با هدف توسعه ی معماری برای فقرا...

دکتر حسن فتحی در سال 1900 در اسکندریه متولد شد. و به یکی از معماران برجسته نسل خودش در آفریقا بدل گردید. رهیافت فتحی نشان داد که ساختن برای فقرا امکان پذیراست, و به مردم آموزش داد تا خودشان سکونت گاه خود را بسازند. فتحی در دانشکده ی هنرهای زیبا دانشگاه قاهره آموزش دید, و به عنوان رئیس دپارتمان معماری آن دانشگاه خدمت کرد.

در سال 1981 او موسسه ی بین المللی برای تکنولوژی سازگار در قاهره را به منظور توسعه و اجرای این رویکرد تأسیس کرد. دانشگاه شیکاگو معماری برای فقرا را منتشر کرد, آثار فتحی توجه بین المللی را به خود جلب کرد. این کتاب به یک اثر کلاسیک تبدیل شد. و جزئیات تجربه ی فتحی در برنامه ریزی و ساختمان در دهکده ی جدید گورما را وصف کرد.

استفاده از خشت و به کار گرفتن بارزه های معمارانه ی سنتی مصری مانند حیاط های داخلی و محصور و بام گنبدی و طاقی شکل از این قرار است. فتحی از نزدیک با مردم در سازگار کردن طراحی خود با نیازهایشان کار کرد. او به آنها آموخت چگونه با خشت کار کنند. و براحداث ساختمان نظارت داشت و آنها را به احیای تکنیک های تزئینی سنتی تشویق می کرد. گرچه گورنا با توجه به تشریفات زائد بروکراتیک و دیگر مشکلات ناتمام باقی ماند.

در مورد فتحی می توان گفت که او نه تنها به مشکلات موجود پاسخ داد بلکه رویکردش الهام بخش هم بود, تفکر, تجربه و روح او به منبعی بین المللی و اصیل تبدیل شد. در سال 1980 فتحی جایزه ی آقا خان و در سال 1984 مدال طلای اتحاد بین المللی معماری را دریافت کرد. دکتر فتحی در سال 1989 در قاهره در گذشت.