معماران معاصر ایران, اتووود - بزرگترین سایت معماری
ثبت نام عضو جدید ایمیل آدرس: رمز عبور : رمز عبور را فراموش کردم

به جامعترین سامانه ارتباطی و اطلاع رسانی معماران معاصر ایران خوش آمدید خانه |  ثبت نام |  تماس با ما |  درباره ما |  قوانین سایت |  راهنما |  تبلیغات




موضوعـات مــعـماری
معماری و دیگر حوزه های فکر   - 1706
20 بنا که هرگز ساخته نشد   - 17
منظر شهری   - 1591
پداگوژی انتقادی   - 17
طراحي داخلي   - 1166
کارگاهْ مسابقه قوام الدین شیرازی   - 16
نظریه معماری   - 1131
شهرهای در حرکت   - 15
سازه های شهری   - 1080
مسابقه مرکز اجتماعی شهر صدرا   - 15
تکنولوژی ساخت   - 1072
معماری بایومورفیک   - 15
معماری حوزه عمومی   - 1062
سینما ـ طراحی صحنه ـ معماری   - 15
مرزهای معماری   - 1047
رابرت ونتوری در بیست و پنج روایت   - 15
نگاه نو به سكونت   - 915
اینستالیشن های شهری   - 14
المان شهری   - 868
ویلا ساوا ـ لوکوربوزیه   - 14
نظریه شهری   - 835
معماری و غذا   - 13
معماری و سیاست   - 802
فیلم پارازیت ساخته بونگْ جونْ هو   - 13
معماری مدرن   - 776
معماری و دشت   - 12
معماری پایدار   - 744
معماری خاورمیانه   - 11
کلان سازه   - 731
ده کتاب که هر معمار باید بخواند   - 11
روح مکان   - 670
معماری خوانی   - 10
آینده گرایی   - 660
ده پروژه کمتر شناخته شده لوکوربوزیه متقدم   - 10
معماری منظر   - 628
کنگو کوما ـ استادیوم ملی توکیو   - 10
برنامه ریزی شهری و منطقه ایی   - 624
کلیسای رونشان ـ لوکوربوزیه   - 10
آرمان شهرگرایی   - 587
بی ینال ونیز   - 10
طراحی صنعتی   - 575
درس گفتارهای اتووود   - 10
معماری تندیس گون   - 570
معماری و انسان شناسی   - 10
توسعه پایدار   - 566
فمینیسم   - 9
معماری شمایل گون   - 556
معماری و فضای زیرساخت های نرم   - 9
منتقدان معماری   - 556
اتوره سوتساس به روایت آلیس راستورن   - 9
نوسازی و بهسازی بافت های شهری   - 545
مسابقه دانشجویی اتووود ـ دوردوم. مسابقه دوم   - 9
معماریِ توسعه   - 517
ده زن برتر تاریخ معماری مدرن   - 9
باز زنده سازی   - 494
لیوینگ آرکیتکچر   - 9
هنر مدرنیستی   - 437
معماری تخت جمشید   - 8
معماری یادمانی   - 390
معماری بلوک شرق ـ جهان در حال محو شدن   - 8
طراحی نئولیبرال   - 387
شارلوت پریاند به روایت آلیس راستورن   - 8
معماری سبز   - 385
مسابقه دانشجویی اتووود ـ دوردوم. مسابقه اول   - 8
تغییرات اقلیمی   - 371
تز 1400   - 8
معماری ارزان   - 363
معماری آمریکای جنوبی   - 8
تراشه های کانسپچوال   - 359
معماری و جنگ   - 7
معماری پست مدرن   - 352
طراحی و ضایعات به روای آلیس راستورن   - 7
معماری محدود   - 333
ردلف شیندلر به روایت الیس راستورن   - 7
بنای محدود   - 323
گونتا اشتلزل به روایت آلیس راستورن   - 7
گرمایش زمین   - 317
مینت د سیلوا به روایت آلیس راستورن   - 7
معماری محلی   - 308
جنبش "جانِ سیاهان مهم است" و مسئله‌ی طراحی به روایت آلیس راستورن   - 7
اتووود کلاسیک   - 304
ریچارد نویترا به روایت آلیس راستورن   - 7
محوطه سازی   - 295
طراحی در زمانه بحران به روایت آلیس راستورن   - 7
معماری تجربی   - 285
کارلو اسکارپا به روایت آلیس راستورن   - 7
بدنه سازی شهری   - 277
عبور از مرحله جنینی   - 7
کتابخانه ی اتووود   - 276
معماری مصر   - 7
اقتصادِ فضا   - 274
منبع شناسی اتووود   - 7
معماری انتقادی   - 272
پاویون ایران ـ بی ینال ونیز 2016   - 7
معماری ـ سینما   - 268
رقابت مجتمع چندعملکردی شهید کاظمی قم   - 7
زنان و معماری   - 250
آلوار و آینو آلتو به روایت آلیس راستورن   - 7
فضای منفی   - 247
هشت کوتاه نوشته در مورد پوپولیسم   - 7
عکاسی   - 241
طراحی و پناهجویان   - 7
مسکن حومه شهری   - 237
آیلین گری به روایت آلیس راستورن   - 7
معماری های تک   - 235
باوهاوس به روایت آلیس راستورن   - 7
هنر انتزاعی   - 229
لوسی رای به روایت آلیس راستورن   - 7
گرافیک   - 215
مارسل بروئر به روایت آلیس راستورن   - 7
مسکن عمومی   - 209
چارلز رنه مکینتاش به روایت آلیس راستورن   - 7
طراحی مبلمان   - 208
باکمینستر فولر به روایت آلیس راستورن   - 7
معماری و فاجعه   - 199
طراحی در بازی و تاج و تخت به روایت آلیس راستورن   - 7
معماری فضای داخلی   - 185
سائول باس به روایت آلیس راستورن   - 7
معماری و رسانه   - 180
میس ون در روهه به روایت آلیس راستورن   - 7
مسکن روستایی   - 178
معماری و عکاسی به روایت آلیس راستورن   - 7
پروژه های دانشجویی از سراسر جهان   - 178
طراحی روی بام به روایت آلیس راستورن   - 7
معماری ژاپن   - 174
صد و بیست و یک تعریف معماری   - 6
