در طي يك سخنراني در گردهمايي زنان در معماري در لندن، دنيس اسكات براون، معمار پست مدرن، درخواستي مبني بر تصديق نقش وي در جايزه پريتزكر رابرت ونچوري در سال 1991 را اعلام نمود و ناتواني پريتزكر از اذعان به مشاركت وي را " بسيار غم انگيز " خواند.
اگرچه در زمان اهداي جايزه در سال 1991، براون،بيش از 22 سال، يكي از شركاي شركتشان با نام " ونچوري اسكات براون و همكاران " بوده و نقش مهمي در تكامل نظريه هاي معماري و طراحي در همكاري 30 ساله اش با ونچوري داشته است و همچنين به عنوان همكارِ نويسنده در كتاب تحول برانگيز ِ دهه 70 " آموختن از لاس وگاس " شناخته شده است ؛ به نظر مي رسد كه نقش وي به عنوان " همسر " در برابر عنوان شريك و همكار در انتخاب هيئت داوران پريتزكر، بيشتر به چشم رسيده است و اين افتخار تنها نصيب همسر وي، ونچوري گشته است.
براون اظهار داشته است : " آن ها به من نه يك جايزه پريتزكر، كه دعوتي براي مراسم پريتزكر مديونند. بياييد به مفهوم خلاقيت هاي مشترك اداي احترام كنيم. "
جاي تعجب نيست كه پس از سخنراني براون، بسياري به حمايت از وي برخاسته اند و اعلام نموده اند كه جايزه سال 1991 را متعلق به دو نفر بايد دانست و خواستار آن گشته اند كه پريتزكر، براون را به عنوان برنده ي مشترك اين جايزه معرفي نمايد. صدها تن از حاميان براون، دادخواستي مبني بر اين تقاضا را به امضا رسانيده اند ؛ در صورت تمايل به حمايت از اين معمار مي توانيد به اين لينك مراجعه كرده و اين بيانيه را امضا نماييد.
در طول تاريخ اهداي جايزه ي پريتزكر، تنها دو جايزه به صورت مشترك اعطا شده است : جايزه معماران سوئيسي ژاك هرزوگ و پيِر دي مورن در سال 2001 و جايزه شركت SANAA براي كازويو سجيما و رايو نيشيزاوا در سال 2010.
با اين حال، پريتزكر سال پيش نيز با موجي از انتقادها پس از انتخاب ونگ شو و نه همسرش، به عنوان برنده ي سال 2012 روبه رو گشته است. اين زوج نيز، دفتر معماري مشتركشان را با نام استوديو آماتور از سال 1997 تاسيس نموده اند.
اتووود موضوع زنان و معماری را به فراخور محتوایی که در این زمینه تولید شده است پی گیری کرده
یادداشت زاهــــــــــا حـــــــــدیــد چیـــــــــــســــــت؟ نگاهی تاریخ نگارانه دارد به چرایی و چگونگی تولید زاها حدید به عنوان یکی از مهمترین معماران زن زنده
مقاله زنان باهاوس؛ روایتی ربوده شده نیز نگاهی است به زنان مدرسه باوهاوس و سرنوشتشان
مقاله اکثریت خاموش؛ ایا طراحی هنوز باشگاهی مردانه است نیز چرایی عدم تبلور تام و تمام زنان در محیط طراحی را مد نظر می اورد