برنارد چومی نظریه پرداز سبک آوانگارد و معماری است که برای نگارش کتاب " معماری و انفصال" و همچنین تجربه های خود در زمینه ی این گونه ساختارشکنی ها بسیار مشهور است . کتاب " معماری و انفصال" که دربردارنده ی مقالات او از سال 1975 تا 1990 است، انالیزی واضح و برانگیزاننده از مسائلی کلیدی است که مباحثِ معمارانه ی بیش از دو دهه ی گذشته را مورد نقد و بررسی قرار می دهد؛ از تئوری دیکانستراکتیو گرفته تا آخرین درگیری ها، به همراه مفاهیم واقعه وبرنامه ریزی هایش در این کتاب گنجانده شده است.
این مقالات زمینه های متفاوتی را در تئوری های معاصر بسط می دهد به طوری که آن ها به ساخت و پرداخت ِ واقعی ِ معماری مربوط می شوندودر حقیقت تلاشی برای تطبیق دوباره ی این نظم با دنیای جدیدِ، فرهنگی است که با ناپیوستگی و نا هماهنگی معنا می یابد. محتوای این کتاب مقالاتی آغازین است و هنگامی که برای اولین بار در مجلات و روزنامه ها پدیدار شد توانست توجهات گسترده ای را برانگیزد و به اندازه ی آخرین و برجسته ترین موضوعات روز آن زمان باعث شکست افکار جامعه ی معماران معاصر زمان خود شد.
مباحثه ی چومی همیشه پایه ای و اغتشاش گرایانه تلقی می شود. او با ایدوئولوژی مدرنیسم و نوستالزی پست مدرن در می افتد زیرا هر دو معیارهای محدودکننده ای را تحمیل می کنند بر آن چه که ممکن است در شرایط فرهنگی " مشروع " تلقی شود. او بر تمرکزی روی موقعیت های آنی فرهنگی بحث دارد، موضوعی که در دوره ی پسا صنعتی جدید یا عبارت " بی زشتی " مشخص می شود و در تاسیس ساختمان های تک کاربری به شکل برنامه ریزی های چندگانه انعکاس پیدا می کند و با توجه به این موضع گیری چومی، حالت شهرهای نیویورک و چائوی توکیو به شکل فرم های شهری درست تلقی می شوند.
درباره ی نویسنده : برنارد چومی مدیرِ گروه معماران برناردو چومی در پاریس و نیویورک است.او رئیس مدرسه تحصیلات تکمیلی معماری در کلمبیا از سال 1988 تا 2003 بود و توانست این کتاب را در فوریه ی 1996با انتشارات اِم آی تی به چاپ برساند.
در اینجا نیز می توانید مباحثه پیتر کوک با برنارد چومی در مورد جلد چهارم کتاب ایونت ـ سیتیز را مشاهده فرمایید