در مقطعی از زمان که فرم های انتزاعی ترسیم با یک تاریخ سترگ رو به روی رهْ یافت های طراحانه ای همچون رئالیسم انتقادی، رئالیسم جادویی، رئالیسم نظرورزانه، رئالیسم دیاگراماتیک و هایپررشیونالیزم ایستاده اند که در تمامی شان ساختارهای واقعیت دگرگون می‌شوند و تحت شمول همین دنیای واقعی ما با روابط علت و معلولی خاصی مواجه می شویم که در تمام شان عناصری غیرعادی وجود دارند که نهایتا در راستای نقد یا بدیل همین واقعیت، به مثابه فضای کِشت آزمایشگاهی، آفریده می‌شوند، برایند انتخاب های این مجموعه ما را به درکی از چگونگی شکل گیری امر خیالی نزدیک می کند و به دنبال ان رابطه ای که با معاصریت برقرار می کنیم را نیز بازْتدقیق می نماید و امکانی برای گونه شناسی معاصریت می گشاید، به راستی فضای ذهنی ما درگیر کدام لایه از معاصریت است؛ معاصریت تاریخی، معاصریت انتقادی، معاصریت نئوْ آوانگارد، معاصریت نئوْ آلترناتیو یا معاصریت ارتجاعی.    

جدا از انچه پیش امد، برایند انتخاب های این مجموعه در موقعیتی که از منظر برخی دستگاه های فکری طبیعت هم دیگر طبیعی نیست و هیچگاه نیز نمی توان ان را به یک پدیده طبیعی فروکاست و انسان نیز دیگر عامل مرکزی جهان نمی باشد و تفسیر جهان واقعی به واسطه ابزارهای برامده از عقل سلیم و ادراک حسی و  تجربه زیسته با چالش عمیق مواجه است و پدیداری ابژه مصنوع  نمی تواند صرفا ماحصل حضورمستقیم سوژه شناسا باشد و امکان تزریق تغییراتِ بعضا رادیکالْ وامدار نوعی از سلبیتی انتزاعی معرفی می شود که نهایتا در غریبگی ای نامتعارف نسبت به پیرامون تبلور می یابد، اثار معرفی شده در این نوشتارها در میانه برخورد سنگین دو جریان گفتمانی غالب معماری معاصر ایران؛ یکی طرفدار خوانشی از پدیدارشناسی و دیگری پی گیر معماری کانسپچوالِ پروژه ی فکری محور، موید جایگاه طرفداران هر کدام از این کلانْ روایت های گفتمانی ست.

اتووود با تشکر از خانم ها و آقایان فرهاد احمدی، علی اکبری، مهرداد ایروانیان، آرش بصیرت، علیرضا تغابنی، رضا دانشمیر، کوروش رفیعی، پویان روحی، ایمان رئیسی، علی سوداگران، ماهان شیرازی، امیرحسین طاهری، پریسا علیمحمدی، حبیبه مجدآبادی، یاسر موسی پور، شهاب میرزاییان، حمید ناصرخاکی، حمیدرضا ناصرنصیر و نشید نبیان که علی رغم همه گرفتاری ها قبول زحمت کردند و نوشته های خود را در اختیار مجموعه بیست بنا که هرگز ساخته نشد قرار دادند، به مرور اقدام به بارگذاری و انتشار یادداشت ها خواهد نمود و به موازات و البته با اندکی تاخیر این متون را بر انسانْ شناسی و فرهنگ نیز منتشر خواهد کرد تا لایه های وسیع تری از مخاطبان درگیر این مجموعه باشند.