ین پروژه در مسابقه طراحی ساختمان جدید مرکز هنری میل ارائه شد؛ مجموعه ای
فرهنگی در مرکز شهر هندرسونویل در کارولینای شمالی، ایالات متحده. این مجتمع با
بیش از ده هزار مترمربع زیربنا، باید تئاتری به گنجایش 1200 نفر، موزه ای برای
کودکان، گالری های هنری، کلاس های درس، آتلیه هایی برای هنرمندان و بخش اداری
مجموعه را در بر می گرفت. معماران بر ایده های متمرکز شدند که هدفش بها دادن به
ویژگی های معماری و سیمای منطقه بود. کانسپت طراحی، بر ورودی سرپوشیده که از ویژگی
های معماری شمال آمریکاست، تکیه دارد؛ فضایی که بیرون و درون را به هم پیوند می
دهد و محل ملاقات و گفتگو نیز بوده و مختص فضاهای مسکونی آمریکایی است. ورودی
سرپوشیده در این مجموعه مقیاسی شهری پیدا می کند و در تمام طول ساختمان ادامه
دارد. این ورودی به عنوان المانی معمارانه طراحی شده که پویایی فعالیت های مرکز را
به هوای آزاد می آورد و نه تنها خود را ه عنوان شاخصه پروژه، که از نقاط مختلف شهر
و هر نقطه از بنا قابل دیدن است، مطرح می کند، بلکه تمام بنا را در بر می گیرد و
مانند سایه بانی عمل می کند که از ساختمان در برابر تغییرات دما محافظت می کند.
پوشش بنا از جنگل های کوه های کارولینا الهام گرفته است؛ کوه هایی که شهر را
محصور کرده اهمیت زیادی در منظر شهری دارند. این پوشش ترکیبی از صفحات گالوانیزه
مشبک است و نقوش آن،شاخه ی گونه های مختلف درختان بومی را می نمایاند. صفحات
نماروی شبکه ای فلزی که به نمای ساختمان متصل است، سوار شده اند. پوشش جداره، از
نمای ساختمان فاصله گرفته و به این طریق
تبدیل به پیش آمدگی بزرگی شده که در تمام طول ساختمان ادامه دارد و نوری که از
بیرون به درون ساختمان می تابد را یکنواخت و متعادل می کند. به کمک روزنه هایی که
28% سطح پانل ها را تشکیل می دهند، نما به پرده بزرگی می ماند که از خارج نشان
مختصری از فعالیت های درون مرکز را به نمایش می گذارد.
انعطاف پذیری و تعامل میان فعالیت های متفاوت مرکز، توسط حجمی محقق شده که گرد
یک حیاط مرکزی دور می زند و مهم ترین فضاهای عمومی را شکل می دهد: میدانی با فضای
سبز و تئاتر رو باز. طبقه همکف دربر گیرنده فعالیت های پر رفت و آمد است، مانند
تئاتر، کلاس ها و گالری ها.در طبقات بالا که حجم دچار پیچش می شود و فضاهای زاویه
دار به وجود می آورد، موزه کودکان قرار دارد. نورپردازی پشت نمای مشبک، شب ها سیمایی
تماشایی به مجموعه می دهد. روشنایی منعکس شده از لابلای صفحات نما مانند کهکشان،
پویایی، کارایی و کیفیت نوآورانه مجموعه را تقویت می کند.