طبق گفته ی چارلز رنه مکینتاش درباره ی
خانه ی تپه به صاحب آن، ناشر کتاب در گلاسگو به نام والتر بلکی Walter Blackie، "این خانه یک
ویلای ایتالیایی، یک عمارت انگلیسی، یک کلبه ی سوییسی یا یک قلعه ی اسکاتلندی
نیست. بلکه خانه ای برای اقامت دائم است." بلکی در سال 1902، مکینتاش را به
ساختن خانه ی تپه در هلنسبورگ، در 25 مایلی شمال گلاسگو، بر فراز تپه ای با منظره
ای زیبا از رود کلاید گماشت؛ و ساخت آن دو سال بعد به اتمام رسید. نمای بیرونی
خانه، همانند تمام ساختمان های طراحی شده توسط مکینتاش، یک بازنمایی از صلابت قلعه
های باستانی اسکاتلند بود و به درخواست بلکی، با دیوار های زمخت توسی و سقف سنگی آراسته
شده بود. فضای داخلی خانه، طراحی بسیار نوآورانه داشت. مکینتاش و مکدونالد، به
گونه ای فضاهای متضاد را در کنار هم قرار داده بودند که زیبایی هر یک دوچندان به
نظر میرسید؛ مانند فضاهای ساخته شده از چوب تیره رنگ مثل سرسرا و کتابخانه، در
کنار "اتاق های سفید" معروفشان که شامل اتاق پذیرایی و اتاق خواب اصلی
می شد و با نور مطبوع و سمبل های رنگارنگ گل شقایق و رز و گیاهان دیگر با رنگ های
یاسی، بنفش و آبی آراسته شده بودند. آن ها زمان زیادی را با خانواده ی بلکی برای
شناخت بیشتر نیاز ها و خواسته های آن ها برای یک خانه سپری کردند تا خانه ای مطابق
سلیقه ی آن ها طراحی کنند. هنگامی که بلکی به این نتیجه رسید که از نظر مالی
توانایی مبلمان کردن کل خانه طبق پیشنهاد مکینتاش و مکدونالد را ندارد، آن دو
تمرکز خود را روی سرسرا، کتابخانه، اتاق خواب اصلی و سالن پذیرایی گذاشتند؛ جایی که یکی از معروف ترین آثار هنری مکدونالد،
یعنی نقاشی شاهزاده در خواب، بالای شومینه آویخته شد. متاسفانه، نمای خارجی خانه ی
تپه در طی سال ها دچار تخریب شده است. به گفته ی اتحادیه ی ملی اسکاتلند،
"متریال و تکنیک ساخت پیشروترین طراحی معماری دهه ی 1900، نتوانسته یک قرن در
برابر ناملایمات جوی و شرایط آب و هوایی مرطوب اسکاتلند تاب بیاورد." با این
حال یک برنامه ی ده ساله برای محافظت از این خانه آغاز شده است، و معماران کارمودی
گروارک با طراحی شبکه ای از زره زنجیری سعی در محافظت از خانهی تپه در برابر
باران و دیگر مشکلات داشته اند.