اُ . اِم . اِی : " کار بر روی برج یک تجربه نئو-رئالیستی بود "

معمار، فدریکو پمپیگنولی توصیفی درباره برج ارائه می کند و می گوید که آخرین ساختمان جدید است که موسسه پرادا در میلان را تکمیل کرده است .

کار بر روی این پروژه یک تجربه نئو-رئالیستی بوده است و من حس کردم مثل فیلم پازولینی است و هیچ خودرویی در آن نیست و هیچ کس هم در خیابان نیست. وقتی ما از این ناحیه شروع کردیم، میدانستیم که در یک ناحیه صنعتی و خیلی دور از فعالیت  های مرکز شهر هستیم. این کلمات در واقع کلمات بیان شده به وسیله فدریکو پمپیگنولی است که کارها را در طول ساخت و ساز توری " Torre " هدایت می کرده و این سازه برجی بوده است که دفتر مرکزی موسسه پرادای میلان را تکمیل کرده است. توری برجی با ارتفاع 60 متر است که از بتن ساخته شده است. هر کدام از 9 طبقه آن نمایی جدید از فضای داخلی ایجاد میکند و ترکیبی از سه پارامتر فضایی را استفاده کرده است: طرح کلی، ارتفاع و جهت گیری. ارتفاع سقف از یک طبقه تا طبقه ای دیگر فرق می کند تا فضاهایی برای افزایش بیشتر تقاضای تنوع و انعطاف پذیری فراهم شود.

این برج از بقایای کارخانه ای در دهه 1910 پدید آمد. هدف اُ . اِم . اِی این بوده که شیوه های اصلی به نمایش گذاشتن هنر را گرد هم آورد. طبق گفته پمپیگنولی : پس از تحلیل ساختمان های موجود، ما تصمیم گرفته ایم تا سه روش را برای نمایش هنرهای معاصر در یک مجموعه جمع آوری کنیم گرچه ما به هیچ عنوان طرفدار وایت کیوب ( گالری هنرهای معاصر ) نیستیم: ما به رابطه بین فضا و هنر، بین هنر و هنر و بین هنر و بازدیدکننده ها اعتقاد داریم در حالی که وایت کیوب هنر را تفکیک می کند. این پروژه به علاوه پروژه ای درباره متریالها بوده است . ما تنها از 10 تا 12 متریال استفاده کرده ایم چون تمایل نداشتیم در کارمان اغراق و درگیری ایجاد کنیم. بعضی از آنها به واقع خلاقانه هستند ولی بقیه کلاسیک هستند. ما از فوم آلومینیوم استفاده کرده ایم و متریال شخصی خود را درست کرده ایم که متشکل از دو لایه آلمینیوم حفره دار است و می تواند تاثیر زیادی داشته باشد. ما از آلمینیوم آنودایز شده برای فضای داخلی استفاده کرده ایم و آن را به شیوه ای بسیار تمیز به کار بسته ایم. رابطه بین هنر و معماری چیست؟ معماری کند است ولی هنر و مد حرکت سریعی دارند. این مسئله می تواند یک تبادل بسیار ضروری و جالب را ایجاد کند.