معماران معاصر ایران, اتووود - بزرگترین سایت معماری
ثبت نام عضو جدید ایمیل آدرس: رمز عبور : رمز عبور را فراموش کردم

به جامعترین سامانه ارتباطی و اطلاع رسانی معماران معاصر ایران خوش آمدید خانه |  ثبت نام |  تماس با ما |  درباره ما |  قوانین سایت |  راهنما |  تبلیغات




موضوعـات مــعـماری
معماری و دیگر حوزه های فکر   - 1706
20 بنا که هرگز ساخته نشد   - 17
منظر شهری   - 1591
پداگوژی انتقادی   - 17
طراحي داخلي   - 1166
کارگاهْ مسابقه قوام الدین شیرازی   - 16
نظریه معماری   - 1131
شهرهای در حرکت   - 15
سازه های شهری   - 1080
مسابقه مرکز اجتماعی شهر صدرا   - 15
تکنولوژی ساخت   - 1072
معماری بایومورفیک   - 15
معماری حوزه عمومی   - 1062
سینما ـ طراحی صحنه ـ معماری   - 15
مرزهای معماری   - 1047
رابرت ونتوری در بیست و پنج روایت   - 15
نگاه نو به سكونت   - 915
اینستالیشن های شهری   - 14
المان شهری   - 868
ویلا ساوا ـ لوکوربوزیه   - 14
نظریه شهری   - 835
معماری و غذا   - 13
معماری و سیاست   - 802
فیلم پارازیت ساخته بونگْ جونْ هو   - 13
معماری مدرن   - 776
معماری و دشت   - 12
معماری پایدار   - 744
معماری خاورمیانه   - 11
کلان سازه   - 731
ده کتاب که هر معمار باید بخواند   - 11
روح مکان   - 670
معماری خوانی   - 10
آینده گرایی   - 660
ده پروژه کمتر شناخته شده لوکوربوزیه متقدم   - 10
معماری منظر   - 628
کنگو کوما ـ استادیوم ملی توکیو   - 10
برنامه ریزی شهری و منطقه ایی   - 624
کلیسای رونشان ـ لوکوربوزیه   - 10
آرمان شهرگرایی   - 587
بی ینال ونیز   - 10
طراحی صنعتی   - 575
درس گفتارهای اتووود   - 10
معماری تندیس گون   - 570
معماری و انسان شناسی   - 10
توسعه پایدار   - 566
فمینیسم   - 9
معماری شمایل گون   - 556
معماری و فضای زیرساخت های نرم   - 9
منتقدان معماری   - 556
اتوره سوتساس به روایت آلیس راستورن   - 9
نوسازی و بهسازی بافت های شهری   - 545
مسابقه دانشجویی اتووود ـ دوردوم. مسابقه دوم   - 9
معماریِ توسعه   - 517
ده زن برتر تاریخ معماری مدرن   - 9
باز زنده سازی   - 494
لیوینگ آرکیتکچر   - 9
هنر مدرنیستی   - 437
معماری تخت جمشید   - 8
معماری یادمانی   - 390
معماری بلوک شرق ـ جهان در حال محو شدن   - 8
طراحی نئولیبرال   - 387
شارلوت پریاند به روایت آلیس راستورن   - 8
معماری سبز   - 385
مسابقه دانشجویی اتووود ـ دوردوم. مسابقه اول   - 8
تغییرات اقلیمی   - 371
تز 1400   - 8
معماری ارزان   - 363
معماری آمریکای جنوبی   - 8
تراشه های کانسپچوال   - 359
معماری و جنگ   - 7
معماری پست مدرن   - 352
طراحی و ضایعات به روای آلیس راستورن   - 7
معماری محدود   - 333
ردلف شیندلر به روایت الیس راستورن   - 7
بنای محدود   - 323
گونتا اشتلزل به روایت آلیس راستورن   - 7
گرمایش زمین   - 317
مینت د سیلوا به روایت آلیس راستورن   - 7
معماری محلی   - 308
جنبش "جانِ سیاهان مهم است" و مسئله‌ی طراحی به روایت آلیس راستورن   - 7
اتووود کلاسیک   - 304
ریچارد نویترا به روایت آلیس راستورن   - 7
محوطه سازی   - 295
طراحی در زمانه بحران به روایت آلیس راستورن   - 7
معماری تجربی   - 285
کارلو اسکارپا به روایت آلیس راستورن   - 7
بدنه سازی شهری   - 277
عبور از مرحله جنینی   - 7
کتابخانه ی اتووود   - 276
معماری مصر   - 7
اقتصادِ فضا   - 274
منبع شناسی اتووود   - 7
معماری انتقادی   - 272
پاویون ایران ـ بی ینال ونیز 2016   - 7
معماری ـ سینما   - 268
رقابت مجتمع چندعملکردی شهید کاظمی قم   - 7
زنان و معماری   - 250
آلوار و آینو آلتو به روایت آلیس راستورن   - 7
فضای منفی   - 247
هشت کوتاه نوشته در مورد پوپولیسم   - 7
عکاسی   - 241
طراحی و پناهجویان   - 7
مسکن حومه شهری   - 237
آیلین گری به روایت آلیس راستورن   - 7
معماری های تک   - 235
باوهاوس به روایت آلیس راستورن   - 7
هنر انتزاعی   - 229
لوسی رای به روایت آلیس راستورن   - 7
گرافیک   - 215
مارسل بروئر به روایت آلیس راستورن   - 7
مسکن عمومی   - 209
چارلز رنه مکینتاش به روایت آلیس راستورن   - 7
طراحی مبلمان   - 208
باکمینستر فولر به روایت آلیس راستورن   - 7
معماری و فاجعه   - 199
طراحی در بازی و تاج و تخت به روایت آلیس راستورن   - 7
معماری فضای داخلی   - 185
سائول باس به روایت آلیس راستورن   - 7
معماری و رسانه   - 180
میس ون در روهه به روایت آلیس راستورن   - 7
مسکن روستایی   - 178
معماری و عکاسی به روایت آلیس راستورن   - 7
پروژه های دانشجویی از سراسر جهان   - 178
طراحی روی بام به روایت آلیس راستورن   - 7
معماری ژاپن   - 174
صد و بیست و یک تعریف معماری   - 6
معماری ایران   - 169
پنج پروژه لوکوربوزیه متاخر که هیچگاه ساخته نشدند   - 6
ترسیمات معماری   - 166
فرایند تکامل معماری مدرن هند   - 6
هنر گفت و گو   - 165
مسابقه ویلا 1400   - 6
بلندمرتبه ها   - 138
ورنر پنتون به روایت آلیس رستورن   - 6
اتووود ـ ایران معاصر   - 123
ده پرسش از دو معمار   - 6
معماری کوچک مقیاس   - 106
جنتریفیکیشن   - 6
ویرانه ها   - 104
معماری استرالیا   - 5
مدرنیته؛ از نو   - 98
زنان، آشپزخانه، مقاومت   - 5
معماری چین   - 97
گزارش فرانسویِ وس اندرسون   - 5
معماری آسیا   - 93
تناقض هاوپیچیدگی ها:تئوریهای پیچیدگیِ ونتوری وجیکوبز   - 5
معماری اروپا   - 91
اکنی استودیو   - 5
معماری مذهبی   - 90
کتاب هایی در باب یوتوپیا   - 5
معماری فاشیستی   - 89
رادایکالیسم ایتالیایی در سیزده روایت   - 5
معماران و چالش انتخاب معماری   - 87
شهرسازی کوچک مقیاس   - 5
معماری جنگلی   - 84
چهار یادداشت برای علی اکبر صارمی   - 4
اکسپو   - 83
اتومبیل در چهار روایت کوتاه از بری ریچاردز   - 4
ویروس کرونا و معماری   - 80
بلوپرینت   - 4
فیلوکیتکت   - 79
اتووودْ آبزرور   - 4
معماری و هنر انقلابی   - 79
شهر ژنریک و نامکان ها   - 4
گفت و گو با مرگ   - 79
اکسپوی دبی. 2020   - 4
معماری پراجکتیو   - 78
چالش های اخلاقی ریاضت ورزی در معماری به روایت پیر ویتوریو آئورلی   - 4
جهان علمیْ تخیلی   - 74
چگونه یوتوپیا در روسیه انقلابی مدفون شد   - 4
معماری هند   - 70
فرایند خلاقیت چهار پیشگام معماری مدرن   - 4
معماری دیجیتال   - 68
همه ما سایبورگ هستیم   - 4
پالپ نیوز ِ اتووود   - 68
فرهنگ کمپ به روایت سوزان سانتاگ   - 4
بحران آب   - 65
اختلال های تشخیصی معماران مدرن   - 4
مدارس معماری   - 65
معمای حبابی   - 4
معماری و نقاشی   - 61
معماری پساصنعتی   - 4
پداگوژی   - 60
معماری آفریقا   - 3
زاغه نشینی   - 57
اتووودْ باکسْ آفیس   - 3
معماری و روانشناسی   - 57
مدرنیسم هیپی   - 3
طراحی مُد   - 56
معماری مدارس   - 3
معماری کانستراکتیویستی   - 54
داریوش شایگان و هنر ایرانی   - 3
معماری و هوش مصنوعی   - 53
بازپس گیری حریم خصوصی مان به روایت آنا وینر   - 3
معماری و رنگ   - 53
ژان بودریار؛ شفافیت، ابتذال و آلودگی رابطه   - 3
معماری و ادبیات   - 52
فیلم پدر ساخته ی فلوریان زلر   - 3
آنتروپوسین   - 52
شش پروژه شاخص معماری پست مدرن   - 3
معماری بیابانی   - 50
اندیشیدن از مجرای پاسخ های کووید 19 با فوکو   - 3
معماری و آب   - 50
باشگاه مشت زنی   - 3
معماری اوایل قرن بیستم روسیه   - 47
رقابت آسمانخراش ایوُلو 2016   - 3
هنر روسیه   - 45
آینده کجاست؟ روایتی از رولینگ استون   - 3
طراحی در وضعیت پندمیک به روایت آلیس راستورن   - 45
لویی کان به روایت آلیس راستورن   - 2
باهاوس   - 44
اسمیتسن‌ ـ رابین هود گاردنز   - 2
جنبش متابولیسم   - 44
کودتایی که در مورد ان صحبت نمی کنیم   - 2
معماری و گیم   - 40
تعییرات زیست محیطی ـ انقلاب یا انهدام   - 2
معماری و سلامت   - 37
یوتوپیاهای سیاره ای . نیکیتا داوان با آنجلا دیویس و گایاتری اسپیواک   - 2
درگذشت زاها حدید   - 35
جودیت باتلر مارا به تغییر شکل خشم مان فرا می خواند؛ گفت و گویی با ماشا گِسِن   - 2
معمارْستاره ها به روايت اتووود   - 34
برج سیگرام چگونه جهانی شد؟   - 2
طراحی پارامتریک   - 34
زیستْ ریاضت و همبستگی در فضای اضطراری   - 2
اکسپو شانگهای 2010   - 33
فیس بوک، گوگل و عصر تاریک سرمایه داری نظارتی   - 2
معماری آمریکا   - 33
شهرهای پیشاصنعتی   - 2
معماری مجازی   - 31
رابرت نوزیک، یوتوپیا و دولت حداقلی   - 2
اکسپو میلان 2015   - 28
فیلم های اتووود   - 2
پاویون های سرپنتین   - 28
سایبرفمینیسم   - 2
معماری پس از یازدهم سپتامبر   - 25
معماری و کودک   - 2
معماری؛ خیر مشترک و امید اجتماعی   - 24
سایبورگ   - 2
معماری و کوه   - 23
سایبرنتیک   - 1
طراحی جزییات   - 23
نمایش های مد پرادا   - 1
معماری و آسمان   - 21
ان اف تی   - 1
جشن نامه اتووود   - 21
متاورس   - 1
زاها حدید از نگاه معماران ایرانی   - 21
فیلمْگفتارهای معماری و پداگوژی معماری   - 1
زنانِ معمارِ ایرانی و سقف شیشه ای در نوزده روایت   - 20
تابْ آوری دفاتر نوپای معماری   - 1
معماری ـ موسیقی   - 19
پیتر آیزنمن و خانه شماره یک به روایت روبرت سومول   - 1
شانزده کتاب برای ورود به جهان اِی آی و عصر آنتروپوسین   - 19
ده پرسش از هشت معمار   - 1
سینما به ترتیب الفبا به روایت هاوارد سوبر   - 18
چهل نکته در باب هایدگرْخوانی   - 1
فرهنگ نفت   - 18
شهرْخوانی با اتووود   - 1
پردیس ویترا   - 18