معماری ایران   - 169
پنج پروژه لوکوربوزیه متاخر که هیچگاه ساخته نشدند   - 6
ترسیمات معماری   - 166
فرایند تکامل معماری مدرن هند   - 6
هنر گفت و گو   - 165
مسابقه ویلا 1400   - 6
بلندمرتبه ها   - 138
ورنر پنتون به روایت آلیس رستورن   - 6
اتووود ـ ایران معاصر   - 123
ده پرسش از دو معمار   - 6
معماری کوچک مقیاس   - 106
جنتریفیکیشن   - 6
ویرانه ها   - 104
معماری استرالیا   - 5
مدرنیته؛ از نو   - 98
زنان، آشپزخانه، مقاومت   - 5
معماری چین   - 97
گزارش فرانسویِ وس اندرسون   - 5
معماری آسیا   - 93
تناقض هاوپیچیدگی ها:تئوریهای پیچیدگیِ ونتوری وجیکوبز   - 5
معماری اروپا   - 91
اکنی استودیو   - 5
معماری مذهبی   - 90
کتاب هایی در باب یوتوپیا   - 5
معماری فاشیستی   - 89
رادایکالیسم ایتالیایی در سیزده روایت   - 5
معماران و چالش انتخاب معماری   - 87
شهرسازی کوچک مقیاس   - 5
معماری جنگلی   - 84
چهار یادداشت برای علی اکبر صارمی   - 4
اکسپو   - 83
اتومبیل در چهار روایت کوتاه از بری ریچاردز   - 4
ویروس کرونا و معماری   - 80
بلوپرینت   - 4
فیلوکیتکت   - 79
اتووودْ آبزرور   - 4
معماری و هنر انقلابی   - 79
شهر ژنریک و نامکان ها   - 4
گفت و گو با مرگ   - 79
اکسپوی دبی. 2020   - 4
معماری پراجکتیو   - 78
چالش های اخلاقی ریاضت ورزی در معماری به روایت پیر ویتوریو آئورلی   - 4
جهان علمیْ تخیلی   - 74
چگونه یوتوپیا در روسیه انقلابی مدفون شد   - 4
معماری هند   - 70
فرایند خلاقیت چهار پیشگام معماری مدرن   - 4
معماری دیجیتال   - 68
همه ما سایبورگ هستیم   - 4
پالپ نیوز ِ اتووود   - 68
فرهنگ کمپ به روایت سوزان سانتاگ   - 4
بحران آب   - 65
اختلال های تشخیصی معماران مدرن   - 4
مدارس معماری   - 65
معمای حبابی   - 4
معماری و نقاشی   - 61
معماری پساصنعتی   - 4
پداگوژی   - 60
معماری آفریقا   - 3
زاغه نشینی   - 57
اتووودْ باکسْ آفیس   - 3
معماری و روانشناسی   - 57
مدرنیسم هیپی   - 3
طراحی مُد   - 56
معماری مدارس   - 3
معماری کانستراکتیویستی   - 54
داریوش شایگان و هنر ایرانی   - 3
معماری و هوش مصنوعی   - 53
بازپس گیری حریم خصوصی مان به روایت آنا وینر   - 3
معماری و رنگ   - 53
ژان بودریار؛ شفافیت، ابتذال و آلودگی رابطه   - 3
معماری و ادبیات   - 52
فیلم پدر ساخته ی فلوریان زلر   - 3
آنتروپوسین   - 52
شش پروژه شاخص معماری پست مدرن   - 3
معماری بیابانی   - 50
اندیشیدن از مجرای پاسخ های کووید 19 با فوکو   - 3
معماری و آب   - 50
باشگاه مشت زنی   - 3
معماری اوایل قرن بیستم روسیه   - 47
رقابت آسمانخراش ایوُلو 2016   - 3
هنر روسیه   - 45
آینده کجاست؟ روایتی از رولینگ استون   - 3
طراحی در وضعیت پندمیک به روایت آلیس راستورن   - 45
لویی کان به روایت آلیس راستورن   - 2
باهاوس   - 44
اسمیتسن‌ ـ رابین هود گاردنز   - 2
جنبش متابولیسم   - 44
کودتایی که در مورد ان صحبت نمی کنیم   - 2
معماری و گیم   - 40
تعییرات زیست محیطی ـ انقلاب یا انهدام   - 2
معماری و سلامت   - 37
یوتوپیاهای سیاره ای . نیکیتا داوان با آنجلا دیویس و گایاتری اسپیواک   - 2
درگذشت زاها حدید   - 35
جودیت باتلر مارا به تغییر شکل خشم مان فرا می خواند؛ گفت و گویی با ماشا گِسِن   - 2
معمارْستاره ها به روايت اتووود   - 34
برج سیگرام چگونه جهانی شد؟   - 2
طراحی پارامتریک   - 34
زیستْ ریاضت و همبستگی در فضای اضطراری   - 2
اکسپو شانگهای 2010   - 33
فیس بوک، گوگل و عصر تاریک سرمایه داری نظارتی   - 2
معماری آمریکا   - 33
شهرهای پیشاصنعتی   - 2
معماری مجازی   - 31
رابرت نوزیک، یوتوپیا و دولت حداقلی   - 2
اکسپو میلان 2015   - 28
فیلم های اتووود   - 2
پاویون های سرپنتین   - 28
سایبرفمینیسم   - 2
معماری پس از یازدهم سپتامبر   - 25
معماری و کودک   - 2
معماری؛ خیر مشترک و امید اجتماعی   - 24
سایبورگ   - 2
معماری و کوه   - 23
سایبرنتیک   - 1
طراحی جزییات   - 23
نمایش های مد پرادا   - 1
معماری و آسمان   - 21
ان اف تی   - 1
جشن نامه اتووود   - 21
متاورس   - 1
زاها حدید از نگاه معماران ایرانی   - 21
فیلمْگفتارهای معماری و پداگوژی معماری   - 1
زنانِ معمارِ ایرانی و سقف شیشه ای در نوزده روایت   - 20
تابْ آوری دفاتر نوپای معماری   - 1
معماری ـ موسیقی   - 19
پیتر آیزنمن و خانه شماره یک به روایت روبرت سومول   - 1
شانزده کتاب برای ورود به جهان اِی آی و عصر آنتروپوسین   - 19
ده پرسش از هشت معمار   - 1
سینما به ترتیب الفبا به روایت هاوارد سوبر   - 18
چهل نکته در باب هایدگرْخوانی   - 1
فرهنگ نفت   - 18
شهرْخوانی با اتووود   - 1
پردیس ویترا   - 18

