از اواسط دهه 1960 تا حالا رد پای میشل فوکو بر جنبه های متنوع فرهنگ، دانش و هنر از جمله معماری و گفتمان های اساسی مرتبط با ان حک شده است. پی ایندهای تفکرات میشل فوکو بر معماری گستره بی نهایت وسیعی دارد. رهیافت های باستان شناسانه archeological و تبارشناسانه genealogical میشل فوکو به مفهوم دانش، نظریه و تاریخ معماری را عمیقا تغییر داد، اگرچه نگره اش به هنر و زیبایی شناسی نیز به نوسازی نگاه نسبت به امر اوانگارد انجامید.
این کتاب که به همت یک معمار به رشته تحریر درامده است، مقدمه ایست فشرده و البته غنی بر افکار میشل فوکو برای معماران، طراحان شهری و دانشجویان معماری. همنشینی بی نظیر فضا، دانش و قدرت در گفتمان فوکو راه را بر فهم فرصت های جدید مستتر در حوزه های تخصصی ای همچون معماری و شهرسازی می گشاید.البته باید خاطر نشان کرد، نگاه غایی فیلسوف به مسئله بدن و جنسیت فهم ما از امکانات و محدودیت های شرایط انسانی و رابطه ی این شرایط با معماری را نیز مقرر می سازد.
بخش عظیمی از کتاب به غور در تعدادی از مسائل نظری و تاریخی ای می گذرد که در گفتمان میشل فوکو تحت شمول بن مایه هایی همچون باستان شناسی، محصوریت، بدن ها، سیاست های فضا و زیبایی شناسی گرد امده اند، هدف نگارنده راست ازمایی ارتباط این بن مایه ها با دانش معماری، تاریخ و کنش معماری می باشد.