چارلز کوریا، یکی از بزرگ ترین معماران معاصر هند، 16 ژون در سن 84 سالگی در بمبئی هندوستان درگذشت. کوریا به عنوان برنامه ریز شهری، مورد احترام و به عنوان یک فعال زمینه ی کیفیت شهری شناخته شده و موفق به دریافت مدال طلای ریبا در سال 1984، پریمیوم امپریال در سال 1994 و هفتمین دوره ی جایزه ی آقا خان برای معماری شده بود. در سال 2013، کوریا بیش از 6000 نقشه و طراحی و 150 ماکت را به آرشیو ریبا در لندن بخشید.
دولت هند در درگذشت این معمار بزرگ اعلام نموده است: "شگفتی های معماری چارلز کوریا در کل محبوب، منعکس کننده ی ذکاوت، ذوق نوآورانه و احساس فوق العاده ی او در زیبایی شناسی بود."
کوریا در گفت و گو با آنجلا بردی در سال 2013 گفته است: "چیزی که درباره ی معماری وجود دارد اینست که شما نمی تواند آن را آموزش دهید. شما می توانید یاد بگیرید؛ اما نمی توانید یاد بدهید. یک دانشگاه خوب، جایی ست که به بتواند شما را در مورد معماری به شور بیاورد و این امر به شما یاد می دهد تا چگونه سوال بپرسید... اگر بدانید که چگونه باید سوالات درست را بپرسید، فلسفه ی خود را می توانید شکل ببخشید و واژگان بصری خود را توسعه دهید."
همزمان با اهدای بخش بزرگی از آرشیو کوریا، ریبا یکی از اولین نمایشگاه های بزرگ گذشته نگر از آثار کوریا را در سال 2013 برپا داشت. این نمایشگاه شامل مهم ترین کارهای او از جمله موزه یادبود مهماتا گاندی، مرکز میان دانشگاهی نجوم و فیزیک نجومی در پونای هند و مرکز چمپلیمود برای مطالعه ی ناشناخته ها بوده است.
اتووود پیش از این به پروژه های دیگری از کوریا چون جواهار کالا کندرا، مرکز مغر و اعصاب ام آی تی، دهکده ی هنرمندان و معرفی وی به عنوان بزرگ ترین معمار هند به قلم مایکل هاموند پرداخته است.