نوشته های دیوید هاروی، که به عنوان یک مارکسیست عمده محبوبیتش را مدیون انهاست، سه مائده برای گفتمان مارکسیســــــــــــتی به ارمغان اورد:
اول از همه انکه نوشته های او ـ در کنار نوشته های دیگر مارکسیست های نو امده ای هم چون نیل اسمیت، ریچارد واکر و اریک سوئینخِـداو ـ بن مایه فکری ای که جغرافیایی مارکسیستی در دهه های 70 و 80 بدان نیاز داشت را در ان تزریق نمود.
دوم تدقیق الگو و نصاب تازه ای بود برای فهمی رادیکال از جغرافیا، فهمی که نهایتا موجب شد، زنان، رنگین پوستان و در یک کلام اقلیت ها توسط جغرافی دانان با گرایش انسانی بیش از قبل مد نظر ایند.
سومین رهاورد، تبیین ایده ی تبدیل فضا و مکان به موضوع سرمایه داری در مقیاس وسیع، میان مارکسیست ها بود، با این تذکره که هر نوع پروژه ای برای مواجه یا مقابله با سرمایه داری بایستی متغیر فضا و زمان را در نظر اورد.
نظر به گستره کنش های دیوید هاروی در حوزه های سیاسی، اجتماعی و فرهنگی، مسلما پرداختن به تمامی این زمینه ها به سادگی مقدور نمی باشد، با این حال اتووود تلاش کرده است به فراخور توانش بر این متفکر چند بعدی متمرکز گردد، انچه از پی می اید مستنداتی است بر این مدعا:
به دنبال چاپ کتاب "شهرهای شورشی: از حق به شهر تا انقلاب شهری" اتووود نیز همچون دیگر رسانه های متعهد به حوزه عمومی سعی کرد ضمن معرفی کتاب مباحث در گرفته پیرامون ان را نیز پوشش دهد
نوشتار "زندگی به شوق شهر؛ دیوید هاروی و حوزه عمومی" نوشته راگ یاکوب با برگردانی از محمد کیانی منش
یادداشت "شهـر عـام ؛ مروری بر کتاب شهرهای شورشی نوشته دیوید هاروی" نوشته ایوان مک دانلد با برگردانی از فریبا شفیعی
مقاله "دیوید هاروی و شهرسـازی آلترناتیو" نوشته لوییس بردمور
نوشتار "دیوید هاروی و شهر در قامت فهمی انسانْ تولید" نوشته لئوپلد لمبرت
همگی تلاش هایی بودند در این راستا
جز این ها گفت و گوی "جان بریسندن و اد لوییس با دیوید هاروی" نیز بر محوریت همین کتاب شکل گرفته است.
به موازات و به فراخور علائق اتووود کتاب "پاریس، پایتخت مدرنیته" نوشته دیوید هاروی نیز در دو نوبت "اینجا" و "اینجا" معرفی گردیده است.
دیوید هاروی مصاحبه ای نیز داشته است با روزنامه گاردین که در دو بخش بر اتووود منتشر شده است
بخش "اول" که بر بحران مالی و نقش الگوهای شهرسازی متمرکز است
و
بخش "دوم" که بر جنبش اشغال و تاثیرش بر فضای عمومی در شهر موکد گردیده است