هنگامی که یک سازه شناور 600 متری در 8 سپتامبرِ 2018 اسکله سان فرانسیسکو را برای سفر دریایی پنج روزه 350 مایلی به سوی اقیانوس آرام ترک کرد، نه فقط نقطه عطفی برای 70 طراح، مهندس و دانشمندی که طراحی، نمونه سازی و آزمایش آن را انجام داده بودند بشمار می آمد، بلکه برای همه کسانی که طراحی را به مثابه ابزاری جهت مقابله با تغییرات اقلیمی می دیدند، امر با اهمیتی بود. این سازه با نام رسمی  System 001 و نام مستعار ویلسون، توسط بنیاد محیط زیست هلند، جهت پاکسازی اقیانوس توسعه داده شد، با هدف طراحی راهکاری برای یکی از بزرگترین مشکلات آلودگی ما از طریق پاکسازی زباله های پلاستیکی که منجر به مسمومیت اقیانوس ها می شود. در طی پنج سال گذشته، 273 مدل از سیستم پاکسازی اقیانوس ایجاد و شش نمونه اولیه آزمایش شده است. موسس سازمان  پاکسازی اقیانوس، مهندس طراح هلندی بنام بُیان اِسلَت، علیرغم انتقاد شدید دانشمندانی که ادعا می کنند این پروژه کار نخواهد کرد و اکولوژیست هایی که از آن می ترسند، زیرا اعتقاد دارند به زندگی دریایی آسیب خواهد رساند؛ بیش از 30 میلیون دلار از طریق سرمایه گذاری جمعی، کمک های مالی سازمانی و مردمی برای شروع آزمایشات زنده در اقیانوس دریافت کرده است. کدامیک از این ادعاها درست اند؟ بر اساس عمکرد چند هفته اول در مسیرهای طی شده در اقیانوس آرام، همانطورکه ویلسون ثابت کرده در جمع آوری زباله های پلاستیکی از آب ماهر است لیکن در نگهداری زباله ها قبل از بارگیری به سمت خشکی جهت بازیافت کمتر موفق بوده است. سازمان به دنبال یافتن راهکاری برای حل مسئله نگهداری است. اگر آزمایش ویلسون موفقیت آمیز باشد، این مسیر برای دیگر طراحان بلندپرواز اجتماعی و متعهد محیط زیستی جهت جمع آوری بودجه برای تلاش های متهوارنه طراحی، مانند پاکسازی اقیانوس به مراتب آسانتر خواهد بود. اما اگر به شکست بیانجامد با روندی معکوس و سخت تر روبرو می شویم. با آرزوی موفقیت.

قسمت اول

قسمت دوم

قسمت سوم

قسمت چهارم

قسمت پنجم

قسمت ششم

قسمت هفتم