طــراحــــــــــــــان
آر ای ایکس   - 3
زیگموند فروید   - 19
آراتا ایسوزاکی   - 16
ژان بودریار   - 11
آرشیگرام   - 8
ژان نوول   - 22
آرکی زوم   - 6
ژاک دریدا   - 19
آلبرت پوپ   - 4
ژاک لوگوف   - 4
آلدو روسی   - 15
ژیل دلوز   - 34
آلفرد هیچکاک   - 5
سائول باس   - 7
آلوار آلتو   - 19
ساسکیا ساسن   - 9
آلوارو سیزا   - 9
سالوادور دالی   - 2
آن تینگ   - 4
سانا   - 5
آنتونی گائودی   - 28
سانتیاگو کالاتراوا   - 14
آنتونی وایدلر   - 5
سدریک پرایس   - 3
آنتونیو نگری   - 6
سو فوجیموتو   - 18
آنسامبل استودیو   - 2
سوپراستودیو   - 9
آنیش کاپور   - 8
سورِ فِهْن   - 6
آی وِی وِی   - 34
سوزان سانتاگ   - 10
آی/ تری   - 2
شاشونا زوبوف   - 4
اُ ام اِی   - 59
شیبیک و کریستوف   - 2
اتوره سوتساس   - 8
شیگرو بان   - 34
ادریان لابوت هرناندز   - 5
عبدالعزیز فرمانفرمایان   - 4
ادوارد برتینسکی   - 1
فدریکو بابینا   - 30
ادوارد سعید   - 17
فرانک گهری   - 50
ادوارد سوجا   - 10
فرانک لوید رایت   - 45
ادواردو سوتو دی مُرِ   - 18
فرای اوتو   - 10
ادولف لوس   - 9
فردا کولاتان   - 2
ارو سارینن   - 30
فردریک جیمسون   - 4
اریک اوون موس   - 14
فرشید موسوی   - 3
اریک هابسبام   - 2
فمیهیکو ماکی   - 4
استن آلن   - 4
فیلیپ جنسن   - 7
استیون هال   - 32
گابریل کوکو شنل   - 2
اسلاوی ژیژک   - 18
گایاتری چاکراوارتی اسپیواک   - 7
اسنوهتا   - 7
گرگ لین   - 7
اسوالد متیوز اونگرز   - 7
گونتا اشتلزل   - 1
اسوتلانا بویم   - 5
لئوپلد بانچینی   - 2
اسکار نیمایر   - 38
لئون کریر   - 2
اف او اِی   - 9
لبس وودز   - 26
ال لیسیتسکی   - 5
لوئیس باراگان   - 2
الیس راستورن   - 112
لوئیس مامفورد   - 1
اِم اِی دی   - 25
لودویگ لئو   - 3
ام وی آر دی وی   - 74
لودویگ میس ون دروهه   - 29
اماندا لِــوِت   - 4
لودویگ هیلبرزیمر   - 4
اورهان پاموک   - 4
لودویگ هیلبرزیمر   - 1
اویلر وو   - 9
لوسی رای   - 15
ایلین گری   - 9
لویی کان   - 39
ایوان لئونیدوف   - 4
لوییجی مورتی   - 1
بئاتریس کُلُمینا   - 10
لوییس بورژوا   - 8
بال کریشنادوشی   - 4
لُکُربُزیه   - 153
باک مینستر فولر   - 13
لیام یانگ   - 4
برنارد چومی   - 36
لینا بو باردی   - 4
برنارد خوری   - 2
مارتین هایدگر   - 32
برنو زوی   - 7
مارسل بروئر   - 7
بنیامین برتون   - 8
مارشال برمن   - 16
بوگرتمن   - 1
مانفردو تافوری   - 16
بی یارکه اینگلس   - 69
مانوئل کاستلز   - 3
پائولو سولری   - 4
ماکسیمیلیانو فوکسِس   - 10
پائولو فریره   - 2
مایکل سورکین   - 4
پاتریک شوماخر   - 3
مایکل گریوز   - 6
پال گلدبرگر   - 1
محمدرضا مقتدر   - 4
پرویز تناولی   - 2
مخزن فکر شهر   - 1
پری اندرسون   - 3
مـَــس استودیو   - 3
پل ویریلیو   - 28
معماران آر سی آر   - 5
پیتر آیزنمن   - 59
معماران مورفسس   - 16
پیتر برنس   - 5
موریس مرلوپنتی   - 2
پیتر زُمتُر   - 69
موشه سفدی   - 12
پیتر کوک   - 10
میشل سر   - 3
پیر بوردیو   - 5
میشل فوکو   - 59
پییر ویتوریو آئورلی   - 14
نائومی کلاین   - 5
تئودور آدورنو   - 7
نورمن فاستر   - 36
تادو اندو   - 13
نیکلای مارکوف   - 1
تام مین   - 13
هانا آرنت   - 10
تام ویسکامب   - 10
هانری لفور   - 24
تاکامیتسو آزوما   - 3
هانی رشید   - 5
توماس پیکتی   - 5
هرزوگ دی مورن   - 31
توماس هیترویک   - 31
هرنان دیاز آلنسو   - 18
تیتوس بورکهارت   - 2
هنری ژیرو   - 3
تیموتی مورتُن   - 2
هنریک وایدولد   - 1
تیو ایتو   - 25
هنس هولین   - 5
جاشوا پرینس ـ رامس   - 2
هوشنگ سیحون   - 14
جان برجر   - 2
هومی بابا   - 2
جان هیداک   - 7
واسیلی کاندینسکی   - 2
جف منن   - 2
والتر بنیامین   - 30
جفری کیپنس   - 3
والتر گروپیوس   - 18
جورجو آگامبن   - 8
ورنر پنتون   - 5
جوزپه ترانی   - 2
ولادیمیر تاتلین   - 13
جولیا کریستوا   - 2
ولف پریکس   - 1
جونیا ایشیگامی   - 7
ونگ شو   - 8
جیمز استرلینگ   - 1
ویتو آکنچی   - 12
جین جیکوبز   - 2
ویوین وست وود   - 6
چارلز جنکس   - 7
ک. مایکل هیز   - 2
چارلز رنه مکینتاش   - 7
کارلو اسکارپا   - 13
چارلز کوریا   - 15
کازو شینوهارا   - 2
چاینا میه ویل   - 4
کازیو سجیما   - 2
حسن فتحی   - 6
کالین روو   - 1
حسین امانت   - 3
کامران دیبا   - 13
خورخه لوئیس بورخس   - 2
کامرون سینکلر   - 11
داریوش آشوری   - 1
کریستفر الکساندر   - 2
داریوش شایگان   - 13
کریستین نوربرگ ـ شولتز   - 15
دانیل لیبسکیند   - 24
کریم رشید   - 5
دنیس اسکات براون   - 10
کلر استرلینگ   - 2
دورته مندروپ   - 3
کلود پَره   - 3
دیلرـ اِسکـُـفیدیو+رِنفرو   - 23
کنت فرمپتن   - 14
دیوید رُی   - 2
کنزو تانگه   - 10
دیوید گیسن   - 2
کنستانتین ملنیکف   - 3
دیوید هاروی   - 25
کنگو کوما   - 47
رابرت نوزیک   - 2
کوپ هیمِلبِلا   - 23
رابرت ونتوری   - 31
کورنلیوس کاستوریادیس   - 3
رُدولف شیندلر   - 7
کوین لینچ   - 7
رضا دانشمیر   - 5
کیانوری کیکوتاکه   - 1
رم کولهاس   - 119
کیتیو آرتم لئونیدویچ   - 1
رنزو پیانو   - 34
کیشو کـُـروکاوا   - 8
ریچارد مِیر   - 8
یان گِل   - 9
ریچارد نویترا   - 7
یو ان استودیو   - 32
ریموند آبراهام   - 1
یورگن هابرماس   - 15
رینر بنهام   - 2
یورن اوتزن   - 1
رینهولد مارتین   - 5
یونا فریدمن   - 5
ریکاردو بوفیل   - 7
یوهانی پالاسما   - 12
زاها حدید   - 196