طــراحــــــــــــــان
آر ای ایکس   - 3
زیگموند فروید   - 19
آراتا ایسوزاکی   - 16
ژان بودریار   - 11
آرشیگرام   - 8
ژان نوول   - 22
آرکی زوم   - 6
ژاک دریدا   - 19
آلبرت پوپ   - 4
ژاک لوگوف   - 4
آلدو روسی   - 15
ژیل دلوز   - 34
آلفرد هیچکاک   - 5
سائول باس   - 7
آلوار آلتو   - 19
ساسکیا ساسن   - 9
آلوارو سیزا   - 9
سالوادور دالی   - 2
آن تینگ   - 4
سانا   - 5
آنتونی گائودی   - 28
سانتیاگو کالاتراوا   - 14
آنتونی وایدلر   - 5
سدریک پرایس   - 3
آنتونیو نگری   - 6
سو فوجیموتو   - 18
آنسامبل استودیو   - 2
سوپراستودیو   - 9
آنیش کاپور   - 8
سورِ فِهْن   - 6
آی وِی وِی   - 34
سوزان سانتاگ   - 10
آی/ تری   - 2
شاشونا زوبوف   - 4
اُ ام اِی   - 59
شیبیک و کریستوف   - 2
اتوره سوتساس   - 8
شیگرو بان   - 34
ادریان لابوت هرناندز   - 5
عبدالعزیز فرمانفرمایان   - 4
ادوارد برتینسکی   - 1
فدریکو بابینا   - 30
ادوارد سعید   - 17
فرانک گهری   - 50
ادوارد سوجا   - 10
فرانک لوید رایت   - 45
ادواردو سوتو دی مُرِ   - 18
فرای اوتو   - 10
ادولف لوس   - 9
فردا کولاتان   - 2
ارو سارینن   - 30
فردریک جیمسون   - 4
اریک اوون موس   - 14
فرشید موسوی   - 3
اریک هابسبام   - 2
فمیهیکو ماکی   - 4
استن آلن   - 4
فیلیپ جنسن   - 7
استیون هال   - 32
گابریل کوکو شنل   - 2
اسلاوی ژیژک   - 18
گایاتری چاکراوارتی اسپیواک   - 7
اسنوهتا   - 7
گرگ لین   - 7
اسوالد متیوز اونگرز   - 7
گونتا اشتلزل   - 1
اسوتلانا بویم   - 5
لئوپلد بانچینی   - 2
اسکار نیمایر   - 38
لئون کریر   - 2
اف او اِی   - 9
لبس وودز   - 26
ال لیسیتسکی   - 5
لوئیس باراگان   - 2
الیس راستورن   - 112
لوئیس مامفورد   - 1
اِم اِی دی   - 25
لودویگ لئو   - 3
ام وی آر دی وی   - 74
لودویگ میس ون دروهه   - 29
اماندا لِــوِت   - 4
لودویگ هیلبرزیمر   - 4
اورهان پاموک   - 4
لودویگ هیلبرزیمر   - 1
اویلر وو   - 9
لوسی رای   - 15
ایلین گری   - 9
لویی کان   - 39
ایوان لئونیدوف   - 4
لوییجی مورتی   - 1
بئاتریس کُلُمینا   - 10
لوییس بورژوا   - 8
بال کریشنادوشی   - 4
لُکُربُزیه   - 153
باک مینستر فولر   - 13
لیام یانگ   - 4
برنارد چومی   - 36
لینا بو باردی   - 4
برنارد خوری   - 2
مارتین هایدگر   - 32
برنو زوی   - 7
مارسل بروئر   - 7
بنیامین برتون   - 8
مارشال برمن   - 16
بوگرتمن   - 1
مانفردو تافوری   - 16
بی یارکه اینگلس   - 69
مانوئل کاستلز   - 3
پائولو سولری   - 4
ماکسیمیلیانو فوکسِس   - 10
پائولو فریره   - 2
مایکل سورکین   - 4
پاتریک شوماخر   - 3
مایکل گریوز   - 6
پال گلدبرگر   - 1
محمدرضا مقتدر   - 4
پرویز تناولی   - 2
مخزن فکر شهر   - 1
پری اندرسون   - 3
مـَــس استودیو   - 3
پل ویریلیو   - 28
معماران آر سی آر   - 5
پیتر آیزنمن   - 59
معماران مورفسس   - 16
پیتر برنس   - 5
موریس مرلوپنتی   - 2
پیتر زُمتُر   - 69
موشه سفدی   - 12
پیتر کوک   - 10
میشل سر   - 3
پیر بوردیو   - 5
میشل فوکو   - 59
پییر ویتوریو آئورلی   - 14
نائومی کلاین   - 5
تئودور آدورنو   - 7
نورمن فاستر   - 36
تادو اندو   - 13
نیکلای مارکوف   - 1
تام مین   - 13
هانا آرنت   - 10
تام ویسکامب   - 10
هانری لفور   - 24
تاکامیتسو آزوما   - 3
هانی رشید   - 5
توماس پیکتی   - 5
هرزوگ دی مورن   - 31
توماس هیترویک   - 31
هرنان دیاز آلنسو   - 18
تیتوس بورکهارت   - 2
هنری ژیرو   - 3
تیموتی مورتُن   - 2
هنریک وایدولد   - 1
تیو ایتو   - 25
هنس هولین   - 5
جاشوا پرینس ـ رامس   - 2
هوشنگ سیحون   - 14
جان برجر   - 2
هومی بابا   - 2
جان هیداک   - 7
واسیلی کاندینسکی   - 2
جف منن   - 2
والتر بنیامین   - 30
جفری کیپنس   - 3
والتر گروپیوس   - 18
جورجو آگامبن   - 8
ورنر پنتون   - 5
جوزپه ترانی   - 2
ولادیمیر تاتلین   - 13
جولیا کریستوا   - 2
ولف پریکس   - 1
جونیا ایشیگامی   - 7
ونگ شو   - 8
جیمز استرلینگ   - 1
ویتو آکنچی   - 12
جین جیکوبز   - 2
ویوین وست وود   - 6
چارلز جنکس   - 7
ک. مایکل هیز   - 2
چارلز رنه مکینتاش   - 7
کارلو اسکارپا   - 13
چارلز کوریا   - 15
کازو شینوهارا   - 2
چاینا میه ویل   - 4
کازیو سجیما   - 2
حسن فتحی   - 6
کالین روو   - 1
حسین امانت   - 3
کامران دیبا   - 13
خورخه لوئیس بورخس   - 2
کامرون سینکلر   - 11
داریوش آشوری   - 1
کریستفر الکساندر   - 2
داریوش شایگان   - 13
کریستین نوربرگ ـ شولتز   - 15
دانیل لیبسکیند   - 24
کریم رشید   - 5
دنیس اسکات براون   - 10
کلر استرلینگ   - 2
دورته مندروپ   - 3
کلود پَره   - 3
دیلرـ اِسکـُـفیدیو+رِنفرو   - 23
کنت فرمپتن   - 14
دیوید رُی   - 2
کنزو تانگه   - 10
دیوید گیسن   - 2
کنستانتین ملنیکف   - 3
دیوید هاروی   - 25
کنگو کوما   - 47
رابرت نوزیک   - 2
کوپ هیمِلبِلا   - 23
رابرت ونتوری   - 31
کورنلیوس کاستوریادیس   - 3
رُدولف شیندلر   - 7
کوین لینچ   - 7
رضا دانشمیر   - 5
کیانوری کیکوتاکه   - 1
رم کولهاس   - 119
کیتیو آرتم لئونیدویچ   - 1
رنزو پیانو   - 34
کیشو کـُـروکاوا   - 8
ریچارد مِیر   - 8
یان گِل   - 9
ریچارد نویترا   - 7
یو ان استودیو   - 32
ریموند آبراهام   - 1
یورگن هابرماس   - 15
رینر بنهام   - 2
یورن اوتزن   - 1
رینهولد مارتین   - 5
یونا فریدمن   - 5
ریکاردو بوفیل   - 7
یوهانی پالاسما   - 12
زاها حدید   - 196

