طرح پیتر زومتور در بازسازی سایت دانشگاه هنرلوس آنجلس شامل ویران نمودن تعدادی از ساختمان های کنونی این پردیس و ساخت یک موزه ی مواج است که یکی از بزرگترین مزارع خورشیدی در یک محیط شهری می باشد. این ساختمان با محیط خارجی کرو در دو طبقه با ساختاری کاملا افقی، در بیشترین عرض به 775 فوت می رسد.

به دنبال تحکیم فضای عمومی و ادغام با فضای شهری، اقدامات پایداری این ساختمان، انرژی بیشتری را به شبکه اصلی لوس آنجلس عرضه کرده و فضای سبز پارک هانکوک را امتداد می دهد. سیرکولاسیون آزاد در مسیرهای باز ساختمان اجاره می دهند تا بازدیدکنندگان میان موزه تا "حجم معلق " مایکل هیزر حرکت نمایند؛ در حالی که ورودی بدون مرز آن ورود به فضای داخلی گالری های 360 درجه ی شیشه ای را تسهیل می نماید.

شیشه های نمای ساختمان، با ایجاد یک فضای بصری قابل دسترسی وسیع، طیف گسترده ای از انتخاب چشم انداز را در اختیار بازدیدکنندگان قرار می دهد. دیوارهای داخلی این ساختمان آمیب شکل، با یک سیستم متعامد چیده شده اند تا فضاهای نمایشگاهی ساده ای به وجود بیایند. فقدان یک ورودی بزرگ به نفع شبکه ای از راه پله ها، تمایل به سوی سیستم اروپا محور را محو می کند و اجازه می دهد تا این موزه بتواند مجموعه های گسترده ای از امریکا، آسیا، افریقا و اروپا را به نمایش درآورد.

در حالی که سازه ی این موزه جدید برابر با کل مساحت چهار ساختمان موجود سایت می باشد، به دلیل ترکیب خلاقانه ی در نظر گرفته شده ی این معمار، دسترسی به آثار هنری، دو برابر می گردد. مدل های نهایی این ساختمان در نمایشگاهی با عنوان " پیشگاهی از گذشته " در 15 سپتامبر 2014 ارائه می گردد.

اتووود پیش تر در این خبر به طراحی این موزه پرداخته است.

برای اشنایی بیشتر با نگره های پیتر زمتور بر طراحی مشاهده فرمایید

هسته سخت زیبایی یا چگونه پدیدارشناسانه طراحی کنیم

و

اموزش معماری، فراگیری معماری یا چگونه تجربه زیسته بر اکادمی فائق می اید

را به قلم خود معمار از کتاب معماری متفکر