کـاربـــــــری هـا
مسکونی   -877
گالری   -95
زیرساخت های شهری   -477
هتل   -84
فرهنگی   -383
ورزشی   -68
پاویون   -303
حمل و نقل عمومی   -39
موزه   -273
بیمارستان و داروخانه و کلینیک   -38
اداری ـ خدماتی   -255
ویلا   -27
تفریحی   -192
مجموعه های مسکونی   -8
مسکونی ـ تجاری   -173
زاغه نشینی   -6
اموزشی   -158
سرویس بهداشتی عمومی   -5
صنعتی   -114
عناصر یادمانی شهری   -5
معماری مذهبی   -108
تجاری   -3
حامی اتووود
مقـــــــــــالات
    دیوید هاروی و شهر در قامت فهمی انسانْ تولید
        آرش بصیرت "سردبیر اتووود"
    پهنه ی معلق تهران؛ شاه عبدالعظیم یا شهر ری
        علی رنجی پور
    دیوید هاروی و شهرســــــــــــــــــــــــــــــــــازی آلترناتیو
        آرش بصیرت "سردبیر اتووود"
    هنر گفت و گو ـ جان بریسندن و اد لوییس با دیوید هاروی
        آرش بصیرت "سردبیر اتووود"
چنـــــد پــــروژه
مجموعه مسکونی شاه پریان
طراح : علیرضا امتیاز "مدیر اتووود"
منزل شخصی دکتر دلیر - خیابان ولیعصر کوچه 8
طراح : محمود امیدبخش
مجموعه ي تجاري و پاركينگ طبقاتي شقايق
طراح : امين حشمتی
خانه شعر ، پايان نامه معماري كارشناسي ارشد
طراح : م معيت
گذرگاه همیابی
طراح : محمود امیدبخش
کاریــــــــــــابی
   کاریابی
   لیست درخواست ها ی قبلی شما
   لیست کاندیدها به تفکیک استان
   لیست فرصت های کاری به تفکیک استان
وبـــــلـاگ هـــــا
آرشیتکت نمونه
مدیر : مسعود زمانیها
معماری به مثابه ساخت-سجاد نازی
مدیر : سجاد نازی
فتوت نامه معماران
مدیر : اخوان الصفا
مجله معماری Architecture Foolad City
مدیر : مسعود پریوز
معــــرفی کتــــــاب
رهیافت پدیدارشناسی در اندیشه پیتر زومتور
نویسنده :  .
انتشارات : علم معمار

حامی اتووود
 رسانه ی تخصصی معماری و شهرسازی میم زون
هنر گفت و گو ـ ورسو با دیوید هاروی ـ شهرهای شورشی، مقاومت شهری و سرمایه داری. قسمت دوم
اتووود سرویس خبر:   سروش خانی
1396/09/27
مـنـــــــبـع : www.versobooks.com
تعداد بازدید : 2898

امانوئل : در فصل دوم؛ "ریشه های شهری بحران"، شما در مورد ارتباط بین بحران اقتصادی در ایالات متحده، مالکیت خانه و حقوق مالکیت فردی که  از اجزای مهم ایدئولوژیک رویای آمریکایی هستند، بحث می کنید. در عین حال سریع خاطر نشان می سازید چنین ارزش های فرهنگی هنگامیکه بواسطه  سیاست های دولتی مشمول یارانه می شوند ،  کاملا برجسته خواهند شد.   آیا می توانید این سیاست ها را توضیح دهید؟

 

هاروی: خُب، اگر شما به دهه ۱۹۳۰بازگردید، می بینید که کمتر از ۴۰درصد آمریکایی ها صاحب خانه و بنابراین، حدود ۶۰ درصد از جمعیت ایالات متحده مستاجر بوده اند. این مسله به ویژه در مورد گروه های طبقه پایین یا طبقه متوسط ​​قابل استناد بوده است. همچنین  این جمعیت، ناآرام تر از سایرین رفتار می کردند. در نتیجه این ایده در طول ۴۰-۵۰ سال پیش رشد  یافت که شما می توانید بطور نسبی جمعیت های ناآرام را تثبیت کنید و آنها را از طریق دستیابی به امکانات خانه دار شدن، طرفدار سرمایه داری و نظام نمایید. بر همین اساس حمایت های دولتی زیادی در قالب موسسات ذخیره و  وام که جدا از بانکها بودند، ایجاد شد. موسساتی که مردم  در آن پس انداز می کردند و این پس انداز ها جهت ارائه خدمات مالکیت خانه به افراد کم درآمد مورد استفاده قرار می گرفت. این امر درمورد  انجمن ساختمان بریتانیا  نیز صدق می کرد . در دهه ۱۸۹۰ این روند شروع می شود، و طبقه تجار تعجب می کند که چگونه جمعیت هایی با درآمد پایین تر تثبیت شده و کمتر ناآرامی ایجاد می کنند. طبقه تجار در این مورد یک عبارت جالبی را بکار بردند: صاحب خانه های   مستاجر، اعتصاب نمی کنند. منظور این بود مستاجرانی که صاحب خانه شده اند کمتر دست به شورش و اعتراض می زنند.


