لـِـیْت استایل برای ادوارد سعیدی که به سرطان خون مبتلاست و مرگ برایش پدیده ای نزدیک است در گام اول یک مفهوم کاملا شخصی است و متعلق به اخرین سال های حیات فیزیکی هر هنرمند، مفهومی که به ازای هر هنرمند پرداختی منحصر به فرد به خود می گیرد، از نگاه او لـِـیْت استایل به :"اخرین یا پایانی ترین مقطع زندگی، دوره زوال بدن، اغاز بیماری یا ظهور سازه کارهایی در بدن که حتی در اشخاص جوان تر هم احتمال مرگ نابهنگام را برایشان به دنبال دارد." اشاره دارد، او تاکید می کند:"با همین مضمون من بر هنرمندان بزرگ و اخرین سال های حیاتشان متمرکز می شوم و یاداور می شوم چگونه توصیف و فهم تفکرات و اثارشان در انتهای حیات حرفه ای شان نیازمند وضع واژه ای تازه است، ان چه من ان را لِـیْت استایل می خوانم."

و البته ادوارد سعید در ادامه به لِیـْـت استایل وجه گفتمانی و تاریخی نیز هم می دهد :"من به کاوش بر تجربه تاریخی وضعیتی می نشینم که عمیقا درگیر تنشی ناهماهنگ و پر سر و صداست و بیش از همه این ها به نوعی از باروری تعمدا نابارورانه ای تمایل دارد که از درون علیه انگیزه افرینندگی می شورد. لِیْت استایل در مقطع خاصی از جهان مدرن حادث می شود، مقطعی که مدرنیسم متعالی ناکارامد است و هنرمندی که به تمام جوانب ابزار خود مسلط است، متوجه می شود در یک قطع ارتباط کامل با نظم اجتماعی مستقر قرار دارد، نظمی که از بد حادثه او بخشی از ان است، در این مقطع بحرانی است که هنرمند به تعارض و بیگانگی با وضع موجود در می غلطد و کارهای متاخرش فرمی از خودْ مهاجرت گزینی می گیرند."