نمیخواهم زیاد فکر کنم. این چه معنایی دارد؟ منطق ساختاری؟ آیا این درست است؟ آیا زیباست؟ نه! در برخی مواقع انرژی، اشتیاق (و فریب و بدبختی اش) کنترل را به دست می گیرند. چیز ها به صورت ارگانیک رشد می کنند و تکمیل می شوند. جوشکاری، پرواز جرقه ها، فریاد ها، کراهت، تف، آبجو و خاک، زانو ها، کمر ها، درد انگشتان؛ همه ی این ها حس خوبی به همراه دارند. تماشای رشد؛ دیدن جوانه زدن هر بخش، احساسی مانند تماشای تکمیل لانه ی پرنده ها. خوردن مرغ آل کاپون و اعتماد به این حس که همه چیز به بهترین شکل آن انجام خواهد شد. دست هایی که هنگام جا به جایی ها به کمک می آیند. 

پل، یک کلبه، تعدادی بشکه ی زغال سنگ و زباله های زیادی که در مه می چرخند و در سایه ی آبی چراغ ها دیده می شوند..و مقداری نوشیدنی زیاد از حد کافیست تا سیمای آبی شهر فراموش شود."