در اوایل سال جاری یک نظرسنجی جهانی از طرف برنامه حمل و نقل "موویت" از مردم پرسید که چگونه کووید بر استفاده از وسایل حمل و نقل عمومی تاثیر گذاشته است. مشخص شد که یک سوم مردم برخی از شهرها به دلیل همه گیری از حمل ونقل عمومی استفاده نکرده‌اند.

پرفسور جیب می گوید که این موضوع مهمی است که فکر کنیم که چگونه می توانیم اعتماد مردم را برای استفاده مجدد از وسایل حمل و نقل عمومی جلب کنیم و همچنین چگونه آنها را ترغیب به استفاده از دوچرخه کنیم.

کووید چگونه شهرها را به سمت حمل و نقل سبز سوق داد؟

خودرو برنده وضعیت همه گیری کووید بود اما آینده بلند مدت خودرو بسیار متزلزل است زیرا شهرهای سراسر اروپا به دنبال چشم اندازهای سبزتری از حمل و نقل در سالهای آینده هستند.

به عنوان مثال بارسلون قصد دارد ۲۱ خیابان که در مجموع ۳۳ کیلومتر را شامل می شود را به فضاهای سبز پیاده تبدیل کند و فضاهای بیشتری برای پیاده روی در کنار زیرساخت های دوچرخه سواری اضافی ایجاد کند.

ژاوی ماتیلا معمار ارشد در بارسلون می گوید که با وجود مخالفت هایی از سوی مشاغل محلی، همه گیری نشان داد که اگر شهرها سبزتر نشوند، مردم بیشتری به دلیل کیفیت بهتر هوا به مناطق روستایی عزیمت می کنند.

ماتیلا می گوید:"همه گیری مانند ذره بین عمل کرده است و باعث شده است ما بفهمیم که سلامت باید یکی از جنبه های اصلی مدیریت و برنامه ریزی شهری باشد".

پاریس یکی دیگر از شهرهای بزرگ اروپایی است که تغییرات چشمگیری را در مواجهه با نگرانی های ناشی از انتشار گازهای گلخانه‌ای آغاز کرده است.

راس داگلاس، بنیانگذار و مدیر عامل «آتونومی پاریس» می گوید که اتفاق بزرگ در اروپا این است که روندی در جهت آغاز شهرهای پس از اتومبیل را شاهدیم.

او می گوید که پایتخت فرانسه سرمایه گذاری بیشتر روی خطوط دوچرخه در دست انجام داده است. پاریس ۱۵۰ میلیون یورو به زیرساخت های دوچرخه سواری اختصاص داده و شما اکنون شاهد افزایش ۵۰ درصدی دوچرخه سواری نسبت به دو تا سه سال گذشته هستید.

با وجود افزایش محبوبیت اخیر وسایل نقلیه برقی، راس داگلاس معتقد است که چشم انداز پیش روی خودرو چشم انداز پر ازمحدودیتی است.

او می گوید که اکنون آنچه شاهدیم انتقال از اتومبیل های سوخت فسیلی به خودروهای برقی است اما بعد از این مردحله شاهد یک تغییر دیگر خواهیم بود زیرا حتی یک خودروی برقی هم ردپایی از کربن در فرایند تولید بر جا می گذارد. با اینکه تصور دوری کامل از اتومبیل دور از ذهن است اما مفاهیمی مانند "شهر ۱۵ دقیقه ای" می توانند ایده های جایگزین باشند.

بر اساس این مفهوم که توسط پرفسیون کارلوس مورنو از دانشگاه سوربن توسعه داده شده است، شهرها و نسبت آنها با محل کار با ۱۵ دقیقه پیاده روی یا دوچرخه سواری ممکن خواهد بود و از رفت و آمد طولانی و خیابان های پر سر و صدا کاسته می شود.

مورنو می گوید:"ما باید حضور خودروها در خیابان‌ها را کاهش دهیم. همه گیری باعث شده است که ما در مورد چگونگی حمل و نقل متفاوت، مصرف متفاوت و زندگی متفاوت فکر کنیم".