معماری مدرن چگونه اتفاق افتاد؟ ما چطور توانستیم از دنیایی با معماری پر تزیین و جزییات با ساختمان هایی ساده و اغلب خالی از تزییات جهان مدرن همراه شویم؟ چگونه نگاه و احساس ما نسبت به ساختمان ها در اوایل قرن بیستم به طرز چشمگیری تغییر کرد؟ آنطور که تاریخ پاسخ میدهد، مدرنیسم انگیزه ی ایده آل گریانه ای بود که به دلایل زیادی، از جمله ویرانی های جسمی، اخلاقی و معنوی جنگ جهانی اول پدید آمد. پیشرفت های اخیر حوزه ی علوم اعصاب اما به یک عامل مهم دیگر اشاره میکنند. با توجه به تحقیقات اخیر، یکی از دلایل تفاوت معماری مدرن با سازه های قبل از خود، تفاوت در نگرش بنیانگذارن اصلی آن نسبت به جهان پیرامون خود بوده است. آن ها دنیا را به طور "معمول" مشاهده نمیکردند. مغز آنها یا به صورت فیزیکی دچار آسیب بوده است، یا متاثر از اختلالات روحی بوده اند و یا مانند لو کوربوزیه اختلال مغزی ژنتیکی داشتند. در حالی که پیشنهادات این معماران برای "طراحی خوب"  -دنیای جدید، صفحه ای پاک- مطمئنا منعکس کننده ی استعداد، جاه طلبی و انگیزه ی آنها است، راه حل های ارائه شده توسط این معماران تا حدی نشان دهنده ی اختلالات خاص مغز آنها نیز هست. در سالهای اخیر، بسیاری از نویسندگان و پزشکان پدر مدرنیسم، لو کوربوزیه، معمار سوئیسی-فرانسوی را اوتیستیک توصیف کرده اند. آنتونی دانیلز نویسنده، منتقد و روانپزشک به همراه زندگینامه نویس، نیکلاس فاکس وبر به این نتیجه رسیده اند که لو کوربوزیه نشانه های بیماری اختلال طیف اوتیسم (ASD) را بارها از خود نشان داده است. آنها برای این نتیجه گیری ارتباطات اجتماعی مختل او، رفتار های تکراری، علایق نامعمول (از جمله علاقه ی وافر او به بتن) و عدم علاقه اش به انسانها را مورد بررسی قرار دادند. وبر در کتاب " یک زندگی؛ لو کوربوزیه" نوشت "لو کوربوزیه به سبب نبوغ خود به جنبه های خاصی از وجود انسان کاملا بی حس بود."