کـاربـــــــری هـا
مسکونی   -877
گالری   -95
زیرساخت های شهری   -477
هتل   -84
فرهنگی   -383
ورزشی   -68
پاویون   -303
حمل و نقل عمومی   -39
موزه   -273
بیمارستان و داروخانه و کلینیک   -38
اداری ـ خدماتی   -255
ویلا   -27
تفریحی   -192
مجموعه های مسکونی   -8
مسکونی ـ تجاری   -173
زاغه نشینی   -6
اموزشی   -158
سرویس بهداشتی عمومی   -5
صنعتی   -114
عناصر یادمانی شهری   -5
معماری مذهبی   -108
تجاری   -3
حامی اتووود
مقـــــــــــالات
    دیوید هاروی و شهر در قامت فهمی انسانْ تولید
        آرش بصیرت "سردبیر اتووود"
    پهنه ی معلق تهران؛ شاه عبدالعظیم یا شهر ری
        علی رنجی پور
    دیوید هاروی و شهرســــــــــــــــــــــــــــــــــازی آلترناتیو
        آرش بصیرت "سردبیر اتووود"
    هنر گفت و گو ـ جان بریسندن و اد لوییس با دیوید هاروی
        آرش بصیرت "سردبیر اتووود"
چنـــــد پــــروژه
مجموعه مسکونی شاه پریان
طراح : علیرضا امتیاز "مدیر اتووود"
منزل شخصی دکتر دلیر - خیابان ولیعصر کوچه 8
طراح : محمود امیدبخش
مجموعه ي تجاري و پاركينگ طبقاتي شقايق
طراح : امين حشمتی
خانه شعر ، پايان نامه معماري كارشناسي ارشد
طراح : م معيت
گذرگاه همیابی
طراح : محمود امیدبخش
کاریــــــــــــابی
   کاریابی
   لیست درخواست ها ی قبلی شما
   لیست کاندیدها به تفکیک استان
   لیست فرصت های کاری به تفکیک استان
وبـــــلـاگ هـــــا
آرشیتکت نمونه
مدیر : مسعود زمانیها
معماری به مثابه ساخت-سجاد نازی
مدیر : سجاد نازی
فتوت نامه معماران
مدیر : اخوان الصفا
مجله معماری Architecture Foolad City
مدیر : مسعود پریوز
معــــرفی کتــــــاب
رهیافت پدیدارشناسی در اندیشه پیتر زومتور
نویسنده :  .
انتشارات : علم معمار

