1893 – 1889
آستورگا (لئون)
در سال 1886 خوان باپتیستا گراو ای
وایسپینوس، کشیش اهل رئوس (محلی که گائودی نیز در آن متولد شده بود)، به عنوان
اسقف آستورگا در ایالت لئون منصوب شد و از آنجا که شهر ساختمان اختصاصی مناسبی
برای اسقف نداشت از همشهری خود که در آن زمان دیگر در سراسر اسپانیا مشهور بود،
خواست تا مکانی جدید برای کشیش طراحی کند.
گائودی دو آن زمان مشغول کار بر روی کاخ
گوئل و ساگرادا فامیلیا بود، بنابراین خواست تا عکس های سایتی را که اسقف انتخاب
کرده بود ببیند و فقط زمانی به آستورگا آمد که کار آماده ی شروع شدن بود.
آکادمی هنرهای زیبای سان فرناندو فردی را
مأمور نظارت بر ساخت بناهای عمومی، به ویژه محتوای هنری آنها، کرده بود و بر اساس
آن خیلی زود اعتراضاتی علیه طرح های نئوگوتیک گائودی برخاست و وقتی در سال 1893
اسقف گراو به طور ناگهانی درگذشت گائودی پروژه را کاملا متوقف کرد.
ساختمان بر اساس طرح های نئوگوتیک گائودی
به شکل قلعه طراحی شده بود. این بنا از بلوک های محکم گرانیت ساخته توسط خندقی
احاطه شده است. بخش مرکزی با برج های استوانه ای شکل در هر گوشه اش به شکل چهارگوش
در آمده و برآمدگی های کوچکی از هر یک از این چهار طرف بیرون زده است. همه ی اتاق
ها در اطراف اتاق بزرگ دو طبقه ای که با پنجره های سقفی و ستون های محکمی به سبک
مدجّن احاطه شده و سقفی هرمی شکل داشت گسترش یافته اند. پیچیده ترین اتاق به شکل
محراب کلیسا بود که با سه محراب پیش آمده ی کوچکتر احاطه شده است. جذاب ترین قسمت،
رواقی است با سه کمان پخ دار با سنگ تاج
های بزرگ که با دیوارهای حائل محافظت می شوند. گائودی بر روی منارهای خارجی فرشته
ای مفرغی به ارتفاع پنج متر طراحی کرده بود. اتاق ها و تزیینات داخل اساسا طبق
طراحی های گائودی و درک آزادانه ی او از سبک گوتیک در این زمینه ها بود. دیوارها
گچ کاری شده و سرستون های گوشه ای با تزیینات گرانیتی در زمینه ای ازسرامیک های
قرمز درخشان تزیین شده است. سرستون ها به طور غیرعادی شکل گرفته، بعضی از آنها
نقاشی هایی با الهام از طرح های گیاهی دارند و بعضی بر اساس بازی با احجام تزیین
شده اند. در این بنا تعداد زیادی پنجره نیز که با شیشه های منقوش قاب بندی شده است
وجود دارد.
این طرح که برای مکانی با ساختار رسمی در
نظر گرفته شده بود، هرگز برای اقامت اسقف استفاده نشد و خیلی زود به موزه تبدیل
شد. ساختمان در سال های 1907 تا 1914 به وسیله ی معماری به نام ریکاردو گارسیا گارِتّا
تکمیل شد. وی اصلاحات بنیادینی بر روی بنا اعمال کرد، تنظیمات قسمت فوقانی را
انجام داد و تقسیم اتاق ها و ویرایش ساختمان را به انجام رساند که متأسفانه همگنی
طرح اصلی به دنبال این تغییرات از بین رفت.