مرکز تولید و ستاد واچرون کنستانتین با طراحی و
اجرای معماران برنارد چومی در سال های 2001 تا 2005 به اتمام رسید؛ پس از آن، بخش
های الحاقی بنابر تقاضای فزاینده کارخانه در ساخت ساعت های هنری درخواست شده اند.
اگرچه این کاربری جدید نیازمند ساختمانی با دو برابر اندازه ساختمان چهارطبقه اصلی
این کارخانه در حومه ژنو بوده، اما کارفرما بر حفظ حضور نمادین و سمبولیک ساختمان
پیشین اصرار ورزیده است.
ساختمان جدید طوری قرار گرفته است که برای ورود به
آن از طریق یک فضای مخروطی، نمایی کامل از بهترین پرسپکتیو ساختمان پیشین قابل
مشاهده باشد. از آنجا که پیش تر، الحاق ساختمان های دیگری به طرح پیش بینی شده
بود، معماران چومی این ساختمان ها با پیکره بندی های متفاوت را در یک پردیس واحد
در نظر گرفته اند و به نظر می رسد که همه ساختمان ها متعلق به یک خانواده ساختاری
هستند.
فضاهای تولید شده به سمت شمال ساختمان جدید چرخیده
اند تا از بهترین نور طبیعی روز بهره گیرند و در فضای ساعت سازان حرفه ای، جهت
ارائه شرایط کاری راحت تر، پنجره های سقفی ارائه شده است.علاوه بر محیط های کاری،
این ساختمان دارای یک رستوران بزرگ است که به روی یک فضای چمن وسیع گشوده می شود.
در فضای خدمات سطح همکف نیز،بخشی جهت دسترسی به کامیون های پخش بار در نظر گرفته
شده است؛ در حالیکه پارکینگ اتومبیل و انبارهای تحویل کوچک تر در سطح زیرزمین
جانمایی شده اند.