آلیس راستورن به مناسبت سالروز تولد رودولف شیندلر؛ یکی از اصلی ترین معماران اوایل قرن بیستم،در 10 سپتامبر 1887، به معرفی و بررسی آثار وی در هفت پرده پرداخته است.

شیندلرِ پیکارسکی مآب، در خطر این بوده که بیشتر به سبب شیوه زندگی منحط و سرشار از رسوایی خود شناخته شود تا آثارش. او فرزند یک استاد کار با استعداد چوب و فلز و خیاط زنانه دوز بود. شیندلر قبل از مطالعه معماری در آکادمی هنرهای زیبای وین، تحت آموزش برخی از پیشرو ترین طراحان  اتریشی آن زمان، از جمله آدولف لوس و اتو واگنر، در دانشگاه تکنولوژی وین به سال 1906 ثبت نام کرد. او با یکی دیگر از دانشجویان معماری با استعداد آنجا، بنام ریچارد نِئوت̊را ملاقات کرده و با او دوست شد. آنها به شدت تحت تأثیر لوس و واگنر قرار گرفتند که در صحنه فرهنگی پویای وین صاحب نام بودند و تصمیم داشتند رویکردی نوین نسبت به معماری و طراحی، و تمایز یافته از طریق وضوح، کارایی و درگیر کنندگی را تعریف نمایند. همچنین لوس و واگنر با به اشتراک گذاری ایده هایشان با دانشجویان، آنها  را با کار طراحان نوآور، سنت شکن  و انقلابی از سایر کشورها، من جمله فرانک لوید رایت در ایالات متحده آشنا  کردند. شیندلر در سال 1914، یک سال پس از اتمام پایان نامه اش، به ایالات متحده نقل مکان کرد سپس با امید تضمین به یافتن کاری با رایت به شیکاگو رفت و در شرکت معماری، Ottenheimer, Stern, and Reichert مشغول بکار شد.

قسمت اول

قسمت دوم

قسمت سوم

قسمت چهارم

قسمت پنجم

قسمت ششم

قسمت هفتم