ارهان ایوس[سردبیر ارکینتکت]: در مورد مسائلی که این روزها بر زاغه نشین ها متبادر است چه فکر می کنید، متاسفانه غالب مطالب پیرامون غیر رسمی بودن زاغه ها دور می زند، فکر می کنم می توان گفت این روندی است که تقربا هم زمان با چاپ کتاب سیاره های زاغه های شما اغاز شد ؟
مایک دیویس: می دونی، در غالب دانشکده ها و مدارس معماری غالبدانشجویان و مدرسین در مورد ایکن ها و ضد ایکن های معماری حرف می زنند، این روند جای گزین تلاش برای فهم شبکه های عظیم اجتماعی، سلسله مراتب ها، جهت گیری ها و شرایطی شده است که گونه های مشخصی از الگوهای شهری را تولید می کند. حد اعلای این گرایش را در رم کولهاس مشاهده می کنیم، کار او در لاگُس احمقانه بود، به نظر من کار او یک خضوع بی نهایت بی مورد در قبال شرارت های اجتماعی است.
شما فکر می کنید در لاگُس می توانید یک فرایند خود سازمان دهی انسانی را مشاهده کنید اما ان چه ان جا می بینید فقط فقر و سرکوب برامده از رسوخ یک رژیم نظامی در تمام شئون زندگی ادم هاست، کولهاس با دوستم کریس ابانی در مورد کارش در لاگُس حرف زده بود، کریس به مزخرفاتش خندیده بود
برای مشاهده نوع نگاه مایک دیویس به شهر نیز می توانید ببینید اینجا را