حامی اتووود
 رسانه ی تخصصی معماری و شهرسازی میم زون
زیستْ ریاضت و همبستگی در فضای اضطراری کووید 19 - میشل لانچئونه . عبدالمالک سیمونه . قسمت دوم
اتووود سرویس خبر:   سروش خانی
1399/02/16
مـنـــــــبـع : https://www.societyandspace.org/articles/bio-austerity-and-solidarity-in-the-covid-19-space-of-emerg
تعداد بازدید : 1284

قسمت دوم: در وضعیت چرخه ای و همبستگی

در قسمت اول؛ مفهوم زیست ریاضت را معرفی کردیم تا به رژیم جدید ریاضتی مبتنی بر نظارت اضطراری پندمی کووید 19 اشاره کنیم. در مورد مهمترین تغییر و تحولات عمیق در شرایط روزمره حیات اجتماعی و معیشتی بحث شد که بدلیل زمینه های زیستی این پتانسیل را دارند فراتر از شرایط اضطراری دوام یابند. قسمت دوم؛ در ارتباط با افول حس خیابان به مثابه محلی برای چرخهء - دانش، اثر و ظرفیت- و تحقق همبستگی است.

اگرچه؛ اینگونه که مشخص است، تاكنون به خطرات واقعی بحران جاری توجه كافی نداشته ایم، قصد داریم این مسئله را تبیین نماییم  كه به نظر می رسد اقدامات سختگیرانه ای که منجر به مهار شیوع ویروس کرونا می شوند و مستلزم مصونیت گله ای اند، مانند مورد انگلستان؛ چیزی بیش از تلاش برای ادامه گردش سود وتقدم آن نسبت به بهداشت عمومی نیست.

در واقعیت با رفتارها و مطالبات متفاوتی مواجهیم؛ شهروندی سالخورده  درانگلیس نسبت به آلودگی، برخورد  محتاطانه ای دارد؛ دیگری می خواهد ماسک ها، دم در تحویل داده شوند (سنگاپور)، آن یکی خواستار وضع فاصله اجتماعی اجباری است (هنگ کنگ)، یکی می خواهد حرکات جمعیت بطور دقیق به مثابه راهکارهای پایش و کنترل مسیرهای بیماری ردیابی شوند (تایوان). اگر چنین تصورنماییم که این مطالبات، تجسم یک وضعیت نظارتی آگاهانه را تقویت و حمایت می کنند، یا مسئولیت های بنیادین فردی و جمعی ای را درارتباط با  آپاراتوس های تکنولوژیکی فراتر از تدبیر و کنترل عمومی پیشنهاد می دهند، چنین شرایطی منعکس کننده عدم اعتماد عمومی در ارتباط با اقدامات  دولتها  در زمینه سیاستهای حوزه فردی است. آیا چنین مردمی؛ جمع  خام دستانه ای از موجوداتند که مدت هاست  ترغیب شده اند خود را ذیل خودگردانی مورد ادعای بشری سرو سامان دهند؛ یا بازتاب  مقیاس حیاتی شناخت متقابل، و همسویی مضاعف در میان تجربیات و ارزیابی های واگرا هستند؟ در واقعیت و ابعاد عمومی،  منافع و مطالبات چه کسانی را در نظر می گیریم؟ برتجربیات ما پیرامون همبستگی اجتماعی، شیوه های حضور در جامعه و ظرفیت هایمان جهت تحقق وضعیت چرخه ای؛ چه می گذرد؟

