولرز بازگشت و به مدت سه سال آن جا به کار مشغول شد. پس از آن، به همراه تبلیغ نویسی به نام تام بارل، یک کمپانی تاسیس نمود و آن را بعنوان بزرگ ترین کمپانی به مالکیت یک سیاه پوست در ایالات متحده ثبت کرد. او برای برندهای بزرگی همچون کوکا کولا، مک دونالد و مارلبرو، برای مصرف کنندگان آفریقایی آمریکایی به طراحی تبلیغات می‌پرداخت. مک‌بین در سال 1974 به منظور گشایش یک گالری هنری مردمی به نام "چشم سیاه" در منطقه ی هاید پارک شیکاگو، کمپانی خود را ترک نمود. او بخش بزرگی از ادامه ی زندگی خود را، وقف برگزاری برنامه های هنری و تامین بورسیه برای هنرمندان آفریقایی آمریکایی کرد. او در سال 2012 چشم از جهان فرو بست.