سایت اینترنتی بیلدینگْ دیزاینْ آنلاین در سال 2013 اقدام
به انتشار مجموعه ای نمود تحت عنوان 10 کتاب که هر دانشجوی معماری باید بخواند،
الیس وودمن و آنا وینستون در قالب تکه نوشته هایی به معرفی 10 کتابی نشستند که به
گمانشان تاثیرگذارترین کتاب ها در شکل گیری عناصر گفتمان معماری معاصر و
سازوکارهای اموزش معماری بود، اگر چه بی گمان عدم حضور نام هایی همچون؛ اوسوالد
متیوز اونگرز، پیتر آیزنمن و کی مایکل هیز در میان نویسندگان مجموعه انتخاب شده به
وضوح نمایان است، اما بی شک انتخاب ها در غالب موارد به آشکارا دقیق و مجدانه درست
است.
اتووود در قالب مجموعه ای تحت عنوان 10 کتاب که هر معمار
باید بخواند به معرفی این مجموعه پرداخته و به موازات تلاش کرده است به کمک ارجاعْ
دهی های درونْ متنی به لایه های پس زمینه ای و معرفتی هر کتاب و البته دیگر منابعی
که به این کتب پرداخته اند، تصویری کامل تر از آن کتاب ارائه دهد.
وضعیتی که گویای یک واقعیت است؛ نظریه انتقادی چه در قالب
خوانش انتقادی شمول تاریخیِ شکل گیری معماری معاصر و چه در قالب رادیکالیسمی
پراجکتیو و معطوف به اینده های ممکن معماری هنوز نتواسته است با ژنتیک تحلیلی
ادبیات معماری معاصر ایران گره بخورد.