این پرسش ها بما امکان می دهند تا زمینه های ظهور رژیم ریاضتی زیست محور را با وضوح بیشتری رصد کنیم. تمایل به نظارت؛ اعمال محدودیت در تماس با آلودگی احتمالی؛ نمایش آماری؛ تا حدودی ناشی از روند رو به افول ظرفیت افراد در هماهنگ ماندن با محیط پیرامونی خود است. به این معنا، زیست-ریاضت صرفاً مبحثی درون رشته ای، مرتبط با حوزه زیست شناسی، و در ناتوانی  ذاتی شخص جهت مقابله با چنین دینامیک های ژنتیکی و عفونی نیست؛ بلکه در چارچوب رژیم های چرخه ای میان مباحث درون رشته ای و سایر اکولوژی ها قرار می گیرد.

اینها در رده آندسته از رژیم های چرخه ای اند که افراد بصورت گسترده و استراتژیک از آن حذف شده اند، بنابراین کاربردپذیری این فضاها جهت دستیابی به فرصت منتفی می گردد. از زنانیکه در راهروهای فروشگاه تسکو بی وقفه سرفه می کنند؛ تا صندوق دارانی که قبل از تحویل پول،  بینی خود را پاک می کنند؛ تا تف کردن در پیاده روهای شلوغ، گاهی اوقات به نظر می رسد؛ گویی افراد در ملاء عام نسبت به شرایط ویروسی جاری بی توجه اند و کاملاً نا آگاه از پیآمد های رفتاری خود. همینطور به نظر می رسد تسکین تجربیات آنی ناشی از ناراحتی و اضطراب فردی بر هرگونه نگرانی نسبت به "امر عمومی" متقدم است. توجه بیش از حد به صفحه نمایش تلفن و تبلیغات، توجهات را از حس زندگی خیابانی دور می سازد. در زمان انتقال ویروسی؛ رهگذران به آسانی بدون توجه به اینکه آنها چه کسانی هستند یا از کجا آمده اند، تبدیل به یک تهدید کلی می شوند. همه دچار نوعی وارونگی گمراه کننده از همبستگی هستند. این مسئله که چگونه چنین "امرعمومی"؛ تشکیل می شود ونضج می یابد یکی از دلایل کلیدی دسترسی به سیاست و ضد سیاست در ارتباط با رژیم نوظهور نظارتی است كه از طریق امر عمومی نفوذ می کند. این یک دلیل اساسی است که به نظر می رسد رهبران ملی در حال حاضر نسبت به اجرای آن اصرار می ورزند.

 

خیابانِ حسی

برای حضور مان در سطح عمومی چه رخ داده است، و از کجا می توان ایده های مهم زندگی را از طریق رژیم های نوظهور ریاضتی ترسیم کرد؟ در بخشی از بازار نوئلز در مارسی، موش و گربه بازی بین پلیس و فروشندگان خیابانی از زمان شروع ویروس شدت یافته است. بدون غرفه و یا گاهی اوقات حتی محصولات مفید یا مشخصی برای فروش، زنان و مردان بسیاری از گوشه و کنار شهر در آنجا ظاهر می شوند تا محلی را در نظر بگیرند برای انتشار شایعات، برداشت ها و گزاره های خود تحت لوای داشتن چیزهایی برای عرضه -شارژرهایی برای تلفنهایی که مدتهاست از رده خارج  شده اند، بلیطهای قرعه کشی منقضی شده-، و همچنین  عرضه اجناسی  از کامیون هایی که چپ کرده اند؛ یا در هنگام اختلافات داخلی از پنجره بیرون انداخته شده اند. به نظر می رسد همه افرادیکه آنجا جمع شده اند، نیاز به یک محل قابل پیش بینی و ثابت  را به رسمیت شناخته و بدان احترام می گذارند.

بدون اخطار بیانی، جمعیت اغلب قبل از حضور پلیس به سرعت ناپدید می شوند، تنها پس از مدت كوتاهی برگشته و معاملات قبلی را از سر می گیرند. به نظر می رسد همه می دانند که هر یک چه می کنند؛ هر کس می داند که همه وانمود می کنند به چیزیکه نیستند، اما بدون اینکه بر اسرار پیچیده ای سرپوش گذاشته باشند. همدلی و هم سازی با محیط پیرامونی وجود دارد، این حس که این افراد جزء لاینفک محیط شان بدون ثابت بودن در محل هستند، قادر به تنظیم شدن مداوم اند، خرد مقیاس و مخفی اند اما ممکن است هرآن  پدیدار شوند. با وجود ظرفیت افراد برای کار با یکدیگر، و توجه به کوچکترین جزئیات نحوه انشعاب اقدامات شخص در محیط؛ در اینجا همبستگی چیست؟ هیچ گونه قواعد دقیق و اجباری  در نظر گرفته نشده است، هیچ متصدی برای صدور حكم یا تضمین اجماع وجود ندارد. هیچ اصولی کلی در مورد رفاه عمومی وجود ندارد، حتی اگر هر فروشنده بطور ضمنی بداند که تنها فرصت ش؛ فراهم کردن فرصتی برای همه، در کنار هم است. هرکدام نیز باید بی طرف باشند، زیرا هیچ گونه عدالتی با توسل بر ساختار موجود حاصل نمی شود. حتی اگر دلالان و افراد خشن فراوان باشند، حتی اگر خشونت خاصی در صحنه رخ دهد ، نباید چیزی از دست (شخص) خارج شود.

در حالیکه زندگی در دوران ویروسی؛ موارد بسیاری از سخاوتمندی های افراطی و نامناسب، و نگرانی متقابل را نمایش می دهد، تا چه اندازه امکان داد این مسئله احساس همبستگی را زیر سوال ببرد؟ هرچند انگیزهء -از تضعیف گناه تا احساس مسئولیت اخلاقی – نمایش مراقبت از اهمیت برخوردار است، با این وجود؛ صرفا زمانیکه  به تمام روش هایی که افراد در زندگی شهری بدانها می پردازند و پیرامون یکدیگر کار می کنند- فضا تخصیص داده شود؛ همبستگی پدید می آید. "امر عمومی" فقط در صورت حفظ چنین وضعیتی تحقق خواهد یافت. این بدان معناست که دقیقاً افراد به اندازه کافی از طریق  روش های کاربرد ساختمانها، راهها، پله ها، پیاده روها، راهروها و اتاقها؛ نه تنها زیرساختی برای عملکرد روزمره ایجاد می کنند؛ بلکه امکان درک حالت های جدید مشاهده و تعامل، تماس و پاسخ، مشورت، گفتن چیزی به یکدیگر را می یابند. پرسش اینجاست که چه کاری می توانیم با یکدیگر انجام دهیم و سپس به این پرسش بپردازیم؛ در حال حاضر چه کاری می توانیم با آن زیرساخت ها انجام دهیم تا  با حساسیت بیشتری نسبت به شرایطی که  "ما" در آنیم؛ مواجه شویم؟ بله؛ عقب نشینی به فضای داخلی ممکن است مورد نیاز باشد، لیکن تطبیق با محیط پیرامونی احتمال دارد بما این امکان را دهد تا به طریقی "فاصله گذاری" کنیم که بتوان به احیاء حس صمیمیت با و از طریق جهان گسترده ای که در آن ساکن ایم؛ یاری رسانید.

