در یکی از بخش های مستند فیسبوک از شما چه می داند؟ از
مجموعه پانارامای بی بی سی، یکی از مصاحبه شوندگان به نکته جالبی اشاره می کند، او
بر این باور است که فیسبوک به لویاتانی بدل شده است که به واسطه کدنویسی بی نهایت
پیچیده اش، با فاصله بعیدی از حقوقدانانی تعریف می شود که سعی می کنند به لحاظ
حقوقی و فنی مرزهای کنش فیسبوک را کنترل نمایند. روی جلد شماره 20ام ژانویه 2018 اکونومیست هم به نوعی تداعی کننده همین واقعیت
است، فیسبوک، آمازون و گوگل همچون تایتان هایی در نظر امده اند که نمی توان رامشان
کرد. برنامه بابیجِ اکونومیست هم در تاریخ 17ام ژانویه 2018 گفت و گویی با سرپرست
دپارتمان یادگیری ماشین و هوش مصنوعی مجمع اقتصاد جهانی داووس 2018 انجام داده است
تحت عنوان اخلاق هوش مصنوعی. مصاحبه شونده هوش مصنوعی را شناسه انقلاب صنعتی چهارم می داند؛ زیرساختی برای تمام
تکنولوژی های نوظهور که خود را در اینترنت اشیا و اتومبیل های خودْران نشان می دهند
و با هدف افزایش بهره وری در خانه، تجارت و سیاست و دیگر زیرْساخت های شهری به کار
گرفته می شوند. اما این جهش شگرفت چالش های اخلاقی عمیقی با خود به دنبال دارد:
ـ شفافیت در الگوریتم های هوش مصنوعی و از میان برداشتن امکان جهت گیری های از پیش
نهادینه شده بر هوش مصنوعی
ـ قابل استناد بودن و قابل محاسبه بودن و میزان دسترس پذیری به الگوریتم ها
ـ امکان جلوگیری از نظارت در تمام سطوح
مصاحبه شونده از کابوس هایش می گوید؛ او بدبینانه به این واقعیت اشاره می کند
احتمالا دریچه زمانی ای که می توانستیم هوش مصنوعی را تحت شمول اخلاق بیاوریم از
دست رفته است ولی هنوز به واسطه آموزشی که امکان اندیشیدن انتقادی را سلب نمی کند
می توان به خروج از این کابوس اندیشید، اگرچه همین امروز هم ماشین ها هستند که ما
را برای تفکر انتقادی تغذیه می کنند. تمام این گفت و گو را می توانید اینجا گوش فرادهید.