به یاد داشته باشید، مردم مجبور بودند قرض بگیرند تا مالک شوند. مکانیزم کنترل دولت و طبقه تجار حاکم بود.  به طور کلی، این سیستم در دهه ۱۹۲۰ بسیار ضعیف عمل می کرد، تا سال های ۱۹۳۰ زمانی که دولت ایالات متحده و طبقه تجار تصمیم به تقویت آن گرفتند. در آغاز به سال ۱۹۲۰ ،  زمان باز پرداخت وام مسکن  ۳ ساله بود، پس از آن مجبور بودید جهت دریافت وام مسکن،  تمدید یا مذاکره مجدد داشته باشید. سپس، در دهه ۱۹۳۰، بانک ها وام مسکن ۳۰ ساله را ایجاد کردند.  اما برای وام ۳۰ ساله ،  باید نوعی تضمین وجود می داشت. این امر منجر به ایجاد موسسات دولتی شد که بازپرداخت وام مسکن را تضمین می کردند و در ادامه این روند  اداره دولتی مسکن فدرال  تاسیس گردید. در همان زمان، بانک ها نیازمند راهکاری جهت انتقال وام های مسکن از شخصی به  شخص دیگر نیز بودند، بنابراين سازمان انجمن ملی وام مسکن فدرال با نام فانی مِی ایجاد شد.


در طول این بازه زمانی، سازمان های دولتی برای تشویق و تضمین مالکیت خانه ها، به ویژه برای طبقه متوسط و پایین تر مورد استفاده قرار گرفتند که البته در عمل  این افراد را دلسرد کرد. در حال حاضر آنها بدهی دارند. این مؤسسات پس از جنگ جهانی دوم منحل شدند، طی این دوره، تبلیغات زیادی در مورد "رویای آمریکایی" و آنچه که آن را به معنای آمریکایی بودن می نامیدند، وجود داشت. کسر مالیات بر وام مسکن وارد بازی شد، که به شما اجازه می داد  بهره وام را از اصل وام مسکن کم کنید. به یاد بیآورید آنجا یک یارانه بزرگ برای مالکیت خانه وجود داشت.  یارانه دولتی برای  مالکیت خانه برقرار بود؛ موسسات دولتی برای ترویج مالکیت خانه وجود داشتند. این موارد با ایجاد سهمیه برای سربازانی که از جنگ جهانی دوم باز می گردند تحت لایحه جی آی وایجاد حقوق مالکیت خصوصی ویژه برای آنان  جهت خلق انگیزه، تاثیرات مهمی بر جای می گذارد. یک فشار باور نکردنی از دستگاه دولتی برای تشویق و تضمین مالکیت خانه.


این  موارد موازی باحومه سازی اجرا می شد. این موسسات برای بازار مسکن بسیار حیاتی بودند. در حالیکه همه در حال صحبت کردن در مورد چگونگی عملکرد  فانی مِی  بودند، موسسه جدید دیگری با نام مسکن فِرِدی مک تاسیس شد که اجرای برنامه های آن  توسط دولت صورت میگرفت و در عین حال نیمه خصوصی بود. با گذشت زمان، آنها ملی شده اند . بنابراین در طول زمان، دولت مالکیت خانه را ترویج داد و نقش مهمی در ایجاد  رهن های ثانویه مسکن ایفا کرد. این امر در زمان دولت کلینتون، از سال ۱۹۹۵ آغاز شد، همانطور که آنها در تلاش بودند تا مالکیت خانه را در میان اقلیت ها ی ایالات متحده ترویج کنند. گسترش بحران زیر بنایی به هر دو بخش دولتی و خصوصی ربط داشت، آنچه که بخش خصوصی انجام می داد، توسط سیاست های دولتی تضمین می شد.


برای من، این موضوع  جنبه ای محوری از زندگی آمریکایی است، جایی که مردم از ۶۰٪ جمعیتی که مستاجر بودند  حرکت می کنند به بالاترین نقطه مالکیت مسکن به سال ۰۸-۲۰۰۷ زمانی که بیش از ۷۰٪ از مردم صاحب خانه می شوند. البته این، نوع دیگری از فضای سیاسی ایجاد می کند؛ یک فضای سیاسی که در آن دفاع از حقوق مالکیت و ارزش املاک بسیار مهم محسوب می شود. سپس شما جنبش های محله ای دارید که مردم سعی می کنند تا  افراد خاصی را خارج از محله نگه دارند چرا که  این افراد را به مثابه کاهنده گان  ارزش دارایی به شمار می آورند. شما با نوع دیگری از سیاست مواجهید، زیرا مسکن یک نوع پس انداز برای خانواده های طبقه متوسط و طبقه کارگر است. البته، افراد با استفاده از اعتبار اسنادی کوتاه مدت(ریفاینانس)  خانه های خود، به این پس انداز ها ضربه می زنند.

 

در طول دوره توسعه وسیع  املاک در ایالات متحده، ریفاینانس های زیادی  وجود داشت. بسیاری از مردم از قیمت بالای مسکن منتفع شدند. این روش ترویج مالکیت خانه همچنانکه رویای دیرین برخی از افرادی بود که در ایالات متحده زندگی می کردند، در حال حاضر نیز مدنظر قرار دارد. با این حال مطمئنا، این نوع ایده در ایالات متحده در برخورد با جمعیت کارگران مهاجر همیشه وجود داشته است، اینکه اگر تکه ای زمین بگیرید، بعضی چیزها بر آن اساس رشد می کند و غیره، و می توانید در نهایت از یک زندگی خوب بهره مند شوید . بله، این بخشی از رویای مهاجران بود. اما تبدیل به املاک و مستغلات در حومه شده است، چیزیکه که به داشتن گاو و جوجه ها در حیاط خلوت شما اشاره ندارد بلکه در مورد داشتن نمادهای مصرف گرایی در اطراف شما است.

 

امانوئل : بیایید در مورد این روند اززاویه حوزه ایدئولوژیک صحبت کنیم .شما اشاره می کنید که ما باید فراتر از مارکس حرکت کنیم. اصرار می ورزید که  باید  بینش های پیش داورانه تر خود را بکار بریم.  چگونه می توانیم فراتر از مارکس حرکت کنیم؟ منظور شما دقیقا  چیست؟

 

هاروی: در حال حاضر، دلیل وچرایی اهمیت مباحث مارکس در همه این مسائل، این است که مارکس درک موشکافانه و تیزبینانه ای داشت از اینکه چگونه انباشت سرمایه کار می کند . او درک کرد که این ماشین رشد دائمی، حاوی بسیاری از تناقضات درونی است. برای نمونه، یکی از تضادهای بنیادین که مارکس در مورد آن صحبت می کند تضاد میان  ارزش مصرفی و ارزش مبادله ای است، می توانید این را به وضوح در موقعیت مسکن ببینید. ارزش استفاده از خانه چیست؟ خُب، این یک نوع سرپناه، یک مکان  برای حریم خصوصی بشمار می آید که می تواند زندگی خانوادگی خلق کند.  ما می توانیم چند مورد مصرفی دیگر از خانه را لیست کنیم، اما خانه ارزش مبادله ای نیز دارد . به یاد داشته باشید زمانی که خانه را اجاره می می کنید، به سادگی مبلغ اجاره خانه را برای آنچه که ارزش مصرفی دارد می دهید. اما هنگامی که خانه را خریداری می کنید، اکنون این خانه را به عنوان یك نوع پس انداز هم در نظر می گیرید و پس از مدتی از خانه به مثابه  شکلی از بورس بازی زمین استفاده می كنید.

