یان چمبرز Iain Chambers در کتاب دیالوگ های مرزی؛ سفر در پسامدرنیته Border Dialogues: Journeys in Postmodernity ، در باب سیالیت مرزها در فرایندها و فضای شهری و ضرورت احیاء فردیت شده Socialized Individuality  می گوید:

جهان کنونی به طور اتوماتیک بهشتی اطلاعاتی – تکنولوژیکی را پیش بینی نمی کند. بلکه افق جدید از امکانات را پیش روی می نهد. فضایی را تولید می کند که در آن روابط اجتماعی قبلی، سازمان اقتصادی و دانش و تخصص موجود به جهان مسله، بحران و جنبش های ناپیوسته پرتاب می شوند؛ که در آن زیست بوم یک مفهوم اقتصادی پیرامونی برای اقتصاد نخواهد بود بلکه بخشی از همان بودجه اجتماعی خواهد بود که در آن جنسیت، قدرت و سیاست دیگر نادیده نخواهند شد؛ که در آن فرسایش توافق عام پس از جنگ و استحکام گفتمان های ایدئولوژیک معین بطور متناقض محرک ایجاد اتصالات تراگذری در سرتاسر تقسیمات سیاسی پیشین خواهند بود، مثلا در نمونه حقوق و آزادی های جنسی، که در آن دیدگاه های محلی بارها و بارها گسسته و وادار خواهند شد با گرایش ها و واقعیت های فراملی تطبیق یابند، که در آن مصرف گرایی محصول فرعی، تولید صنعتی نیست بلکه اقتصادی خود مولد است و سبک زندگی ای که دیگر به "واحد خانواد" محدود نمی شود بلکه با کانال های بسیار سیال و نامتجانس مصرف که به نوبه خود سیمپتوم های تغییرات مهم در همان مفهوم "تولید" و "بازار" هستند، مشخص می شود. در این ریشه کنی و ریشه یابی دوباره تاریخ ها، ساختارها و سنت های پیشین، در تحول و فساد آنها در یک جهان مشروط، می توانیم دریافت های وسیعتری داشته باشیم. درکی جدید از "سیاست" و "دموکراسی" اگر برای همیشه در پس فقر کنترل شده، بیکاری ساختاری، نظارت قانونی و طرد عمومی اقلیت، حکومت دیکتاتوری و در بانک های داده ناپدید نشود... باید در فضای آنچه به طور بالقوه و از نظر اجتماعی امکان دارد، کشف و به رقابت گذاشته شود، و نه در تقاضای انتزاعی برای یک رستگاری انتزاعی یا جذبه های نوستالژیک نسبت به یک گذشته خیالی. در نهایت، تنها با آزمون تصورتمان درباره امکانات این لحظه است که می توانیم امیدوارباشیم که "فردیت اجتماعی شده" (هانری لوفور) را احیا کنیم و تلاش نماییم به تاریخ دیگری وارد شویم.