كنزو تانگه ( سپتامبر 1913 – مارس 2005 ) ، معمار ژاپني و برنده ي پريتزكر پرايز كه به تعريف ژاپن پس از جنگ جهاني دوم به سمت مدرنيسم كمك بسزايي نمود، صد ساله مي شده است.
با الهام از لوكوربوزيه، تانگه در سال 1935 تصميم گرفت تا در دانشگاه توكيو، معماري بخواند. وي كه به عنوان يك برنامه ريز شهري كار مي كرد، به بازسازي هيروشيما پس از جنگ كمك نمود؛ اما توجه بين المللي را زماني به خود جلب كرد كه در سال 1949 به عنوان طراح مركز صلح هيروشيما و پارك يادبود، انتخاب گرديد.
تانگه در دهه 1950 به نظريه پردازي در مورد برنامه ريزي شهري ادامه داد و طرح " برنامه ريزي براي توكيو 1960 " از وي، ساختارهاي شهري را بازبيني نمود و تاثير شگرفي بر جنبش متابوليست گذارد.
اگرچه سبك مدرن ِ وي در آثاري همچون ورزشگاه ملي يويوگي و كليساي سنت مري مشخص است؛ اما تاثير تاريخ و فرهنگ ژاپن بر وي را نمي توان ناديده گرفت.
همانگونه كه گفته است: " معماري بايد چيزي داشته باشد تا قلب انسان را مشتاق و تصاحب كند، اما پس از آن، فرم هاي اوليه، فضاها و نمود آن بايستي منطقي باشد. در زمان ما، كار خلاق به عنوان، اتحادي از تكنولوژي و انسانيت بيان شده است. نقش سنت در اين ميان، همچون كاتاليزور است، كه در واكنش شيميايي شركت مي كند، اما در محصول نهايي آن قابل مشاهده نيست. سنت مي تواند، مطمئنا، در ايجاد طرح مشاركت كند؛ اما هيچ گاه نمي تواند ديگر، خلاقانه باشد. "
کنزو تانگه را پدر معنوی متابولیست ها می دانند، اتووود پیش از این نوشتاری تحت عنوان "جنبش متابولیسم و زایش تکنوتوپیا؛ از اپیستمه تا تعرض یا چگونه تکنولوژی از خود عبور کرد" را در سه بخش ـ [بخش اول]، [بخش دوم] و [بخش سوم] ـ به چاپ رسانده و سعی کرده است روایتی فشرده و تحلیلی از چگونگی شکل گیری و بسط جنبش متابولیسم و رویکردهایش در حوزه طراحی ارائه دهد.