 

در نتیجه، قیمت مسکن بالا می رود. بنابراین، ارزش مبادله ای  به مرور جایگزین  ارزش مصرفی خانه می شود . بتدریج برقراری رابطه متوازن  میان ارزش مبادله ای و ارزش مصرفی از دست ما خارج می شود. از این رو، هنگامی که حباب مسکن می ترکد، ناگهان پنج میلیون نفر خانه های خود را از دست می دهند و ارزش مصرفی از بین می رود. مارکس در مورد این تناقض صحبت می کند و این مهم است. ما می بایست این سوال را بپرسیم: در مورد مسکن، مراقبت های بهداشتی و آموزش چه اقداماتی را باید انجام دهیم؟ آیا نباید ارزش مصرفی آموزش را ارتقاء بخشیم؟ یا اینکه باید ارزش مبادله این موارد را ارتقاء دهیم؟ چرا نیازهای زندگی باید از طریق سیستم ارزش مبادله ای توزیع شود؟ بدیهی است که باید سیستم ارزش مبادله ای را که در فعالیت های سودآورِ سوداگرانه قرار دارد، رد کنیم و این قضیه در حقیقت  راهای کسب خدمات و محصولات  لازم را به نوعی مختل می سازد. این ها نوعی از آن تضادهایی هستند که مارکس بدان آگاه بود.

 

امانوئل: در فصل سوم، "کمون های شهری"، شما دوباره تصور می کنید  که چه چیزی ممکن است در قرن آینده "کمون" محسوب شود. شما در طول کتاب به کارهای تونی نگری و مایکل هارت ارجاع می دهید. من مایکل هارد را در گذشته ملاقات کرده ام و بسیاری از کارهای وی را  بخردانه و بسیار جالب میدانم. همانطور که همهء شما در کار خود ذکر کرده اید، ما باید در زمینه چگونگی انتقال، ترویج، توسعه و بکارگیری کمون ها مفهوم سازی کنیم. این مفهوم سازی همچنین شامل تأثیرات فرهنگی – استعاره ها ، معانی، نمادها و غیره است. شما به کار موری بوکچین اشاره می کنید: ایده های نظم اجتماعی، فرآیند، سلسله مراتب و غیره هنگام تلاش برای پیش بینی راه های جایگزین ، بسیار مهم است. کریستین پرنتی همچنین اخیرا یک نوشتار عالی در مورد دولت و محیط زیست ارائه داده است. برخی از ایده های شما در مورد چگونگی بازمفهوم سازی کمون ها چیست؟

 

هاروی: خوب، آچه من از مفهوم سازی کمون دیده ام و خوانده ام ، کوچک مقیاس و ناکافی بوده است.  بسیاری از نوشته ها در مورد کمون ، آنها را در سطح خرد در نظر گرفته اند. نمی گویم اشتباه است - داشتن باغ عمومی در محله ، عالی است.  با این حال، به نظر می رسد که ما باید بیشتر مراقب باشیم و در مورد مسائل بزرگ مقیاس مانند سراسر یک سکونتگاه در منطقه زیستی صحبت  کنیم. برای نمونه ، چه سیستم پایداری ای برای شمال شرقی ایلات متحده در نظر گرفته شود؟ چطور می توانیم منابعی مانند منابع آب را در سطح ملی مدیریت کنیم؟ و در سراسر جهان؟ منابع آب باید به مثابه  اموال مشترک باشند، اما اغلب مطالبات  متناقض برای آب تمیز وجود دارد: شهرنشینی، کشاورزی صنعتی، و انواع دیگر حفاظت از زیستگاه طبیعی و مانند آن.

 

خوشحالم که شما به مقاله کریستین پرنتی ذکر کردید، زیرا تغییرات اقلیمی باید ما را مجددا به باز مفهوم سازی از کمون برساند. چگونه با این مشکل مقابله کنیم؟ و چگونه می توانیم این مسائل را در آینده مدیریت نماییم؟ بدون شک، ما برای ایجاد مبارزه با این روند و جلوگیری از تهدیدات آینده، نیازمند مکانیسم اجرایی ما بین کشورهای مختلف هستیم. اگر حکومت ها به مشکل برخورد کنند، به معاهدات بین المللی چه خواهد گذشت؟ چه کسی می خواهد ریختن کربن در جو توسط سایر دولت ها را متوقف سازد؟ شما نمی توانید این کار را با برگزاری جلسات جمعی و یا پات لاک ها  انجام دهید. مکالمات در مورد اینکه آیا یک قطعه زمین به یک باغ محلی تبدیل شود، راهی به سوی مقابله با مسائلی اساسی ای که با آن مواجهه ایم نیست. ما باید در مورد کمون در مقیاس های متفاوت و واقعی فکر کنیم.

 

من به مقیاس های متروپلیتین-منطقه ای علاقه مندم. چگونه می توان مردم را در این مناطق سازماندهی کرد تا از حقوق مالکیت مشترک در مقیاس های مختلف دفاع کنند؟ خُب، این سطح ظرفیت سازمانی از طریق مجامع یا سایر اشکال سازمان که مردم، امروز از آنها استفاده می کنند به جایی نخواهد رسید. برون رفت از این مشکل بر اساس  راهکاری دموکراتیک جهت پاسخ دهی به نظرات جمعیت های وسیع مردم از سراسر جهان، جهت مدیریت حقوق منابع مالکیت مشترک  است. این موضوع می تواند مربوط به تغییرات آب و هوایی در سراسر جهان و همچنین پایداری زیست محیطی باشد.

