برخی از مسحور کننده ترین پوسترهای طراحی
شده برای جنبش قدرت سیاه که در دهه ی 1960 و اوایل 1970 به وجود آمدند، آثار
هنرمندی به نام فیت رینگگلد هستند. او دغدغه های سیاسی خود را، که علاوه بر قدرت
سیاه شامل فمینسیم نیز میشد، در نقاشی ها، مجسمه ها و لحاف دوزی ها، و همچنین در
پروژه های طراحی گرافیکی برای پلنگ سیاه و گروه های کنشگر دیگر، بازتاب میداد.
رینگگلد، زاده ی هارلم در سال 1930، در
میان هنرمندان، نویسندگان و سایر افراد رادیکال در نهضت رنسانس هارلم رشد یافت، و
از جانب والدین خود به دنبال کردن علاقه ی خود در هنر، تشویق میشد. پس از تحصیل
در رشته ی هنر در کالج شهری نیویورک، در مدارس دولتی به تدریس مشغول شد و در همان
حال، به آگاه سازی درباره ی نژادپرستی، زنستیزی و ظلم و ستم در قالب آثار خود
بعنوان یک هنرمند میپرداخت و از این طریق وارد عرصه ی کنشگری شد. در میان گروه های
اعتراضیِ تاسیس شده با همکاریِ رینگگلد، میتوان به کمیته ی هنر زنان اد هاک،
زنان هنرمند در انقلاب و سازمان ملی فمینیست های سیاه اشاره نمود.
رینگگلد به منظور بالا بردن سطح آگاهی
درباره این کمپین ها و مسائل دیگر، به طراحی پوستر میپرداخت. با یورش نیروی پلیس
به زندان آتیکا در بالا ایالت نیویورک در سال 1971 برای بازپس گرفتن کنترل زندان
از زندانیان، خشونت به حدی شدید بود که 42 نفر، از جمله زندانیان، نگهبانان و
شهروندان، در این واقعه کشته شدند. رینگگلد با خشم بسیار، این پوستر را در قالب
یک نقشه برای ثبت قربانیان نفرت، تعصب، نابودی و خشونت در تاریخ 200 ساله ی ایالات
متحده طراحی نمود.
این تاریخِ آغشته به خون، آکنده از
نبردها، شورش ها، برده داری ها، لینچ کردن ها و قساوت های دیگر بود که هر یک از آن
ها با موقعیت مکانی خود شناخته میشدند. رینگگلد نام پوستر خود را، ایالات متحده
ی آتیکا نامید، و از پالت رنگی میهن پرستانه ی قرمز، سفید و آبی برای ادای احترام
به رنگ قرمز و سبزِ پرچم ملی گرای سیاه پوستیِ مارکوس گاروی بهره برد. پایین این
پوستر، این جمله چاپ شده است: "این نقشه ی خشونت آمریکایی، ناکامل است؛ لطفا
هر موردی که به نظرتان از قلم افتاده است را یادداشت کنید." با گذشت دهه ها،
ایالات متحده ی آتیکا، هنوز یادآوری تلخ و ناراحت کننده از ترس، درد، نژادپرستی،
خشونت و تراژدی است.