"خانه لوله ای" در احمدآباد هند، مدلی از طراحی پایدار معاصر است. روان مور می گوید هوای خنک از طریق یک ونت نزدیک به راس سقف به پایین می رود و خانه را به طور طبیعی خنک و تهویه می نماید. این پروژه را می توان یک نمونه ی اولیه از خانه های کم مصرف دانست. با این تفاوت که این خانه، معاصر نمی باشد و تنها یک نمونه از آن در سال 1962 ساخته و در سال 1995 تخریب شده است.
|
موزه گاندی در احمد آباد،سال 1963
|
خانه های مدولار در نیو بمبئی، دهه 1970
|
ساختمان آکادمی کالا در پاناجی، گوا
|
آپارتمان کانچانجونگا در بمبئی، 1983
|
جواهار کالا کِندرا، مرکز هنر و صنایع دستی جایپور، هند، سال 1993
|
ساختمان شورای بریتانیا در دهلی نو. چالش کوریا در این طراحی بیان سه فرهنگ اصلی شکل دهنده ی هند معاصر بوده است. او مجموعه ای از حیاط های مرکزی برای سه فرهنگ هندو، مسلمان و فرهنگ های اروپایی طراحی نمود. بر روی نمای اصلی این ساختمان، یک نقاشی دیواری از هوارد هوچکین با مرمر سفید و سنگ های سیاه ارائه شده است.
|
مقر دائمی هند در سازمان ملل متحد در نیویورک با تراس پنت هوسی با ارتفاعی دو برابر که از بارساتی هند، مکانی برای خواب در هوای آزاد، الهام گرفته شده است.
|
مرکز چَمپلیمود برای ناشناخته ها،
یک مرکز دولتی هنر، تحقیق و پژوهش برای تحقیقات زیست پزشکی در پرتغال، سال 2010
|
جزئیات یک بازشو بیضی شکل به سوی حیاطی مسقف در
مرکز چَمپلیمود برای ناشناخته ها
|
آتریوم مجموعه ی مغز و علوم شناختی در موسسه تکنولوژی ماساچوست در کمبریج. کوریا در سال 1955 از ام آی تی فارغ التحصیل شده بود.
|
موزه آقاخان در تورنتو کانادا با طراحی معمار فوهیمیکو ماکی، سال 2014. سالن نمازخانه با طراحی چارلز کوریا.
|