 

این کارها از طریق مجامع انجام نمی شود ، و فقط به این دلیل  که مردم برنامه های خوبی در سطح محلی ارائه می دهند، به این معنا نخواهد بود  که این برنامه ها در سطح منطقه ای یا مقیاس جهانی موثراند. بنابراین می خواهم مفهوم مقیاس های متفاوت  سازمانی را در توسعه، پایداری و شهرسازی وارد کنم. ما باید سازمان ها، مکانیسم ها، گفتمان ها و دستگاه هایی را که قادر به حل این مشکلات در مقیاس جهانی هستند توسعه دهیم. مقیاس مورد بحث ما باید مشخص شده باشد تا به نتیجه خوبی از بحث کمون ها  برسیم. آیا ما در مورد جهان صحبت می کنیم؟ اگر چنین است، باید در مورد دستگاه دولتی و عملکرد آن، به ویژه در سطوح زیست منطقه ای و جهانی صحبت کنیم.

 

امانوئل: به نظر می رسد تنها افرادی که مایلند به  مسائل در مقیاس جهانی توجه کنند اقلیم شناسان ، اقیانوس شناسان، زیست شناسان، اکولوژیست ها -  و تعداد بسیار کمی از روشنفکران باشند، به غیر از کنشگران و یا جمعیت گسترده تر در مبحث وسیع محیط طبیعی جهانی. برخی از دانشمندان می گویند که تا سال ۲۰۴۸ تقریبا تمام ماهی های بزرگ منقرض خواهند شد.  کمینه،  دانشمندان به ما می گویند انتظار می رود که تا پایان قرن، دمای جهان  دو درجه (سانتیگراد) افزایش یابد. این پیش بینی ها بی اغراق نگران کننده هستند. حتی در صورتیکه ما بتوانیم به طور موثر این امر را  سازماندهی کنیم، اگر در سطح زیست-منطقه ای،  مناطق دیگر آن را نپذیرند، چه اتفاقی خواهد افتاد؟ آیا ما به یک سازوکار جهانی برای پاسخگویی به کشورها نیاز نداریم؟ به نظر من این امر یکی از مسائل مهم زمان ماست.

 

هاروی: خُب، چند راه وجود دارد که در آن یک پرکتیس می تواند هژمونیک شود: یکی  اجبار است، که هیچ کدام از ما نمی خواهیم، ​​اما ممکن است یک ضرورت باشد. سپس؛  اجماع، همان چیزی  که ما در کنفرانس های تغییرات آب و هوا مشاهده می کنیم، اما همانطور که می بینیم، این هم کار نمی کند. سوم، نمونه ها موردی هستند. به همین دلیل  فکر می کنم نمونه موردی منطقه ای مانند کاسکادیا بسیار جالب باشد، زیرا کاسکادیا برخی از سیاست های بسیار بسیار پیشرفته ای را اجرا کرده است.  به عنوان مثال، در مقیاس محلی، کالیفرنیا برای  چیزهایی مانند مسافت پیموده شده خودرو و یا ظرفیت سوخت، مالیات وضع کرد و این تنها یک نمونه کوچک است.

 

جالب توجه است که  می توان نشان داد که اگر دولت ها اقدامات را بصورت قانون در آورند و تصویب کنند ، از لحاظ اقتصادی مثمر ثمر خواهد بود. فکر می کنم نمونه های موردی می تواند بسیار قابل توجه باشد. توضیح چگونگی کار این پرکتیس ها برای مردم،  دستیابی به رضایت و توافق را  آسان تر می کند. به عنوان نمونه ، ما این امر را در سطح شهری با شهرهایی مانند کاریتیبا در برزیل دیدیم که از لحاظ طراحی زیست محیطی چندان هم شناخته شده نیست. لیکن، بسیاری از چیزهایی که مردم در کاریتیبا انجام می دهند در حال حاضر در سراسر جهان ومحیط های مختلف شهری انجام می شود. فکر می کنم که ما می بایست رویکرد ترکیبی از  نمونه های موردی(اجماع و اجبار) داشته باشیم . امید من اینست که بتوانیم در درجه اول از نمونه های دنیای واقعی استفاده کنیم؛ چراکه  دستیابی به توافق را آسان تر می سازد چراکه جابجایی در جهت اجبار دشوار است.  بهر روی، این تنها امید من است . البته لزوما به این صورت که گفتم اتفاق نمی افتد.

 

امانوئل: در فصل چهارم، "هنر رانت"، شما اشاره می کنید که در یک زمان، کالج های هنری سرچشمه بحث های سیاسی بودند، اما فرونشانی و حرفه ای سازی پیوسته، بطور جدی  سیاست های مبارزه ای را کاهش داده است." آیا می توانید درباره کاراکتر ویژه تولید و بازتولید فرهنگی صحبت کنید؟ علاوه بر این، آیا می توانید مفهوم "رانت انحصاری" را توضیح دهید؟ چگونه این فرآیند با آنچه کارآفرینی شهری می نامید، به شما کمک می کند؟ این پروسه ها را دیزنیفیکیشن جامعه و فرهنگ می نامید. مشاع_نمادین_سرمایه داری چیست؟


هاروی: تحلیل من بر اساس یک تناقض بسیار ساده است: ما قرار است تحت لوای سرمایه داری زندگی کنیم و سرمایه داری قرار است رقابتی باشد، بنابراین انتظار می رود که سرمایه داران و کارآفرینان رقابت را دوست داشته باشند. مشخص است که سرمایه داران هر کاری که بتوانند برای جلوگیری از رقابت انجام می دهند.  آنها عاشق انحصار هستند . بنابراین هر زمان بتوانند، سعی دارند محصولی را تولید کنند که قابلیت انحصاری داشته باشد، به عبارت دیگر "منحصر به فرد" باشد. به عنوان مثال لوگوی برند نایک؛اسووش،  نمونه ای عالی ست از سرمایه دارانی  که قیمت انحصاری را از روی لوگوی خاصی استخراج می کنند، بنابراین یک کفش مشابه که هزینه بسیار کمتری دارد، می تواند به مراتب ارزانتر فروخته شود، زیرا لوگوی اسووش بر روی آن نیست. بنابراین، قیمت گذاری انحصاری به طرز وحشتناک و ناخوشایندی مهم است. شما مکان های زیادی را پیدا خواهید کرد که  قیمت گذاری انحصاری جزء بسیار مهمی از بازار کارمحسوب می شود.


نمونه دیگر تجارت شراب است. مردم سعی می کنند اجاره انحصاری را استخراج کنند زیرا این تاکستان دارای خاک های ویژه ای است و یا آن تاکستان موقعیت جغرافیایی ویژه دارد. نتیجه می شود تولید یک شراب منحصر به فرد با برند vintage که طعمش از هر چیزی در جهان بهتر است – جز این است؟ علاقمندی زیادی در تلاش برای به دست آوردن رانت انحصاری وجود دارد با اطمینان از اینکه محصول به مثابه کالایی منحصر به فرد و بسیار بسیار ویژه به بازار عرضه می شود. سپس در سطح محلی، شهرها سعی می کنند تبدیل به برند شوند. این اتفاق در طول تاریخ افتاده است، مخصوصا طی ۴۰-۳۰ سال گذشته، که در آن شهرها خود را برند می کنند و تلاش دارند بخشی از تاریخ خود را به فروش برسانند. تصویر یک شهر چیست؟ آیا برای گردشگران جذاب است؟ آیا مطابق با مد روز  است؟ یک شهر خود را به بازار عرضه می کند.


