ساختار اصلی که این نمایشگاه درون آن قرار می گیرد، یک فضای نگهداری دام بوده که در دره رودخانه راین قرار دارد و در سال 1780 میلادی ساخته شده است. این این بنا یقینا اشاره و استنادی است به کاربری های گذشته بنای اصلی (و شاید هم به مناسبت کاربری تازه آن به عنوان فضای نمایشگاهی، اشاره ای است به فرانسیس بیکن – نقاش اکسپرسیونیست ایرلندی-انگلیس). شاخص ترین ویژگی های این منطقه از سویی مناظر خارق العاده کوهستانی و از سوی دیگر ویرانه های بجامانده از جنگ دوم جهانی می باشد.
این ساختمان نیز از بمباران های هوایی جان سالم به در نبرده و بخشی از آن تخریب شده است. این بنا چندین بار در طول قرن بیستم مرمت شد، اما در سال 2003 مالک آن تصمیم می گیرد آن را به یک نمایمایشگاه تبدیل کند و اقدام به بازسازی می کند. تغییر شکل ساختار اولیه اصلی به دلیل وضعیت نابسامان بنا و آسیب دیدگی قابل ملاحظه بنا، از نظر اقتصادی مقرون به صرفه نبود، اما از آنجا که بنا در میان مزارع و نزدیک به جاده اصلی قرار دارد، ایجاد یک بنای جدید ممکن بود.
در نتیجه معماران با ایده گرفتن از پرندگان که لانه پرنده دیگری را تصرف می کنند، تصمیم گرفتند با حفظ کامل نماهای ساختمان قدیمی، ساختار جدیدی را بنا کنند که درون بنای قدیمی قرار گیرد و به این ترتیب بنای اصلی به پوسته ای برای ساختمان جدید تبدیل می شود. بنای جدید تضاد مطلوبی با پوسته بیرونی بوجود می آورد. سقف، دو بخش بنا را به هم پیوند می دهد و ضمن محافظت آن ها در برابر عوامل اقلیمی، .حئتی میان دو قسمت به وجود می آورد.
این مداخله خلاقانه که موفق به پیوند موزون و مطلوب بینش مدرن قرن بیست و یکم با دیدگاه روستایی قرن هفدهم در یک کالبد می شود. چندین جایزه بین المللی را در سال 2005 برای این گروه معمای آلمانی به ارمغان آورده است. سازه داخلی جدید از چوب ساخته شده و توسط جرثقیل گونه ای درون بنای قدیمی قرار داده شده است که از دیوارهای قدیمی سنگی، مقداری فاصله دارد. محل قرار گیری پنجره ها و در ورودی در موقعیت قبلی حفظ شده و به منطق اولیه (یک درب کوچک در گوشه راست نما برای رفت و آمد دام ها و تعدادی پنجره برای استفاده به عنوان انبار) وفادار است.
این کیفیت توسط معماری جدید مورد استفاده قرار گرفته است؛ در این فضا، بازدید کننده نمایشگاه به سرغت خود را غرق در نور، رنگ و گرمی محیز داخل می یابد و هم زمان متوجه می گردد که به درون یک بنای قدیمی پا نهاده است. بازدید کننده واقعیت بنا را از ورای تاریخ آن درک می کند؛ این بنا تولدی دوباره از پیوند میان دو دوره کاملا متفاوت، دیگر یک ویرانه نیست.
کاربری: نمایشگاه
زیربنا: 21 مترمربع
تاریخ ساخت: 2004