بنابراین به نظر می رسد این پرسش مطرح گردد که چگونه می توان فضای غیرقابل سکونت درون گرایانه زیستی فردمحور را مجدداً مناسب سازی نمود و همچنین در چرخه بسط یافته آن، در شکاف ارتباطی خود با سایر افراد، مجدداً سکنی گزید. واگذاری اولی به علم و دومی به حکومت، اجازه داده كه بنیان آنها به قلمرو های طرد و انزوا سازی؛ بدل گردد؛ جاییكه پاسخهای فردی ما فقط می توانند تهی و كم توان شوند. زیست ریاضت صرفاً این روند را گسترش می دهد. بنابراین؛ اگر برای این فضای اضطراری تجدید شده؛ چیزی وجود دارد که باید از آن مراقبت نمود، آن چیز فقط در سطح پرکتیس ها فردی، گرایشات یا تمایل به "انجام بیشتر" و کمک به امر "جمعی" نیست. ریاضت اقتصادی این تلاشها را در رده " امرعادی جدید" جانمایی می کند. آنچه مورد نیاز است تصور یک سیاست غیردیسیپلینی سکونتی ست، یعنی سیاستی که کنترل محدود و روش های چرخه ای جدیدی را در راستای مقابله با ابزارهای ریاضتی بیابد.

 

گردهمآیی محیط های پیرامونی: یک سیاست غیردیسیپلینی

سیاست غیردیسیپلینی مورد نظر چگونه است؟ سالها پیش؛ یکی از ما -عبدالمالک- در یوپاگون زندگی می کرد، یک محله پر تراکم در آبیجان، او؛ پارنتر خود و دوست صمیمی پارتنرش را زیر نظر داشت. این ناحیه شامل طرحبندی های یکنواختی از غرفه های کوچک بود که توسط یک محوطه محصور احاطه شده بودند. این دو زن در نزدیکی همدیگر زندگی می کردند، چهار کوچه میان آنها فاصله بود، مسافتی بیش از صد یارد. اما هر دو؛ نردبان را در دیوار پشتی شان قرار می دادند، بالا می رفتند و مکالمه های طولانی با یکدیگر داشتند، حتی اگر از نظر فیزیکی شنیدن آن حرفها برایشان غیرممکن به نظر می آمد. کلمات باید از میان ترکیب ناهماهنگ صداهای بسیاری از همسایگان دیگر عبور می کردند -گفتگوها و فعالیتهای شبانه. اما این مسئله بظاهر نکته ای داشت، یعنی صحبت کردن با یکدیگر در میان و عبور از زندگیِ دیگران. صحبت کردن با یکدیگر به مثابه "محیط پیرامونی" که آنها بخشی از آن بودند، زیرا صدای محیط های پیرامونی؛ صدای واقعی آنهاست، و عامل تشکیل ماهیت هرگونه همبستگی مشترک.

در زندگی روزمره سکونت، غالباً خط باریکی میان مراقبت و رنج وجود دارد. مورد دیگر ما -میشل- در زندگی روزمره مردم رومی در خیابان بخارست، بارها و بارها در فضای بین این دو قرار گرفته است. زندگی به ظاهر مغشوش جوامعی که با خشونت از خانه های خود بیرون رانده شده اند، و در برابر خشونت های دولت نژادپرستانه در بسترهای خودساخته ای مقاومت کرده، و با بسط نگرانی های فردی به فراتر از خود؛ بسوی ظهور یک "امرعمومی"تجدید پذیر و تاب آوری حرکت می کنند. چرخه -از سطل آب، تیرهای چوبی و مواد غذایی پخته شده در قابلمه ها که از یک کلبه به کلبه دیگرمنتقل شده اند- با پیاده روی جهت ثبت مدارک در دفاتر شهری، ویزیت بیمارستان، راهپیمایی عمومی و سایر اشکال سیاسی گردهمآیی در هم تنیده شده اند. این تراکم؛ غیرقابل تصرف بود و به همین دلیل توانست یک جهت گیری جمعی/ عاطفی را جهت اقدام سیاسی مؤثر خلق نماید. با اصرار بر وجود چرخه در میان صداهای ناهماهنگ محیط پیرامونی، و از میان برداشتن نرمالیزاسیون بخارست نئولیبرالی، همبستگی به مثابه نوعی مراقبت  فراتر از خود ظاهر شد (استیونسون ، 2014)، و شهری را بوحشت انداخت که نمی دانست چگونه با آن روبرو گردد.

این روایت ها نشان می دهند برای مراقبت؛ افراد باید فراتر از موقعیت ها و احساسات و ادراکاتی که در اختیار دارند، بیشترین سعی خود را در راستای همبستگی بکار گیرند. مراقبت مستلزم آن است تا ظرفیت افراد را در جهانی فراتر از جاییکه می توانند تحت کنترل عقلانی داشته باشند و در نتیجه حضور در مسیرهای قابل انشعاب، تااندازه ای شکل پذیر و غیر دیسیپلینی؛ تحت تأثیر قرار داد. زیرا دیسیپلین همان چیزی است که در تعدد بخشی به گزینه ها، مانع ایجاد می نماید. بنابراین؛ مراقبت نمی تواند شرایط ارائه آن را کنترل نماید، حتی اگر با انگیزه ای از سخاوت و همدلی همراه باشد. بسط محدودهء فردی مستلزم تجاوز از محدودیت هایی ست که فرد عملکرد خود را بر آن مبنا تنظیم می نمود.

