شارل ادوارد ژانره ( 1887 – 1965 ) با نام شناخته شده ی لوکوربوزیه می توانست اکنون 126 ساله باشد. این معمار، برنامه ریز شهری، طراح، نقاش و نویسنده ی متولد سوئیس، به عنوان یکی از پیشگامان جنبش مدرن در معماری تلقی می گردد و در طول پنج دهه فعالیت حرفه ای خود، پروژه هایی در سراسر اروپا، ایالات متحده و هندوستان طراحی و ساخته است.

در واقع، فعالیت حرفه ای معماری کوربوزیه در سال 1914 آغاز گردید، زمانی که وی به توسعه ی طرح " خانه دومینو " پرداخت؛ پروژه ای که به پایه و اساس طراحی وی در آینده بدل گشت.

پس از مهاجرت به پاریس در اواخر دهه ی 1910، کوربوزیه دفتر معماری خود را همراه با پسر عموی خود پیر ژانره افتتاح نمود. در اینجا بود که وی به کشف واقعی مفهوم " خانه یک ماشین زندگی است " پرداخت و شروع به بسط پنج اصل معماری خود نمود؛ پنج اصلی که نمود حقیقی آن در ویلا ساوا مشاهده می گردد.

لوکوربوزیه در طول جنگ جهانی دوم از ساخت و ساز کناره کشید و به توسعه ی تئوری های خود در ساختمان های مدولار مشغول شد؛ تئوری هایی که بعدها در بلوک های عظیم مسکونی " اونیته دابیتاسیون " به کار گرفته شد. پس از آن، او در هندوستان به ساخت پروژه های بسیاری پرداخت و به بیان ساختارهای خود را با استفاده از متریال های بومی و بتن و کانسپت هایی از طبیعت و حیوانات مشغول گشت.

وی یکی از تاثیرگذارترین معماران در معماری و برنامه ریزی شهری بوده است. او به پیش بینی گسترده ای پیرامون نفوذ اتومبیل بر زندگی شهری و تاثیر آن در توسعه ی شهر پرداخت؛ تا آن جا که تئوری های شهرسازی وی سال ها به عنوان معیار مورد استفاده قرار می گرفته اند.

لوکوربوزیه:

" فضا، نور و نظم. این ها چیزهایی ست که بشر به آن ها به اندازه ی نان و یا مکانی برای خوابیدن نیاز دارد. "

از آثار برگزیده ی لوکوربوزیه می توان به کلیسای رونشان، ویلا ساووا، چندیگار، صومعه لاتورت، کلیسای فرمینی، اونیته دابیتاسیون، موزه سانسکار و ویلا روشه اشاره نمود.