خانه آبی که از اولین آثار معماری هرتزوگ و دی مورن است، در یکی از محله های معمولی سوئیس واقع است. این خانه در در شیبِ آرام محله ی اٌبِرویل که محله ای متشکل از خانه های تک خانواری است، قرار دارد که در حومه شهر بازل واقع شده است. ابعاد و شکل خانه های محله و همچنین تراکمِ کم آن که حاصلِ مقررات شهری بود، منجر به نوعی "معماری شهری بی صدا و جدا شده" گردیده است. در بیشتر قسمت ها، خانه ها از نظر پلان و مقطع، مربع شکل هستند و فضای پارکینگ یا گاراژ در کنار آنها قرار گرفته است. یکی از مواردی که در این پروژه برای یک خانه کوچکِ تک خانواری اهمیت داشت این بود که ساختمان مربوط به محیط اطراف آن نیست بلکه فقط مربوط به توپوگرافی میانی، شیب و خیابان منحنی شکلی است که به پایین دره می پیچد. این ساختار کاملا منحصر به فرد بوده و تاکید بر شخصیتِ شیْ گونه آن دارد.

با این حساب، شکل ساختمان باید تا حد ممکن متراکم و جمع و جور باشد. نمای بلندِ شمالِ آن کمی خمیده است. پوسته جمع و جور ساختمان که شامل سنگ ماسه با قاب های بتونی در اطراف پنجره ها است که به شکل مستطیل نیستند. قسمت بیرونی آن با رنگِ آبی دریایی رنگ آمیزی شده است.