به همین ترتیب؛ هر فرد با چرخه ای از  بسط های  الحاقی تکه تکه  احاطه شده است. محیط پیرامونی یک جو منسجم را تشکیل نمی دهد، اکولوژِی آن یک چیز واحد نیست بلکه چرخشی از تکه هاست که از بسیاری نقاط دیگر منشعب شده و بسط یافته اند. این بسط های الحاقی درجستجوی معنا و کشش در زندگی فرد هستند. اینها در مقابل آندسته از برنامه های روزانه و منافع فردی اند كه مخالف بسط ویژگی یک موضوع کاملاً بکر بسوی محیط پیرامونی خود اند. در عوض؛ پراکنش ناشی از تکه ها و پتانسیل ها  در پی وارد شدن به محیط پذیرنده است - و بنابراین بستر شناخته شدهء "تأثیرگذاری و تأثیرپذیری ". همانطور که یک فرد درپی امنیت خود است، نه در مانورهای دفاعی بلکه با درگیر شدن در جهانی بزرگتر از فهم مستقیم آنها، همان فرد؛ پذیرنده نیروهایی است که از هر دو مقصد شناخته شده و ناشناخته منتج می گردند -نیروهاییکه به همان اندازه که آسیب پذیرند؛ تاب آوری دارند -گاهی اوقات بازنمایی واضح نیست. بنابراین  امکان دارد نوع همبستگی ای که می شناسیم ؛ برای حفاظت از ما بسنده نباشد.

در عوض؛ امکان دارد ما بنابر خواست ایزابل استنجرز به رویکرد "جهان وطنی"، به آرامی و در تلاش  جهت یافتن زمینه ای مشترک متوسل شویم، مبتنی بر فرآیند دیدگاههای متمایز که در پی کشف ناهمگونی های  یکدیگرند و نه توافق اجماعی با واژگان خاص تحلیلی یا عملی (2010). آسیب پذیری  در برابر اشکال غیر مترقبه رنج می بایست به مثابه  یک آورده جانبی اجتناب ناپذیر برآمده از تحت کنترل بودن شرایطی با پتانسیل های فاجعه؛ در معرض خطر قرار گیرد و به مثابه یک مانع قطعی تلقی نگردد یا: بهمان دلایلی که زیست ریاضت اکنون مشتاقانه از آن برخوردار است و می تواند در لایه های پایین سکنی گزیند، می توان سیاست چرخه های تاکنون غیرقابل سکونت، و رهایی بخش را تجربه کرد، در آن ساکن شد، و از آن مراقبت نمود. اگرفرد، خانواده یا اجتماع اراده کنند خود را به سمت آن جهان بسط دهند، هیچ کس دیگر از نیروهای مجهول جهان نمی گریزد. باوجود بسیاری از آغاز های نخستین؛ هیچ آغاز نوظهوری وجود ندارد.

 

چرخه ویروسی به مثابه همبستگی

دغدغه ما؛ زندگی پس از اقدامات ریاضتی ست که مبتنی بر چرخهء زیستی است، و می توان با قدرت روی این نقطه عطف کار کرد. پاسخهای اضطراری/شرایط اضطرار ممکن است با مهار آغاز شوند، اما با قرار گرفتن در سطح درون زیستی و چرخه درونی؛ تشخیص، حمله و برچیدن آنها سخت تر خواهد شد. حقیقت بظاهر عینی آنها این است که به طور مداوم مورد تردید قرار گیرند. رژیم زیست ریاضت در حال شکل گیری است، هر چه وسیع تر با توجه به گسترش بی سابقه فضای جاری اضطراری در سطح جهان. اپیدمی ویروس ابولا در آفریقای غربی، که خطر بیشتری برای زندگی بشر به همراه داشت، شاید به مثابه مرجع روندهای جاری تلقی گردد و اقدامات ریاضت اقتصادی مبتنی بر زیست شناسی را آشکار نماید؛ به ویژه در گینه، لیبریا و سیرالئون از آن هم فراتر رفته است. لیکن سطح شدت فضای اضطراری کووید 19 غیرقابل مقایسه است که البته این امر تأثیرات بازتابی بالقوه حاکم بر آن را تقویت می کند.

بنابراین چگونه پاسخ دهیم، چگونه سازماندهی کنیم؟ پادتن ها می بایست در برابر این شکل تجدید شونده ریاضت زیستی ساختار یافته؛ در مواقع بظاهر غیرقابل سکونتی که در آنیم؛ پدیدار گردند. باید نسبت به زیست ریاضت متریالی ظهور یافته با دقت بیشتری روبرو شد که به نظر می رسد با –تقدس  زندگی درون گرایانه، در روابط آن  تأثیر می گذارد. ما به ویژه بر روی مورد اخیر متمرکز شدیم، زیرا آنجا شاهد بوده ایم که در ارجاعات قوم گرایانه؛ وضعیت اضطراری حالتهای ناهنجار سکونتی و مبارزات سازمان یافته حول عملکرد از طریق موضوعات ناتمام ایجاد می شوند، و بدون کنترل کامل و درگیر شدن در جنبش های مجهول؛ به حرکت در می آیند. اشاره به این موارد به معنای زندگی رمانتیک سازی شده ای نیست که در مقاطع تاریخی و اقدامات خشونت آمیز مشاهده می شوند، بلکه باید گزاره های بی پایان (در عین حال کاملاً زنده) آنها را جدی بگیریم (هارتمن ، 2018). در این معنا؛ ویروس خلق فرصت می کند. چرخه های ویروسی که ما را فراتر از کنترل فردی مان متحد می سازند؛ می توانند به مبنایی بدل گردند تا از آن طریق بتوان حالت های خودگردان سکونتی و تغییر و تحول را که در ارتباط با قلمرو زدایی از روابط خشونت آمیز و سازندهای کنترلی است؛ مجدداً تجسم نمائیم.  (تفاوت چندانی با آنچه که وید در مورد سیاهی پیشنهاد کرده، ندارد2017). این به معنای مقاومت در برابر حبس شدن؛ به مثابه یک شکل تعمیم یافته از زندگی است.

در مباحث آکادمیک؛ این به معنای پرسه زنی و پیشروی به محیط های پیرامونی؛ بیش از گذشته است (هارنی و موتن، 2013). اگر پاسخ به پندمی؛ فردی سازی شرایط است و ما را تحت فشار قرار می دهد تا اقدامات زیست ریاضت درونگرایانه را از روی میزهای خود (یا تختخواب) بطور جدی پیگیری کنیم، می بایست از آن مانع عبور نماییم. تجدید ساختار نئولیبرالی در شرایط کاری و متریالی ما پیش تر شکافی عظیم در سازماندهی مبتنی بر همبستگی ایجاد کرده بود (کوین ، 2017). لیکن در مورد نوشتن، بحث و گفتگو، پرسش کردن - بیش از انزوای توییت کردن – می بایست بهتر عمل کنیم. باید تسلی داد و آرامش بخشید؛ از گروه های واتساپی و جلسات ویدئویی در زوم استفاده کرد؛ اما در نقطه متوقف نماند. ما باید با استعمار ناشی از اقدامات ریاضتی که فراتر از تهدیدی قریب الوقوع اند و از طریق آموزش آنلاین، کار از راه دور، و نمودارهای "رضایت دانش آموزان" اجرا می گردند؛ مبارزه کنیم. این مبارزه می تواند درون فضایِ عدم اطمینان زمان جاری محقق گردد –شکستن مرزها و گشودن فضاهای مواجهه و چرخه، فراتر از قوانین، فراتر از خود.

