ژاک دریدا به بنیادگرایی ضربه می زند: نظریه ای که در ان باورهای پایه ای وجود دارند که خودشان را توجیه می کنند. اساس بنیادین فلسفه مدرن "می اندیشم" دکارت است. ژاک لاکان (1908-1981) روانکاو، این ایده ویرانگر را پیش کشید که "خود" افسانه ای بیش نیست. ایده ای که پزوهش های پدیدارشناسانه و دکارتی در جست و جوی یقین را که ریشه در یک خودِ بنیادین دارند، زیر سئوال می برد. هویت شخصی و منحصر به فرد تنها توهمی مفید است که احساس امنیت و معنای واحدی برای تجارب متغیر ما فراهم می اورد. لاکان مدعی است که عمیق ترین بخش ما ناخودآگاه ماست که ساختری مشابه زبان دارد. این بخش وجود ندارد تا اینکه بچه زبان را می اموزد و به وسیله آن وارد جهان اجتماعی می شود و به یک "من" تبدیل می گردد.