کتاب چشمان پوست مانیفستی آرام است که ازدغدغه ی یوهانی پالاسما ـ معمار، استاد، فیلسوف و طراحِ فندلاندی ـ آغاز شده است و در زمینه ی " غلبه ی بینایی و حذف دیگر حس ها در جهتی که معماری آموخته می شود، تصور می گردد و نقد می شود " ارائه می گردد . در اصل در سال 1996 چاپ شد ولی این نسخه ی سومین شکل، ازاین کتابِ جیبیِ تاپیر گذار است . (ابعادی 5*8 اینچ دارد و رساله ی پالاسما فقط 60 صفحه است) .
فراخوان پالاسما برای یک معماریِ بدون محوریت بصری که به سوال های هستی شناسانه ی انسانی پاسخ می دهد ـ به جای آن که به معماری تن دهد که زیر بار گفتمانی مد نظر خودش کمر خم می کند ـ بی انتها است . ولی، با وجود " این جریانِ تاکیدِ بیش از حدِ ذهنی و مفهومی " ، پالاسما بر گروه معمولِ موافقان جدیِ فلسفی، همچون دریدا، نیچه، سارتر و هایدگر به همراه آلبرنی، ریلک و سانتِیج استناد می کند .
در عین حال، این متفکر و فنلاندیِ حرفه ای، کار این افراد را می خواند، به درستی آن ها را می فهمد و هوشمندانه آن ها را در نهضت خود علیه این ظاهر و نبود منطق تکتونیک به کار می گیرد . ( پژوهش پالاسما با وضوح بیشتر را مقدمه ی مبهمِ دوستش، استیون هال، دست انداخته است زمانی که می گوید پالاسما " به معماری غیر قابل آنالیز حس هایی می پردازد که خواص پدیدار شناسانه نوشته هایش را در جهت یک فلسفه ی معماری، منحصر به فرد می سازد " ) . ضمیمه ای بهتر بر این پژوهش برای سکوت و آرامش در معماری، مقاله ی پییِر مَک کی در زمینه ی پالاسما و کارش است که این مجموعه را خاص تر کرده است.
این کتاب هم اکنون بت ترجمه رامین قدس و انتشارات گنج هنر به فارسی برگردانده شده است و در اینجا هم می توانید نسخه انگلیسی کتاب را دانلود فرمایید .