 


References (both episodes) 
Basaglia, F., & Basaglia-Ongaro, F. (2013). La maggioranza deviante. L’ideologia del controllo sociale totale. Baldini&Castoldi.
Bondi, L. (2005). Working the spaces of neoliberal subjectivity: Psychotherapeutic technologies, professionalization and counselling. Antipode, 37(3), 497–514. https://doi.org/10.1111/j.0066-4812.2005.00508.x
Canguilhem, G. (1989). The normal and the pathological. Zone books.
Coin, F. (2017). On quitting. Ephemera: Theory & Politics in Organization, 17(3), 705–719.
Deleuze, G., & Guattari, F. (1977). Anti Oedipus. Capitalism and Schizophrenia. Penguin Books.
Fassin, D. (2009). Another Politics of Life is Possible. Theory, Culture & Society, 26(5), 44–60. https://doi.org/10.1177/0263276409106349
Foucault, M. (2016). Abnormal. Lectures at the College de France  1974-1975. Verso.
Guattari, F. (1996). Subjectivities. For the better and for the worse. In G. Genosko (Ed.), The Guattari Reader. Blackwell Publishers Ltd.
Haraway, D. J. (1991). Simian, Cyborgs, and Women. The Reinvention of Nature. Free Association Books.
Hardt, M., & Negri, A. (2019). Empire, twenty years on. New Left Review, Nov-Dec(120).
Harney, S., & Moten, F. (2013). The undercommons. Fugitive planning & black study. Minor Composition.
Hartman, S. (2018). The Anarchy of Colored Girls Assembled in a Riotous Manner. South Atlantic Quarterly, 117(3), 465–490. https://doi.org/10.1215/00382876-6942093
Harvey, D. (2012). Rebel cities: from the right to the city to the urban revolution. Verso.
Madden, D. J., & Marcuse, P. (2016). In defense of housing. Verso.
O’Sullivan, S. (2012). On the Production of Subjectivity. Five Diagrams of the Finite-Infinite Relation. Palgrave Macmillan.
Rolnik, R. (2019). Urban Warfare. Housing Under the Empire of Finance. Verso.
Rose, N., & Novas, C. (2005). Biological Citizenship. In A. Ong & S. Collier, Global Assemblages: Technology, Politics and Ethics as Anthropological Problems (pp. 439–463). Blackwell.
Roy, A. (2019). Racial Banishment. In Keywords in Radical Geography: Antipode at 50th. Wiley-Blackwell.
Sparke, M. (2017). Austerity and the embodiment of neoliberalism as ill-health: Towards a theory of biological sub-citizenship. Social Science & Medicine, 187, 287–295. https://doi.org/10.1016/j.socscimed.2016.12.027
Stengers, I. (2010). Cosmopolitics I. University of Minnesota Press.
Stevenson, L. (2014). Life Beside Itself. Imagining Care in the Canadian Arctic. University of California Press.
Vincanne, A. (2013). Markets of Sorrow, Labors of Faith New Orleans in the Wake of Katrina. Duke University Press.
Wade, A. G. (2017). “New Genres of Being Human”: World Making through Viral Blackness. The Black Scholar, 47(3), 33–44. https://doi.org/10.1080/00064246.2017.1330108


https://www.societyandspace.org/articles/bio-austerity-and-solidarity-in-the-covid-19-space-of-emergency-episode-2


قسمت اول
قسمت دوم


مجموعه یادداشت های مربوط  به "ویروس کرونا" را می توانید از دو بخش (معماری و فاجعه) و (ویروس کرونا و معماری) مطالعه فرمایید.

- آنچه می توان از ویروس کرونا آموخت - بیل مک کیبن

- جهان پسا کرونا - یووال نوح هراری

- پایش و مجازات؟ بله لطفا! - اسلاوی ژیژک

- نکاتی بر وضعیت اپیدمی - آلن بدیو

- تفکراتی درمورد پی آیند های ممکن ویروس کرونا - فرانکو براردی بیفو

 - زیست-ریاضت و همبستگی در فضای اضطراری کووید 19 - میشل لانچئونه . عبدالمالک سیمونه .  قسمت اول

- زیست-ریاضت و همبستگی در فضای اضطراری کووید 19 - میشل لانچئونه . عبدالمالک سیمونه . قسمت دوم

- اپیدمی و آشکارگی دو قرن شکاف  طبقاتی و نژادی در آمریکا - ادوارد پوز̊ نِت

- درسهایی از سال کوویدی - یووال نوح هراری












حامی اتووود
نظـــــــر اعضــــــــا
هنوز نظری برای این خبر ثبت نشده است.

ثبــــــــت نظـــــــر

  
جهت ارسال نظر باید وارد سیستم شوید. / عضو جدید
ایـمـــیـل :  
رمز عبـور :  

فرودگاه بين المللي Hanimaadhoo ؛برنده جايزه جشنواره جهاني معماري 2011 ؛ به عنوان پروژه آينده سال
معماران و چالش انتخاب معماری ـ فرنوش فارمر - یادمانِ دیوارِ برلین
اتووود. ایران معاصر ـ نظرگاه و پلْ پارک جی ـ گروه معماری کارند
نکاتی بر وضعیت اپیدمی- آلن بدیو
هنر گفت و گو ـ سامان موحدی راد با عیسی کلانتری؛ با سر گربه نمی توان بازی کرد
درباره معماران معاصر ایران :
این گروه در سال 1386 با هدف ایجاد پل ارتباطی بین معماران ایرانی معاصر گرد هم آمد.با شروع کار این وب سایت معماران متقاضی در محیطی ساده وکارآمد به تبادل پروژه ها ومقــــالات خود خواهند پرداخت ودر فضای فروم به بحث وگفتگو می پردازند.
خانه | ورود | ثبت نام | درباره ما | تماس با ما | قوانین سایت | راهنما | تبلیغات
© کلیه حقوق این وب سایت متعلق به گروه معماران معاصر می باشد.
Developed by Tryon Software Group