نسبت میان تکه تکه شدگی، قطعه شدگی، کلِ ناممکن، کل
پیچیده یا غامض و کل ایده ال با مدرنیسم و جریان های پس از وضعیت مدرن چیست؟
مونتاژ مدرنیستی یا مونتاژ وضعیت های پس از مدرن، کدام یک روح ویرانگر و کیفیت
رادیکال ایده را تسطیح می کنند و ان را به یک پردازش سطحی تبدیل، پردازشی که در
تکرارِ مشددِ عناصر یکسان و زیاده روی های افراطی خودنمایی می کند و معمار را به
یک دکوراتور تقلیل می دهد و معماری را به decorated
shed، به نظر می رسد چالشی که از ان صحبت می کنیم در سینما نمود واضح و
بسیط تری داشته است و توانسته در میان فیلسوفان هم جایگاه موکدتری به خود بگیرد،
مخصوصا انکه تصویر و تکنولوژی های تصویر سریعْ تر جذب گردش سرمایه و مکانیسم های ساده
ساز فرهنگ بورژوایی می شوند . . .