در میان سنگ های قیمتی موزه ی یهودیان در نیویورک، اثر معمار بزرگ منظر، روبرتو بور مارکس، نقاشی هایی از نقشه ی مقدماتی برای باغ به چشم می آید که او برای وزارت آموزش و پرورش تازه تاسیس در ریودوژانیرو طراحی کرده بود. این بنا در دهه ی 1930 توسط معمار برزیلی لوسیو کاستا با تیمی درخشان طراحی شده است؛ مانند اسکار نیمایر به عنوان دستیار و لوکوربوزیه به عنوان ناظر. این ساختمان در 1943 به پایان رسید. کاستا و همکارانش زیبایی شناسی مدرنیستی ساختمان را با عناصر متفاوتی ترکیب کردند و بور ماکس نسخه ی بنیادی تری از رویکرد معماری سنتی برزیل را برای بام اتخاذ کرد. این طراحی به طور واضحی با کنوانسیون مدرنیستم مطابقت دارد و در عین حال نحوه ی کاشت گیاهان بر روی آن کاملا برزیلی است. بور مارکس با استفاده از پیکربندی های غیرمعمول گیاهان بومی که شکل های خمیده معماری کاستا را زنده می کند طراحی منحصر به فردی را تجربه کرده است.