شهرهای مشهور مانند بارسلونا یا نیویورک را در نظر بگیرید، یکی از راه هایی که می توانید منحصر به فرد بودن شهر را تقویت کنید این است : چیزی در مورد تاریخ شهر به بازار عرضه نمایید که بسیار ویژه باشد. زیرا یک ویژگی عام و مشترک تاریخی که در جای دیگر هم قابل مشاهده باشد نمی تواند برایتان تولید لذت کند. بنابراین، به عنوان نمونه ، شما به آتن می روید برای آکروپلیس، و یا به رم می روید برای دیدن خرابه های قدیمی. بنابراین شروع به عرضه  شهر تاریخی در بازار می کنید چرا که منحصر به فرد و سودآور است. از سوی دیگر، اگر شما یک تاریخ منحصر به فرد ندارید، به سادگی چند داستان اختراع می کنید . بسیاری از شهرها با تاریخ های اختراع شده در جهان امروز وجود دارد. سپس به مردم میگویید که فرهنگ مکانی(محلی) بسیار ویژه است. می دانید چیزهایی مانند سبک های غذایی منحصر به فرد و یا رقص بسیار مهم می باشد.  شما باید "زندگی خیابانی" را به مثابه یک ویژگی  منحصر به فرد ترویج کنید.


بازاریابی در زمینه های فرهنگی و تاریخی یک شهر در حال حاضر عاملی حیاتی در روند اقتصادی بشمار می رود.  شهرهایی صرفا بعد فرهنگ منحصر به فرد را نوآفرینی میکنند به عنوان نمونه ، برخی از شهرها از معماری امضادار استفاده کرده اند. بسیاری از مردم اطلاعات محدودی در مورد شهر بیلبائو داشتند تا زمانی که موزه گوگنهایم نقطه عطفی برای یک نام تجاری خاص در معماری شد. یا خانه اُپرا در سیدنی ،اولین چیزی است که مردم هنگام دیدن یک تصویر از شهر می شناسند. بنابراین، معماری، خود را در بازاریابی و نام تجاری شهر جانمایی می کند. حتی نقاشی ها و صحنه های موسیقی به مثابه  جنبه های مهم فرهنگ در برند سازی شهر نقش موثری دارند، شهرهای مانند آستین، تگزاس تبدیل به «صحنه های موسیقی» می شوند.  علاوه بر این، شما مکان هایی مانند نوشویل یا غیره را دارید. بنابراین شهرها تولیدات فرهنگی منحصر به فرد خود را به مثابه  راهی جهت بازاریابی شهری خود بکار می گیرند. البته، مشکل این است که بسیاری از جنبه های فرهنگ براحتی تکرارپذیر می شوند که منجر به ناپدید شدن ویژگی  منحصر به فردی می شود.  سپس ما چیزی را مشاهده خواهیم کرد  که من آن را دیزنیفیکشن جامعه می نامم.

 

در حالی که بسیاری از شهرها  تاریخچه  فرهنگی  و تاریخی مهمی در اروپا دارند، همه چیز دیزنیفیکشن شده است. بعضی از افراد مانند خود من، به طور خاص از این موضوع خسته شده اند. این تضاد است: شما یک شهر را به مثابه  یک بازار منحصر به فرد در می آورید، اما از طریق بازاریابی،  شهر تکرارپذیر می شود. در واقع، شبیه سازی تاریخ به همان اندازه مهم می شود  که تاریخ به خودی خود اهمیت دارد. در اینجا تنشی حول محور رانت انحصاری تاریخ-فرهنگ و بدست آوردن آن برای مدت کوتاه و و تقلیل آن از طریق شبیه سازی، ایجاد می شود.

 

این امر، قابل توجه است. در حال حاضر، وضعیتی ایجاد شده که تولید کنندگان فرهنگی ،اهمیت ترسناکی یافته اند! من به سال ۱۹۶۹ در بالتیمور زندگی می کردم و حدود سه موزه وجود داشت. در حال حاضر، بیش از سی موزه در بالتیمور وجود دارد! این راهی است که در آن شهر را به بازار عرضه می کنید . اگر هر شهر دارای سی موزه باشد، شما می توانید داشتن مزیت انحصاری را فراموش کنید . بنابراین مهم نیست که آیا من در بالتیمور، پیتسبرگ یا دیترویت هستم: تجربیات تکرارپذیرند و شهرها  قدرت انحصاری خود را از دست می دهند.

 قسمت اول گفت و گو

قسمت پایانی گفت و گو





حامی اتووود
نظـــــــر اعضــــــــا
هنوز نظری برای این خبر ثبت نشده است.

ثبــــــــت نظـــــــر

  
جهت ارسال نظر باید وارد سیستم شوید. / عضو جدید
ایـمـــیـل :  
رمز عبـور :  

هنر گفت و گو ـ سیتی لب با کریستوفر دمپسی، جنبش "نه! المپیک بوستون" به مثابه کنش شهروند مطالبه محور
تراشه های کانسپچوال ـ امر ژنریک، ماتریس ژنریک و تفکر ژنریک "یا" شهر بی تفاوتِ کولهاسی چگونه شهری است
تراشه های کانسپچوال ـ اسوتلانا بویم، والتر بنیامین و ریشه شناسی واژه مخروبه ها
تصفیه کننده ی اب اکوالاریس
بنجامین برتون؛ جهانْ همهْ گیریِ کرونا و توپوس هایی از وضعیت معاصر برای تنوعی از آینده های ممکن
درباره معماران معاصر ایران :
این گروه در سال 1386 با هدف ایجاد پل ارتباطی بین معماران ایرانی معاصر گرد هم آمد.با شروع کار این وب سایت معماران متقاضی در محیطی ساده وکارآمد به تبادل پروژه ها ومقــــالات خود خواهند پرداخت ودر فضای فروم به بحث وگفتگو می پردازند.
خانه | ورود | ثبت نام | درباره ما | تماس با ما | قوانین سایت | راهنما | تبلیغات
© کلیه حقوق این وب سایت متعلق به گروه معماران معاصر می باشد.
Developed by Tryon Software Group