یکی از برجسته ترین کارهای میس ون دروهه، خانه فارن سورث در پلانو، ایلینوی بود که
بین سالهای ۱۹۴۵ و ۱۹۵۱ برای دکتر ادیت فارن سورث
به عنوان یک مکان آرامش آخر هفته ساخته شد. این خانه مفهوم ارتباط قوی بین سازه و
طبیعت را به نمایش می گذارد و احتمالا کاملترین بیانگر آرمانهای مدرنیستی او باشد.
غرفه بارسلونا
توسط میس ون دروهه به عنوان بخشی از نمایشگاه بین المللی ۱۹۲۹ در بارسلون اسپانیا
طراحی شد، صندلی نمادین بارسلونا را برای نول به نمایش گذاشت و جنبش مدرن و جدید
معماری را به جهانیان معرفی کرد.
مرکز فدرال
شیکاگو نمونه دیگری از میراث باورنکردنی معماری است که میس ون در روهه در شهر
شیکاگو باقی گذاشت. جرارد ولف در کتاب خود از مرکز فدرال به عنوان "حالت
نهایی دومین مکتب معماری شیکاگو" یاد می کند. مجسمه برجسته "Flamingo"
الکساندر کالدر این مجموعه خطی را تکمیل می کند.
کاراون هال
در سال ۱۹۵۶ تکمیل شد و خانه کالج معماری در انستیتوی فناوری ایلینوی در شیکاگو،
شد. کرون هال که به عنوان یکی از شاهکارهای میس ون در روهه شناخته می شود، روش
اصلی ساخت و ساز فولاد و شیشه خود را به زیبایی نشان می دهد. میس این ساختمان را
تجسم بیانیه معروف خود در نظر گرفت که "کمتر بیشتر است".
کتابخانه
یادبود مارتین لوتر کینگ جونیور MLKML به
عنوان آخرین ساختمان و تنها کتابخانه میس، مرکز اصلی سیستم کتابخانه های عمومی
ناحیه کلمبیا است. سازه فولادی، آجری و شیشه ای چهارصد هزار فوت مربعی در سال ۱۹۷۲
تکمیل شد و نمونه ای نادر از معماری مدرن در واشنگتن دی سی است که برای به
روزرسانی بسته شد و در سال ۲۰۲۰ ساختمان مجدداً افتتاح شد.
با ایجاد استاندارد برای آسمان خراش مدرن، ساختمان ۳۸ طبقه سیگرام در قلب شهر نیویورک
واقع شده است. این سازه ی زیبا اولین ساختمان اداری بلند میس بود و مظهر اصول بنیادین
مدرنیسم قلمداد می شود.
برج های برجسته لِیْک
شور درایو که بین سالهای ۱۹۴۹ و ۱۹۵۱ ساخته شده است، تعریف زندگی بلند مرتبه
برای نسل پس از جنگ است. بخشی جدایی ناپذیر از خط افق شیکاگو، برجهای ۲۶ طبقه مشرف
به دریاچه میشیگان هستند و منظره ای خیره کننده از ساحل را به ساکنان ارائه می
دهند.
پارک لافایِت دیترویت،
اولین پروژه نوسازی شهری در ایالات متحده است که موجب ایجاد بزرگترین مجموعه
ساختمانهای جهان شد که توسط میس ون در روه طراحی شده است. این مجموعه ۷۸ هکتاری که
در سال ۱۹۵۹ تکمیل شد، به اندازه برخی دیگر از پروژه های میس شناخته شده نیست. با
این حال، شایسته شناخته شدن است زیرا حتی پس از ۵۰ سال قدمت همچنان یک محله پر جنب
و جوش است.
در سال ۱۹۵۳، نینا جی. کالینان برای یادبود والدینش، یک ساختمان اضافه
به موزه هنرهای زیبا در هوستون هدیه داد. تنها شرط او این بود که باید توسط معماری
برجسته و با تجربه گسترده طراحی شود. میس پس از انتخاب برای این ماموریت، در یک
روز گرم تابستان وارد هوستون شد و با بیان این جمله که "اما در این شرایط آب
و هوایی ، شما نمی توانید یک پاسیوی باز بخواهید" ایده حیاط موزه باز را رد
کرد.
گالری ملی جدید،
موزه ای است که میس برای هنر مدرن در برلین طراحی کرد. ساختمان موزه و باغ های
مجسمه آن در سال ۱۹۶۸ افتتاح شد.