کارخانه سیمان شانگلیو که در شهر ژاونتانگ ،منطقه هانگژو واقع شده است . در دهه 1970 این منطقه مهم‌ترین منطقه صنعتی مصالح ساختمانی در حومه هانگژو بوده است . در یک دوره ماشین‌ آلات رشد و شکوفایی داشتند تا اینکه در سال 1999 کارخانه تعطیل شد . کارخانه متروکه شده است در حالی که ساختمان‌های کارخانه در گذر زمان ایستاده اند و فضاست که به عنوان شاهد و ضبط کننده زمان زنده می‌ماند .

 

بازسازی معماری و طراحی داخلی توسط استودیو طراحی داخلی جیانگ جی انجام شده است . قدمت ساختمان قدیمی و مد جدید الهام بخش طراح بوده است . نقطه عطف طراحی حفظ بیشترین نقش طبیعی ، ادغام در زیبایی شناسی مینیمالیستی معاصر و گفتگو میان زمان و مکان است . همانطور که موادغذایی خوب میتواند با ساده‌ترین روش‌های پخت و پز به بهترین غذاها تبدیل شوند ،این مفهوم برای نقش طراحی داخلی در ساختمان ها نیز صادق است .

باتوجه به ویژگی‌های خاص معماری ،مساحت ویترین نواری بزرگ و بلند می‌باشد همچنین رده محصولات و تعداد آن‌ها متنوع می‌باشد . طراح تلاش می‌کند تا یک فضای منسجم و موزون ایجاد کند . با قراردادن سه جعبه در فضای چهار استوانه ، فضا به سه قسمت تقسیم شده است . طراح از درب اصلی موجود به عنوان در اصلی و از سه بازشو دیگر به عنوان پنجره‌های بلند استفاده می‌کند . چهار پنجره کوچک از ساختمان‌های بلند یک ریتم ایجاد می‌کنند .

پنجره‌های کف تا سقف در تامین نور طبیعی و همچنین نمایش پیشنهادهای فصلی فروشگاه نقش دارند . برچسب‌های استفاده شده در روی سطح صاف شیشه پنجره در تضاد با محصولات می‌باشد . صفحات موجدار فولادی ضد زنگ که برروی نما استفاده شده‌است در تضاد با بافت سیمانی اصلی ساختمان است که باعث تاثیر بصری و ایجاد کنجکاوی در نمای فروشگاه و جذب مردم می‌شود .

براساس ساختار اصلی ساختمان ،محل‌کار موازی ورودی ساختمان است . طراح ورقه‌های دایره‌ای شکل را به شکل قوس‌دار در ورودی قرار داده ‌است . فضای داخلی یک بلوک عملکردی می‌باشد که شامل فضای نشیمن و اتاق پرو است . مصالح از یک ماده ساطع‌ کننده نور در سطح بالا و یک بازتاب کامل آینه‌ای ساخته شده‌اند . فضای بشکه‌ای داخلی حس عمق را افزایش می‌دهد . در همین بخش ورودی فضای اداری را پشت خود پنهان می‌کند . با اضافه کردن پارتیشن متحرک پس از ورود به صورت آکس متقارن فروشگاه را از ورودی جدا می‌سازد . مسیر قوسی شکل موجب جذابیت فضایی شده و قسمت مرکزی صحنه‌ای چند زویه‌ای برای نمایش محصولات این برند تجاری می‌باشد . قوس دایره‌ای متشکل از ورقه هایی است که فرم فضایی را ایجاد می‌کند . در عین یکپارچه سازی کامل فضایی با ایجاد یک شکاف به حفظ اتصال فضایی ، ایجاد درجه آرامش و فضای مکث پرداخته شده است . بعد از ورود به فروشگاه قسمت بار در سمت راست قرار دارد . طراح با استفاده از استیل‌های زد زنگ که در بلوک های مربع شکل به کار رفته فضا را به دو قسمت تقسیم کرده و مسیر عبوری به بخش حمام را جدا می‌سازد . در سمت چپ محل نمایش لباس و کفش قرار دارد . طراحان از پلکان‌ بین دو سیلندر به عنوان یک تجربه فضایی ممتد استفاده می‌کنند .

گفتگوهای مشابه در کل فضا جریان دارد . زمانی که وارد قسمت لباس و نمایش کفش می‌شوید ، فضا باعث می‌شود شخصیت اصلی محصولات نمایان شوند . آویز لباس و نوع کف با غرفه نمایشگاهی به صورت معمولی و گشادتر قرار می‌گیرند . بین دو سیلندر سمت چپ ، یک راه‌پله بزرگ فضا را تقسیم کرده و اتصال جدیدی برقرار می‌کند . اختلاف ارتفاع ایجاد شده توسط راه‌پله ، بخشی از دید مشتری را مسدود می‌کند به همین دلیل حس کنجکاوی بیشتر و میل به اکتشاف را تحریک می‌کند و باعث تخلیه از منطقه سرد ورودی می‌شود . احساس بصری غنی ، حس سلسله مراتب و علاقه فضای موجود در یک خط متحرک تضمین می‌شود . برای پوشاندن شیر آتش‌نشانی و اتصالات و ایجاد گسترش فضایی ، سطح گسترده‌ای از فضا با آینه پوشیده شده‌است . هنگامی که مردم به داخل نمایشگاه قدم می‌گذارند ، چشم‌انداز جدیدی از فضای مشاهده باز می‌شود .

مکالمه میان درشتی و ظرافت ، بافت معاصر و بافت اصلی .

پس از حذف لایه‌های رنگ شده سطح دیوار ، دیوار اصلی ساختمان با بافت و نقش‌های اصلی خود که نشانه گذر زمان است نمایان می‌شود . در این زمینه ، فولاد ضد زنگ و متریال آینه ای کنتراست شدیدی تزریق می‌کند .

فروشگاه ایون بویر بعد از افتتاح ، به‌ عنوان یک مکان شاخص در منطقه هانگژو شناخته شده است . چهل سال پیش ، کارخانه سیمان ، مواد اولیه ساخت و ساز شهری را تامین می‌کرد . چهل سال بعد فضای کلینکر به قلمروی پیشرو در عرصه مد در شهر تبدیل می‌شود . با تغییر شکل از صنعت به فرهنگ ، معماری اهمیت منحصر به فرد خود در جهت پیشرفت شهری پیدا کرده است . در دست طراحان ، گرد ، مربع ، زبر ، ظریف ، بافت‌های اصلی و متریال‌های مدرن ، طراحی مینیمالیستی و زبان مد امروز ، همه‌‌ی این موارد پاسخ به به یک معنای بینامتنی است که در نهایت مولد این فضای موزون ، آرام و همگرا می‌شود .